Νηπενθή

Κεφάλαιο 12

Ο Λουκ έβγαλε την κουκούλα που φορούσε όλη αυτή την ώρα από το κεφάλι του.Σκεφτηκε πως εφόσον τα πράγματα δυσκόλεψαν δεν υπήρχε λόγος να κρύβεται.Διότι την κουκούλα για αυτό τον λόγο την φορούσε, για να κρύβεται.Ομως η Rosaline του είπε αυτό που τόσο καιρό ο ίδιος είχε υποψιαστεί έτσι δεν υπήρχε κανένα θέατρο τώρα.Θα έβγαιναν στην σκηνή χωρίς τις μάσκες τους ή ρόλους που είχαν υιοθετήσει όλα αυτά τα χρόνια και θα μιλούσαν αληθινά.

Η Rose πλησίασε και έκατσε δίπλα του.Μετά από λίγο είπε:"Δεν ξέρω πως έγινε αυτό ακριβώς."

Έκανε μια μεγάλη παύση και έβγαλε από την τσέπη της ζακέτας της ένα νόμισμα.Ο Λουκ για κακή του τύχη το αναγνώρισε.Ωστοσο, δεν είπε τίποτα.

"Το θυμάσαι αυτό;Ήταν εκείνο το νόμισμα που μου έδωσες όταν μου έπεσε το παγωτό.Με πλησίασες και μου έδωσες το χέρι σου.Αφου σηκώθηκα, εσύ πλησίασες εκείνον που με είχε χτυπήσει, τότε δεν ήξερα ότι ήταν ο αδερφος σου, και του πέταξες την μπάλα στα μούτρα.Με πήρες από το χέρι και φτάσαμε σπίτι σου"όλη την ώρα που η Rose αναπόλουσε αυτή την ανάμνηση χαμογελούσε κοιτάζοντας το νόμισμα.

"Μου έδωσες αυτό το νόμισμα και έπειτα έφυγες σαν άνεμος.Αφησες όμως πίσω σου το στίγμα σου.Πως θα μπορούσα να μην σε ερωτευτώ μετά από αυτήν την πράξη;Φαντάζει αδύνατο!"γέλασε επιδεικτικά.

Επί τέλους!Εκείνο το σφίξιμο της πίεσης που ένιωθε από τότε που άρχισαν να μιλούν είχε εξαφανιστεί από το σώμα της.Και είχε μείνει μόνο αυτο το φτερούγισμα που ένιωθε κάθε φορά που ήταν κοντά και οι ώμοι τους ακουμπούσαν.Ζαλισμενη από έρωτα άργησε να προσέξει το "γυμνό" του κεφάλι.Ειχε πολυ ωραία μαλλιά ο Λουκ.

"Πως-"

"Πως ξέρεις ότι είναι έρωτας αν δεν τον εχεις αισθανθεί ξανά;"αποκρίθηκε ο Λουκ μετά από ώρα.Εκανε τεράστια προσπάθεια να συντονίσει την σκέψη του μετά από αυτή την έκθεση.Δεν φορούσε και την κουκούλα του, όλα πλέον είχαν αποκαλυφθεί.

"Ορίστε;"απόρησε η Rose που φαινόταν να είναι πιο μπερδεμένη από ποτέ.Δεν ήξερε αν ο Λουκ ειρωνευόταν ή μιλούσε σοβαρά.

"Πως το ξέρεις Rose;Πως τρέφεις αισθήματα για εμένα τόσα χρόνια ενώ δεν έχουμε μιλήσει καν;Δεν είναι λογικό, όχι δεν είναι λογικό"
μουρμούρισε και έβαλε τα δάχτυλα των χεριών του στους κροταφους του.

"Δεν είναι λογικό;"Ή Rose σχεδόν φώναξε και σηκώθηκε όρθια.Σταθηκε μπροστά από τον Λουκ με μια σχεδόν απέχθεια.Δεν τον αναγνώριζε.