x, Em. Part of me

14.

Ik reed de volle parking op. Hoorde toeterende auto's achter me. Ik parkeerde op een van de plekje's die het verste van de school vandaan was. Ik bleef nog even in mijn auto zitten. Probeerde de hectische ochtend van me af te zetten. Ik hield mezelf voor dat ik rustig moest zijn als ik tegen Tiffany zou gaan praten. Zij was degene die een auditie had en had daardoor het meeste recht om de stress kip uit te hangen vandaag.

Ik stapte na een minuut of vijf uit en de zwoele zomer lucht sloot zich om mijn lichaam. Ik vervloekte mezelf dat ik mijn lange trui had aangedaan en begon al een excuus voor mijn moeder te bedenken als ze kwaad werd dat ze weer zou moeten strijken. Ik trok de trui uit, legde hem terug in de auto en zwaaide mijn rugzak over mijn schouder. Nu pas viel het me op hoe zwaar die was. Oké ik droeg dan wel een laptop en een camera extra mee, normaal gezien moest hij alsnog niet zo veel wegen. Ik zette hem zachtjes op de grond. Ik ritste mijn voorvak open en zag toen.... stenen?!? Ik nam een van de stenen vast, er was op geschilderd? Nu begreep ik het Elena en Lizzy hadden het vanmorgen op de een of andere manier in mijn rugzak weten te smokkelen. ik schudde mijn hoofd. toen hoorde ik iemand mijn naam roepen. 'Emma!!' ik herkende de stem, het was Tiffany. ze wandelde snel op me af. 'Hey tif,' zei ik met zwakke stem. ze keek een beetje verwonderd toen ze zag wat ik in mijn hand had. 'Wat is dat Em?' 'Elena en Lizzy wilden me nog een beetje extra gewicht meegeven.' grinnikte ik. ze nam een van de twee stenen uit mijn handen. En keek er even naar. ze trok haar wenkbrauwen op, ze zag iets wat ik nog niet had gezien. 'Wat is er?' vroeg ik op nieuwsgierige toon. Er was meestal maar weinig nodig om mijn nieuwsgierigheid te prikkelen. Voor de meeste mensen best wel irritant, maar voor mij -en vooral de journalist in mij- was het best handig. 'Ze hebben er iets op geschreven.' lachte ze' kijk dan,' ze gaf de steen aan mij. Nu pas zag ik het er stond: 'Voor de lievste zus.' 'Oh zo schattig, ze hebben zelfs spelfouten gemaakt.' zei ik op sentimentele toon. 'Goed Em laat die stenen nu we komen nog te laat.' siste Tiffany. en ze opende de deur van mijn auto. ik legde de stenen erin en smeet het portier dicht.

'oké, wat is het schema van de dag.' vroeg ik. 'Auditie begint om 16:00 uur, ik heb dus nog tijd om koffie te gaan halen en m'n script door te lezen.' ratelde ze. 'Schoolkrant begint tien minuten na school, Bree kennende dus direct na school.' mompelde ik. We liepen het school gebouw binnen. ik was kleiner dan Tiffany ze zag de rest waarschijnlijk al. Ze zwaaide. een meter of tien verder zag ik hen zitten ze stonden tegen de kluisjes geleund.