Sky And Nameless Bird

13- maybe

!!Hatırlatma!!
Jimin, Jungkook'un ellerini yakasından çekti. "Bu kadar aciz bir arkadaşa sahip olduğun için üzgünüm. Fakat merak etme, bu aciz insanı bir daha görmeyeceksin."

"Jimin, bak be-" Jimin durdurdu.

"Dizi çekmiyoruz, klişelere gerek yok. Sen ne düşündüğünü söyledin. Bende kabul ettim işte." diyerek odadan çıktı.

°
°
°
°
°
°

Uçurumun kenarındaki, çürümeye terk edilmiş durak gibi, yapayalnızız.

Selena Gomez - The Heart
Wants What It Wants

Jimin ufak parktaki banka kurulmuştu. Üzerinde sadece üzeri kanlanmış kısa kollu bir tişört vardı. Ne hırka ne de montu yoktu. Ve hava hasta edebilecek kadar soğuktu.

Ama Jimin bunu hissetmiyordu. Kolundaki acılar ilk kez bir işe yaramış, soğuğu unutturmuştu.

Elleri eşofmanının cebindeyken haline hafifçe güldü.

Yaklaşık altı sene önce de tıpkı böyle parkta oturuyordu. Tek başına, aynı şimdi ki gibi.

Bakışlarını Ay'a yönlendirdi.

Ay mutsuz gözüküyordu. Çünkü Ay da farkındaydı, Ay'ın Çocukları ayrıydı. Her ne kadar birini öyle farz etse bile bunu kendisi de biliyordu.

Onlar Ay'ın Çocuklarıydı.

Jimin'in gözyaşı kanayan koluna düştü. Kan kolunda dağılırken sakince izledi. Canı yanıyordu.

Hem fiziksel hem ruhsaldı canının acıması.

Oturduğu banktan kalkarken Ay'a selam verdi. Kendisini koruyan oydu neticede.

Adımları bilmezken nereye gittiğini, yürüyordu. Yürürse unutacakmış gibi. Yürürse yok olacakmış, her şey bitecek, sonsuz olacakmış gibi.

Gece yarısı çoktan olmuştu. Sindirella çoktan külkedisine dönüşmüş, prens ayakkabı sahibinin bulunması için emir vermiş, kasabaya haber salmıştı.

Kapanmış kapşonunun ardından gökyüzüne bakarken bulutlar toplanmıştı. Ay acizliğini göstermemek için bulutları seferber etmişti.

Ve gökyüzü bunu kaldıramayıp ağlamaya başlamıştı.

Ve Jimin'de öyle.

Dizleri kaldırımla buluşurken gecenin sessizliğinden faydalanıp bağıra çağıra ağlıyordu.

Yağmurdan ıslanan saçları alnına yapışmıştı.

Jungkook deli gibi dışarıda Jimin'i ararken küfürler yağdırıyordu kendine. Ağzını tutamadığı, kalbini kırdığı için.

Jimin ise hâlâ kaldırımdaydı. Hüngür hüngür ağlarken o gün Taehyung'un elini bıraktığı için, onu dinlediği için, ondan ayrılmayı göz önüne alabildiği için kızıyordu, bu daha çok ağlamasına sebep oluyordu.

Gözyaşlarıyla ıslanan yanaklarını silerken yağmur izin vermiyordu buna.

Ellerini kullanarak kaldırımdan güç aldığında yalpalasa bile ayağı kalkmıştı.