Impatient |liskook| [Tamamlandı]

🌺☆1🌺

5 AY SONRA

Birçok hataların telafisi olmaz derlerdi. Kendimi buna inandırmıştım. Onu ilk bulduğumda gözümü bürüyen hırs, fark etmeden beni ona daha çok itmişti. Ondan uzak kalamıyordum. Aklımı kemirip duran hain planımı gerçekleştirmek için aklımdan bir sürü şey geçmişti. 

Lalisa..

Aslında hiçbir şeyin farkında olmadığımı anladım. Sadece kendi kendimi kandırıyor, onu daha çok yanımda görmek istiyordum.

Aradan geçen zamanı gözlerim önüne getirdiğimde, onunla yakın olduğum onca süre içinde sadece nefretimi yüzüne kustuğumu fark etmiştim.

Beni her hatama rağmen kabul ettiği için ona minnettardım. Şimdi minik bedeni kollarım arasında ve kendi isteğiyle huzurla duruyordu.

Evlilik yalanını söyledikten sonra ona 'neden gerçekten evlenmiyoruz ki?' diye sordum. Bana şaşkınlıkla 'Sen ciddi misin?' bakışları atmıştı.

Ilk defa o zaman utandığımı hissettim. Evet utanmıştım. Çünkü verdiği tepkiden sonra sormuş olduğum sorunun saygısızca olduğunu düşündüm. Ardından ona üzgün olduğunu ve aptalca bir soru olduğunu soylediğimde sıkıca boynuma sarılmış beni şaşkına uğratmıştı.

O zamanlar sevgiliydik, şimdi ise gerçekten evliyiz. Evet evliyiz. Sadece beyazlar içinde sade bir elbise üzerimde sade bir takımla arkadaşlarımızı bir araya toplayıp küçük parti tadında bir evlilik gerçekleştirmiştik.

Inanması güç ama hiç evli gibi davranmıyoruz. Şaka bir yana iki dost gibi takılıyorduk, bazen askerlik arkadaşım gibi davranıyordu. Arada  tatlılık yapmaya çalışırken sıcacık gülümsemesinde kalıyordu gözlerim. Gülüşü bir çeşit tanrı gibiydi. Kuş tanrısı gibi...

Benzetme kulağa komik gelebilir ama gülüşündeki eşsizlik ona her baktığımda tüm günümü mutlu geçirmemi sağlıyordu.

Onu sevdiğimi nasıl anlatmalıyım bilmiyorum. Onu bir su damlası kadar seviyordum ama bunu hiçbir şekilde dile getiremiyordum. Bu kız benim utanmama neden oluyordu. Evet onunla ne zaman uzunca göz göze gelsem bakışlarımı çekerek başka şeylere odaklanmaya çalışıyordum.

O mükemmel bir insandı. Sinirli haline rağmen, kaşlarını çatmasına rağmen, bazen küçük bir çocuk gibi davranmasına rağmen o mükemmel bir insandı.

Sadece tek pişmanlığım onunla daha normal şartlarda karşılaşmaktı. Ama sonunda onun yanındaydım. Onunlaydım ve onunla evliydim.

Evet, o mükemmel bir kadındı ve ben onunla birlikte mükemmel bir adam olmuştum.

Yanından usulca kalkıp, komidindeki telefonu elime alarak odadan sessizce çıktım. Merdivenlerden aşağı inerken evlendiğimiz günün fotoğrafını paylaştığım aklıma gelmişti ve profile girip fotoğrafa tıkladım. Yorumlar çiğ gibi artınca onları kapatmak zorunda kaldığımda ise bu sefer de mesaj yağmuruna tutulmuştum. Ve hala daha devam eden bu durumdan dolayi yorumları daha geri açmadım.