🅱🅸🅿🅾🅻🅰🆁 🅲🅾🆄🅿🅻🅴🆂

Bipolar 55

Jimin's POV

Nakakainis naman oh.

Anong gagawin ko?! Maaarte ang mga yun, gusto ng pang-five star hotel ang pagkain. Ang sarap nilang hampasin ng kawali. Bakit kasi sa kusina kami naassign?!

"Hoy Yuju, marunong ka bang magluto?" tanong ko sa kasama ko na katatapos lang magsuot ng apron.

"Not to brag but I can cook noodles." sagot niya habang tinatali ang buhok niya into bun.

Bumagsak ang mga balikat ko. May pa-not to brag- not to brag pa siyang nalalaman. Noodles? Even a kid can cook that! Damn! Walang marunong magluto saming dalawa! Paano na toh?!

"Ihain nalang natin tong mga gulay at karne sa kanila, uso naman ang raw foods ngayon diba?" suggest ko. Walang ganang tiningnan niya lang ako.

"Yeah pero hindi raw as in yung hindi na natin babalatan, huhugasan or something duh! Tsaka as if namang kakain sila ng ganun duh! Jiminie pabo!"

Aba

Hindi ko na inintindi ang mga una niyang sinabi, ang hindi ko papalagpasin ay ang huli niyang sinabi.

"Tangina wag mo nga akong tawaging ganyan!"

Nakakainis na ah, akala ko pa naman magbabago na ang babaeng toh.

"Duh! Taehyung taught me that tawagin daw kitang 'Jiminie pabo' when you say something stupid. So Jiminie pabo, quit your whining and help me think of a recipe, can you?"

Tanginang alien yun. Humanda siya sakin pagkatapos ko dito, ibabalibag ko siya pabalik sa planetang pinanggalingan niya.

"Sinabi nang huwag mo akong tawaging ganyan eh!" Inis na sabi ko. Ayaw kong tinatawag na ganun! Nakakainit ng dugo, ang ganda kayang pakinggan ang Jiminie tapos dudugtungan lang ng pabo?! Gago talaga ang alien na nag-imbento nun.

"Bakit? Naiinis ka ba JI.MI.NIE PA.BO?" bruhang toh napakabully, inemphasize pa talaga syllabically. I feel like I want to cry. Yuju looks at me sickeningly. Gusto ko na talagang ilabas lahat ng inis ko pero nakakabawas yun ng pogi points kaya paglalaruan ko nalang ang bruhang toh.

"Napakabully mo sakin ah, may gusto ka sakin no?" I smirked playfully. Her expression shows more disgust than before. Tss pero ang totoo kinikilig na yan.

Bigla niyang hinawi ang kanyang buhok na parang nagpapacute. Ngumiti siya sakin at nahiya. Ang ganda ng bruha bwesit, sana ganito nalang kaaliwalas ang mukha niya araw-araw.

"Actually. . .oo, matagal na."

Nanlaki ang mga mata ako sa aking narinig pero agad naman akong nagsmug look. Oh kita na, no one can't resist me. I'm Jimin of course.

Ngunit nagtaka ako nang kunin niya ang kutsilyo at tinutok iyon sakin. Naitaas ko ang mga kamay ko bigla na parang sumusurrender. What the--matagal na ba siyang patay na patay sakin kaya ngayon gusto na niya akong patayin?

"Matagal na kitang gustong patayin kasi ang yabang mo eh."

Tangina naman.

"Yu-Yuju i-ib-b-baba mo na yan, nagjojoke lang naman ako eh Ha Ha." kinakabahan kong sabi. Nakahinga ako nang maluwag nang inilayo na niya sakin ang kutsilyo.

Napatalon ako nang itinutok niya sakin ulit iyon. Tae naman, mamamatay ako agad sa kaba dito eh.

"Tulungan mo kong mag-isip kung anong lulutuin." utos niya at agad akong tumango ng maraming beses. Napalunok ako nang ibinaba niya ulit ang kutsilyo.

"Tutulungan lang ba kitang mag-isip pero hindi magluto?" Itinutok niya sa pangatlong pagkakataon ang kutsilyo sakin. Tae naman, napakasadista naman ng bruhang to.