🅱🅸🅿🅾🅻🅰🆁 🅲🅾🆄🅿🅻🅴🆂

Bipolar 37

Yuju's POV

I was busy playing piano tiles on my Ipad when suddenly my door opened and an annoyed face of Jimin showed up.

San toh galing?

As a citizen of walang paki, tinuloy ko ang paglalaro. Naramdaman at nakita ko sa peripheral sight ko ang pag-upo niya sa gilid ng kama at nakatingin sakin.

Hindi ako makafocus sa paglalaro dahil sa kanya. I met his eyes with a glare, he just smiled. At swear! Nanggigigil ako sa mga mata niya. He just did an eyesmile at me, nalilimutan ko tuloy na isa siya sa mga asungot na bwesit sa buhay namin.

Tamo, kanina hindi maipinta ang mukha, tas ngayon nakangiti pati mga mata. Geez

"Problema mo?" nakataas-kilay kong tanong sa kanya. Umayos siya ng upo paharap sakin.

"Hi Yuju!" nakangiti niyang sagot, talagang nagpapasikat ng eyesmile niya. Geez, kagigil!

Tsaka kung maka-Hi parang magkaibigan kami na muling nagkita sa loob ng mahabang panahon. Binalik ko ang tingin sa paglalaro.

"Yuju, tulungan mo ko..."

"Bakit? Magkaibigan ba tayo?" mataray na tanong ko na hindi man lang siya tiningnan. Gusto kong manalo sa nilalaro ko, tsaka ang ganda ng kanta, canon rock hihi.

Tumahimik siya bigla at wala akong paki kaya ipinause ko ang game at tiningnan siya. Diba, wala akong paki. Ewan ko din sa sarili ko. Naguguluhan na ako.

At ang loko, seryosong nakatingin lang sakin. Tapos biglang nagpout na parang iiyak. Nagpapacute ba siya? Ngii

"Anong drama mo?" Nakataas kilay kong tanong. Lumapit pa siya sakin kaya umusog naman ako palayo.

"Oh bat ka lumalapit?" tanong ko na umaatras parin.

"Lumalayo ka kasi eh, may sasabihin lang naman ako." sabi niya na lumalapit parin.

"E-edi sabihin mo na, bakit kailangan pang lumapit?"

Nagsisimula na akong kabahan, kasi naman nakakatakot at nakakatunaw ang tingin niya sakin. Para bang kakatayin niya ako anytime.

Tsaka nakachismisan ko si Jhope kanina nung naghatid kami ng barbeque grill sa pool. Sabi niya si Jimin daw ang pinakamanyak sa kanila.

Wahuhuhuhu!! Baka reypin ako ng lalaking toh. T~T no way! Ayaw kong magkalahi ng pandak! Eeeeewww

Wahuhuhuhuhuhu !!! Nasa edge na ako ng kama, kapag umatras pa ako sa sahig ang bagsak ko. Habang si Jimin ay mas lumapit pa sakin. Wahuhu!

"Hoy tumigil ka na nga! Lumayo ka na!" pagtataboy ko sa kanya pero wala ata siyang narinig. Wahuhuhu! Ang lapit na ng mga katawan namin sa isa't isa.

"Lumayo ka sabi eh!" sigaw ko na sabay tulak sa kanya ng malakas. At yun, nagkadistansya sa wakas ang mga katawan namin. Ang lakas ko pala, nahulog ko siya sa kama eh.

Napaaray siya sa sakit. Pwet niya ata ang naunang humalik sa sahig eh. Hahaha buti nga.

"Buti nga sayo."

"Arrrayy!-aaw!--ouch!- a-ang arghh! ang sakit bwesit!" hiyaw niya sa sakit na ikinabahala ko. Dali-dali ko siya tiningnan sa baba ng kama. Ayokong lumapit sa kanya, baka gumanti eh.

"Hoy-- ayos ka lang?"

"Sa tingin mo ayos ako sa lagay na--araayy!"

Naku parang malakas ata ang pagkakahulog niya sa sahig. Nakikita ko sa mukha niya na nasasaktan talaga siya eh. Naku sana naman mamatay natoh.

Hihi joke lang, makasuhan pa ako ng murder kapag namatay ang pandak nato. Sana malumpo lang siya
para hindi na makalad at hindi na sira ang araw ko. Hihi ang rude ko ba.?