Impatient |liskook| [Tamamlandı]

thirty one💫

.....

Şaşkınlıkla karşımda oturmuş ona bakıyordum hala. Ne demek istemişti söylemiş olduğu itirafla anlamamıştım.

"Buraya doğruları anlatmak için geldim. Beni kesmeden dinle."

Başımı refleksle sallayıp olan biteni anlatmaya başlamıştı.

"Bilerek buldum seni. Tüm herşey planlanmıştı. Ama ters giden şey beni hala hatırlamıyor oluşun. Tek merakım bu."

Afallamış bir şekilde yüzüne bakıyordum. Ben...onu tanıyor muydum?

"Seni tanımıyorum. Nasıl hatırlayabilirim ki?"

Kırgın hissediyordum. Ilk defa kırgın hissediyordum bir insana karşı. Ve bana tamamen yalan söylemesine rağmen..

Ayağa kalkıp etrafında turlamaya başladı birden. Saçlarını geriye atıyor derin derin nefesler veriyordu.

"Beni tanımıyor musun gerçekten?"

Hızla önüme çökmesiyle irkilerek geri çekildim. Afallamış bir şekilde yüzüne bakarken dudağının altında siyah nokta olduğunu görmüştüm. Ben o gün o fotoğrafta siyah benini görmememe rağmen olduğunu söylemiştim.. ve vardı.

Parmaklarım benden bağımsız kucağımdan kımıldayıp benine dokundu. Gözlerine değil, dudaklarındaydı bakışlarım.

"O fotoğrafta benin gözükmüyordu. Ve ben var olduğunu söylemiştim."

Kendime gelerek parmaklarımı geri çekerken elimi sıcak avucunun içine aldı birden.

"Beni hatırlıyorsun."

Fısıldar gibi çıkan sesiyle gözlerimi yummuştum. Aklıma evinin gelmesiyle hızla yerimden kalkmamla dizimin çenesine vurması bir oldu.

"Evin!"

"Ah! Ne?"

Kahretsin unnie ile kurduğum plan... evi...

"Evini kurtarmamız lazım!"

Olduğum yerden kapıya koşarken bileğimden yakalanmam bir olmuştu. Telefonumun titremesiyle bileğimi kendime çekerek koltuğa uzandım. Gelen mesajda unnie nin işi hallettiği yazıyordu.

"Kahretsin!"

"Ne oldu? Ne evinden bahsediyorsun?"

"Özür dilerim ama sanırım evini ateşe verdim.."

Korkuyla gözlerini aralamış küfürle evden çıkmıştı. Beklemeden hızla peşinden çıkarak ona yetişmek için koşmaya başladım. Hala inanamıyordum. Bana yalan söylemişti. Şuan evini yaktığım için mutlu olmam gerekirken büyük bir pişmanlık çekiyordum.

•°•°•°•°•°•

"Sana inanamıyorum Lisa."

Sinirle burnundan soluyor bakışları küle dönmüş eviyle benim aramda gidip geliyordu.

"Nasıl yaparsın bunu!"

Ona cevap vermek için ağzımı açtığımda adamın yanıma gelmesiyle tereddütte kalan kelimelerim dilimde kalmıştı.

"Efendim. Yangını söndürmeyi başardık. Nasıl olduğu hakkında bilginiz var mı?"

Sinirle bakışlarını bana çevirdiğinde korkuyla dudaklarımı birbirine bastırmış gözlerimi sıkıca yumarak başımı aşağı eğmiştim.

"Yok hayır. Bir bilgim yok."

Adam yanımızdan ayrılırken söverek başını geriye atıp etrafında turlamaya başlamıştı.

"Bu çok fazlaydı Lisa. Sana inanamıyorum. Evimi yok ettin."

Büyük pişmanlık çekiyordum. Bunu hiç yapmamalıydım. Sadece deli sinirimden olmuştu herşey..

"Senin yüzünden ama." diyerek üste çıkmaya çalıştım az önceki düşüncelerimi unutarak.

Bana sabır dilercesine bakıyor dudaklarını kemirerek etrafında turlamaya devam ediyordu.

"Evimi yakmayı düşündüğüne göre nerede kalacak olduğumu da düşünmüşsündür. Aksi taktirde hiç beklemem seni polise şikayet ederim."

Gözlerim korkuyla açılırken hangi ara anladığını anlamadığım bir şekilde polise doğru adımladı.

"Hayır dur!"

Kolundan tutup önüne geçerek hızla polisten uzaklaştırdım.

"Evet dinliyorum."

"Ah! Sadece bir anlık sinirimle oldu tamam mı. Ev felan düşünmedim."

Kolunu benden sertçe çekmesiyle geri çıkarak sesini yükseltmişti.

"Sen benimle dalga mı geçiyorsun! Evimi yaktın Lalisa."

Berbat hissediyordum. Unnie bana bir ev bulma konusunda yardimci olabilirdi ama beni lime lime etmeden bunu asla yapmaz. Aish! Ne yapacağım şimdi?..

"Bende kal."

Durduramadığım kelimelerim dilimden dökülürken aynı anda pişman olmuştum. Kahretsin..

"Ne?"

Hah, hadi gel şimdi geri dön söylediğinden.

"D-duydun işte."

Yüzüm kızarma başladığında yanında daha fazla duramadan uzaklaşıp evinin yoluna ilerlemeye başladım.

"Çiçeğin dibinde yedek anahtar var."

Tüm pişmanlığımla oradan uzaklaşarak koşar adımlarla eve gittim. Herşeyi batırmıştım ve daha dogru düzgün kim olduğunu bilmediğim bir adamla aynı evi paylaşacaktım. Sanırım bittim..

......