Monoark

Bölüm 5

Gözümü açtığımda güneş doğmuştu. Her yanım ağrırken zorla ayağa kalktım. Etrafa bakında paniğe kapıldım. Burası Ajax'ın odasıydı. Burada ne işimin olduğunu düşünerek ürperdim. Daha önemlisi Ajax neredeydi?

"Sonunda uyandın mı?" dediğinde sesini takip edip yere baktım.

Altına bir yorgan sermiş orada yatıyordu.

"Ne zamandır baygınım?" dedim çatlayan başımı tutup.

"Dün geceden beri. Sana bir daha dokunacağımı sanmıyorum." deyip gözlerini devirdi.

"Saat kaç?" diye sordum onu duymazdan gelip.

"Daha yeni sabah oldu." dedi rahatlamam için.

"Sen neden uyumadın?" diye sordum yerde uzansa da uykudan uzak haline bakıp.

"Lanet bağ yüzünden. Uyanmanı bekledim." dedi gözlerini tavana dikip.

"Özür dilerim." dedim bunu ben istediğim için.

"Dileme. Şimdi nasılsın? Dün gece gözlerin kırmızıydı. Hem de ateş kırmızısı." dedi hala inanamıyormuş gibi.

"Gerçekten mi? Ateşi hissediyordum ama böyle bir etkisinin olduğunu bilmiyordum." dedim şaşırarak.

"Daha önceki deneyimlerinden bilmen gerekmez mi?" diye sordu bana dönüp.

"Önceki seferlerimde yalnızdım." dediğimde sesim istemeden üzgün çıkmıştı.

Ne diyeceğini bilemez halde bana bakıyordu.

"İyilik için teşekkürler. Başına dert açtım." deyip yataktan yalpalayarak kalkınca o da hızla kalktı.

"Bu halde nereye gidiyorsun?" dedi bir şey olacağından korkar gibi iki parmağıyla kolumdan tutup.

"Eve gideceğim. Ailem beni merak etmiştir. Hem Cacia veya Amia'ya yakalanmak istemem." dedim dizlerimin titremesini yok sayıp.

"Biraz daha kal. Yüzün çok soluk gözüküyor. Senden daha canlı gözüken ölüler gördüm." deyip yatağa oturmamam için yardım etti.

"Çok kabasın." dedim incinip.

"Hayır, dürüstüm." deyip beni düzeltti.

Onu umursamayıp tekrar ayağa kalktım.

"Yine nereye?" diye kızdığında işaret parmağımı dudaklarıma götürdüm.

"Sadece yeni dövmelerimi kontrol edeceğim." diye fısıldadım.

Odadaki aynanın karşısına geçip tişörtümün ucunu kaldırdım. Göbeğim sarmaşılarla kaplanmıştı. Arkamı dönüp sırtımı açınca artık sırtımda da dövmelerin olduğunu gördüm.

"Artık şunu kapar mısın?" dedi boğazını temizleyip.

"Merak etme. Çıkarmaya niyetim yok." deyip zorlanarak kendimi yatağa sürükledim.

"İyi olduğuna emin misin? Seni bir doktora götürebilirim." diye teklifte bulundu.

"Sizin doktorlarınız buna bir şey yapamaz. Hem vücudum buna hazırlıklı yaratıldı sadece dinlenmeye ihtiyacım var." dedim kendimi yatağa bırakıp.

"Sen bilirsin." deyip kendi için hazırladığı yer yatağına oturdu, benden hala uzak durmaya çalışıyordu.

Sessizce birkaç dakika geçtikten sonra boğazını temizledi.

"Uyuyor musun?" diye sordu çekinerek.

"Hayır, senin yanında uyuyabileceğimi sanmıyorum."dedim rahatsız olduğumu bilmesi için.