De grijze jager - blauw bloed

Hoofdstuk 23 - Wat nu?

Halt begon te lezen:

 

Ik, Koning Sean van Clomnel, bevestig met dit document dat ik meteen mijn macht en positie als koning opgeef. Dit betekent dat de eerste troonopvolger automatisch de macht in handen krijgt. Ik word een normale burger zonder enig adellijk recht. Ik heb ook geen invloed meer over wie de volgende is, ik mag dus niet iemand als kandidaat benoemen.

Gezien er geen wettelijke troonopvolger is betekent dat er een stemming komt onder de hoogste adel. Ik zal mij geheel uit deze stemming trekken.

Koning Sean Carrick van Clomnel

 Pauline wachtte tot hij was uitgesproken, maar daarna liet ze meteen merken hoe erg ze in de problemen zaten: ‘Wat kunnen we nu nog doen? Sean kan en mag doormiddel van dit hele formulier helemaal niets meer.’

‘Ik weet het. Maar nu moeten we zo snel mogelijk dit kasteel uit, het liefst met zo min mogelijk doden aan weerskanten.’

Halt tilde Sean op zijn rug. Ze splitsten op. Halt ging meteen op zoek naar een manier om naar buiten te gaan, terwijl Pauline eerst de rest ging roepen om te zeggen dat ze meteen vertrokken.

Halt rende trap op trap af, door allemaal gangetjes. Hij sloeg af naar links, rechts, weer een keer naar links. Door de eetzaal, via de ontvangsthal richting de grote eikenhouten deuren. Hij rende verder totdat hij eindelijk bij de buiten was.

Halt ging naar de stallen toe, terwijl Sean raar aan zijn rug hing. Liever zou hij hem gewoon zelf hebben laten lopen, maar Sean was zo zwaar gewond dat hij getild moest worden.  Hij rende naar binnen. Hij begon alvast met een aantal paarden opzadelen. Ze kregen niet de normale zorg, want alles moest zo snel mogelijk gebeuren.

Toen Halt bijna klaar was, kwamen Pauline en de anderen aangerend. Iedereen klom op een paard. Sean bij Halt voorop omdat hij anders van zijn paard zou vallen. Pauline had hem een grote mantel met capuchon gegeven zodat je hem niet meteen zou herkennen.

Ze reden met zijn allen naar de poort en bij de poort zaten bewakers, hoe konden ze weg zonder dat deze het zouden door hebben. Bedenk snel een list Halt, bedenk snel een list. Schoot er door Halt heen.

‘Wat komen jullie doen.’

Gelukkig was daar Pauline voor hem: ‘Sorry voor het ongemak dat we nu moeten vertrekken, maar anders missen we onze boot terug naar ons eigen land. We hadden expres gewacht, zodat iedereen alvast wat kon uitrusten. We moeten nu meteen door naar de....’

Terwijl Pauline maar door bleef ratelen, pakte Halt snel zijn messen. Hij sprong van zijn paard. Hij sloop achter de wachters en sloeg beide wachters met het heft van zijn Saksisch mes bewusteloos. ‘Ziezo, die konden niet meer voor problemen zorgen.’

Een paar anderen lieten langzaam de ophaalbrug zakken. Dat moest zorgvuldig gebeuren want als je het te snel deed, ging de brug scheef hangen of kwam het met een grote klap neer waardoor er in de brug allemaal scheuren kwamen.

Niemand van de wachters hield hun tegen, want de meesten die nog wakker waren maakten of andere wachters wakker en ze doorzochten heel het kasteel.

Het plein niet, want daar waren de poortwachters voor. Aan deze hadden ze niet zo veel omdat ze bewusteloos waren.

Nadat de ophaalbrug snel en behendig was gezakt reden ze met hun paarden over de brug richting het bos. Ze dreven in het donker terug naar het basiskamp. Toen ze daar eenmaal aankwamen, kropen ze snel in een van de tenten en gingen slapen.

Het zonlicht wekte Halt uit een onrustige slaap. Hij stond op en wurmde zich door de kleine uitgang van de tent naar buiten. Hij sterkte zich uit en keek goed om zich heen of er al anderen wakker waren. Zo te zien was er nog niemand op, mooi want dan kon hij rustig in het zonnetje een plan smeedden.

Ze konden waarschijnlijk niet net doen alsof er niets aan de hand was, want ze hadden dan wel het formulier, maar waarschijnlijk hadden ze er nog ergens een liggen. Deze werd waarschijnlijk morgen bekend gemaakt, het tafereel dat Sean het formulier moest tekenen was meer een soort van toneelstukje, zodat Rodon niet vervolgd zou kunnen worden.

Sean mocht en kon hierdoor helemaal niets meer en de edellieden zouden vast op degene stemmen die hun het meeste geld bood. Nu Rodon er niet meer was zou het vast wel zijn hulpje worden. Hoe konden ze zorgen dat er geen stemming zou gaan komen, want als deze er kwam dan werd Sean nooit meer koning.

Ze konden Sean ook naar Araluen meenemen, hij was een goede vechter, dus er zouden vast een aantal kastelen hem willen aannemen als krijgsmeester of iets dergelijks. Met Sean zou het wel goed komen, maar als Sean niet op de troon zat dan zou Clomnel heel actief tegenover Araluen komen te staan. Want Clomnel wilde ook terug naar de tijd dat het nog goed ging. Het ging zo goed, deels door de triumviraat en deels door grote ontwikkelingen, die de laatste jaren wegbleven.

Maar zelfs als Araluen de oorlog won, dan liet Halt Clomnel wel achter met een gek op de troon. Hoewel hij al meer dan dertig jaar niet meer in Clomnel woonde, bleef het wel zijn enige thuis. Dat kon hij niet maken tegenover zijn landgenoten.

Wat konden ze toch doen???

‘Goedemorgen, Halt. Lekker geslapen?’

‘Nee, niet echt.’

‘Wat zit je dan dwars?’

‘Hoe we kunnen zorgen dat Sean weer koning wordt?’

‘Dat is inderdaad een lastige kwestie, maar volgens mij moeten we sowieso met zijn allen terug naar de hoofdstad gaan, wat we daar doen zien we dan wel weer.’

‘Dat klopt, laten we meteen na het ontbijt vertrekken, we kunnen geen tijd verliezen. Ik denk dat Collin het met ons eens is. Hoe eerder we daar zijn, hoe sneller we in actie kunnen komen. Want als ze de verkiezingen onder de hoogste adel is afgelopen, kunnen we niets meer doen.’

Sorry dat ik de laatste tijd niet meer veel update, maar ik heb het (te) druk. Ik doe echt mijn best, maar helaas gaat het niet veel sneller. :-(