The Casanova's Queen

Chapter 44

Sumunod agad ako kay Evan paakyat sa taas. Pagkapasok na pagka pasok namin ay pabagsak niyang isinara ang pinto.

"What?" I asked.

"What was that? What was your past with him?" Seryosong tanong niya sa akin.

"We had a thing before. Naging ka fling ko siya and he fell inlove with me. So I stopped flirting with him dahil may usapan kami na walang maiinlove."

"Why didn't you tell me?"

"For what? It's not important anymore Evan. It was all in the past. Maganda na ang relasyon na meron kami ngayon ni Hong kaya hindi ko na inuungkat pa kung ano mang meron sa aming dalawa noon."

"Did you love him?"

"No. I didn't. All I had before to him was pure lust. Siya ang nagmahal. Kaya tinapos ko ang namamagitan sa aming dalawa. We didn't talk for one year at nagka usap nalang kami at bumalik sa dati noong naka moved on na siya."

"Fuck. Bakit hindi ko alam ang bagay na 'to? Kaya pala ganon siya sa'yo kagabi."

"Evan, sinabi niya na sa'yo na kaya siya umaktong ganoon kagabi ay dahil gusto niyang pag selosan si Carmela! Ano bang pinagsasabi mo?!"

"Huh." He chuckled. "So it was you? It was you who was he crying for before?"

Hindi ako sumagot sakaniya at ibinaling ko sa bintana ang paningin ko. Damn it. I don't want to talk about how much I hurt Dred before. It was too painful. At napaka sama kong babae noon para saktan siya nang ganon.

"Do you know how much he loves you, Lucia? Do you know kung gaano siya kawasak noon?"

"Evan, please lang. I know all of it! Akala mo ba hindi ko alam kung gaano ko siya nasaktan noon? Hindi mo alam kung gaano ako nagpapasalamat ngayon na maayos na kami. That's why I don't want Carmela dragging about it! Dahil ayaw kong maalala niya kung paano ko siya ipinagtabuyan noon. So please! You're my boyfriend now and he has his own girl. Let's stop talking about it!"

Naiinis ako! Naiinis ako na bakit pati siya kailangan pang ungkatin ito? Yes I know he's my boyfriend but I really don't wanna talk about the details kung paano ko sinaktan si Hong. Idinadaan ko sa biro ang pagiging mag fling namin noon at ang pagiging inlove niya sa akin dahil ayaw kong maalala niya lahat nang dinanas niyang sakit.

"Now I understand kung bakit ka pinagseselosan ni Carmela. I can't blame her."

What the fuck? Anong gusto niyang sabihin? Anong gusto niyang palabasin ngayon?

"So ano? Kasalanan ko?"

"I'm not saying na kasalanan mo. But I've been there Lucia. Noong mga panahong hindi ko pa alam na kapatid mo si Luke. I feel so insecure dahil siya ang una mong minahal."

"Edi magsama kayo! Puntahan mo siya don! I comfort mo! Letse! Naiintindihan mo pala e."

Tumayo ako sa pagkaka upo ko at lumabas ng kwarto. Si Carmela at Dred ang may gulo dito. Sila ang may away. Pero bakit pati ako nadadamay? Bakit pati kami ni Evan dito ay nadadawit?! Tangina.

"Luke, let's go home." 

Dire diretso akong lumabas ng Mansion nila. Nakasunod sa akin si Luke at alam kong nagtataka siya sa inaasta ko ngayon.

"Hey! What's wrong? Nag away ba kayo?"

Lumabas ako ng gate at naglakad papalapit sa kotse niya. Pumasok ako doon at pabagsak kong isinara ang pinto.

"Anong nangyari?" Tanong niya nang makapasok siya sa loob ng kotse.

"Tangina e!" Hindi ko na napigilang maiyak dahil sa frustration na nararamdaman ko ngayon.