Ik maakte nog snel onze lunch . Ik propte de mijne in mijn rugzak en ging toen terug naar boven. Ik klopte op de deur van Elena en deed hem zachtjes open, haar ademhaling stokte.' Wat is er grote zus, waarom maak je me zo vroeg wakker?' kreunde ze. ik rolde met mijn ogen en deed toen haar lampje aan. De kamer werd licht maar was nog niet helder. 'Ook goedemorgen slaapkop' lachte ik terwijl ik bij haar op bed ging zitten: 'Het is 1 september Elena je moet naar school.' Ze rekte zich uit terwijl ik haar gordijnen opentrok. 'Kom op, we moeten nog foto's maken' Ik glimlachte bij de gedachte. Elk jaar op onze eerste schooldag moesten we- onder dwang- foto's maken waarop te zien was in welke klas je dat jaar zat. Ik gaf haar de kleren die ze samen met mijn moeder de dag ervoor had uitgezocht, een rood met wit gestreepte jumpsuit. Ik had het geluk dat ik zelf mijn kleren mocht uitzoeken mijn eerste dag look was: een zwarte jeans met een lichtgeel truitje. Nog geen 5 minuten later waren we al beneden. ik Hoorde geklop op de deur. Ik wist al wie het was, mijn beste vriendin Tiffany. We kenden elkaar al sinds de kleuterschool en waren sindsdien onafscheidelijk. We gingen elke dag samen naar school, mede omdat zij al een rijbewijs had en ik geen zin had om elke dag 10 kilometer te lopen. Ik opende de deur. ' Good morning Sunshine! Ben je er klaar voor?' Glimlachte ze. 'Nog even Tif, we moeten nog foto's maken.' ik slaakte een zucht terwijl ik naar het fototoestel op de tafel wees. 'Ik doe het wel' ze glimlachte naar me. 'Bedankt Tif je bent een held!' zei ik terwijl ik mijn armen om haar heen sloeg. Ze liet me los, griste het fototoestel van de tafel glimlachte toen naar Elena die haar lunch in haar rugzakje aan het stoppen was en zei vriendelijk:' Elena kom je mee we gaan foto's maken.' ik gaf mijn zusje een hand en we gingen samen voor het huis staan. Ik gaf haar het bordje met derde klas op en nam mijn eigen met eindexamen klas. We gingen naast elkaar staan, Elena zette een tandpasta glimlach op terwijl ik er met veel moeite een klein lachje van af kon krijgen. 'drie, twee, één,...' klik de foto was gemaakt. Tiffany haalde de camera van haar oog om te kijken of hij goed was. 'Zijn we nu klaar?' vroeg Elena. Ze wilde graag naar school, haar vrienden terug zien. 'Bijna, Tif' Ze keek op toen ik haar naam zei: 'onze beurt kom hier' ik glimlachte omdat ze haar wenkbrauwen optrok, haalde mijn polaroid camera tevoorschijn en gaf hem aan Elena. 'Ik heb je uitgelegd hoe het werkt gewoon van tien tot nul hardop aftellen en dan op dit knopje drukken' Zei ik terwijl ik het knopje aanwees waarmee je foto's maakte. Tiffany liet de camera rond haar nek hangen en nam me met een arm vast terwijl we samen mijn afstudeerbordje vasthielden. Klik, de foto was gemaakt. Ik nam de camera's van Tiffany en Elena en liep ermee naar binnen. Ik legde ze snel op het dressoir, griste een sleutel mee en deed de deur op slot. Ik draaide me om en zag Elena al om de hoek verdwijnen met Lizzie, Ons buurmeisje dat in dezelfde klas als zij zat. Elena en Lizzie waren ook beste vrienden. Ik zwaaide nog even naar hen maar ze zagen me niet. 'Tuut Tuut' toeterde Tiffany, ze zat al in haar auto. Ik rende de oprit af, sprong in het gevaarte sloot het portier achter me en smeet mijn tas op de achterbank terwijl Tiffany het gaspedaal intrapte. 'Em, de boetes zijn voor jou!' grinnikte ze, ze wist dat ik met mijn baantje in de koffiezaak net genoeg verdiende om naar de universiteit te gaan. Mijn ouders wilden maar de helft betalen omdat ze dachten dat als ik ervoor zou gewerkt hebben ik me ook beter zou inzetten voor mijn cijfers. Door die reden stond ik nu elke woensdag en zaterdag tot aan mijn knieën in de koffiebonen. 'Tuurlijk Tif, het is mijn schuld dat we' Ik onderbrak mijn zin om de tijd te bekijken:' 35 minuten te vroeg vertrokken zijn.' Ik zei het op een sarcastische toon. 'Oké jij wint' grinnikte ze. 'Dus heb je nog jongens ontmoet op vakantie?' ze vroeg het met overmatige interesse. 'Tif, je weet dat als ik 3 lange weken met mijn ouders op een camping met één tentje voor ons vier zit. Ik zeker geen tijd heb voor jongens.' Het was echt zo, ik vond onze vakanties meestal saai. We gingen elk jaar naar een camping ergens in Maine Ik rilde bij de herinnering. 'Goed ik niet dus,' Ik keek naar haar ze leek nog steeds op haar gemak ' Dus, happy single ?' zei ik terwijl ik haar een vuistje gaf ze gaf me er een terug. We barstten op hetzelfde moment in lachen uit . 'Happy single!' was ze het met me eens. Ze glimlachte nog eens naar me en draaide toen de schoolparking op. Ik nam onze tassen van de achterbank gooide degene die van haar was in haar richting. Ze ving hem net voordat hij haar gezicht raakte. 'bedankt Em' ze glimlachte naar me en trok de sleutel uit het contact. We sloegen tegelijk het portier dicht. Ik liep om de auto heen en ging achter haar staan, ze draaide zich naar me om toen ze de auto had gesloten. ' hier gaan we' zei ik terwijl we naar binnen liepen. Ze glimlachte licht, ik kon gelukkig zien dat ze ook stress had. 'Laatste jaar' stemde ze in. We liepen naar onze kluisjes, ze lagen- natuurlijk- naast elkaar. Ik draaide onhandig aan mijn cijferslot. Ik draaide mijn hoofd richting de binnenplaats, en op dat moment zag ik hem. Hij stond met zijn rug tegen de muur geleund. Mijn wereld stopte met draaien.
JE LEEST
x, Em. Part of me
Random'Heb je ooit het gevoel gehad dat je alles kan, dat niets je meer tegenhoud. Nou? Ik niet tot die ene dag...' Emma White is 17 woont in het stadje Mayerlane. Ze heeft een irritante kleine zus en een beste vriendin, kortom haar leven kan niet beter...
