The Casanova's Queen

Chapter 48

One year after...

Lucia's POV

It's been one year since I was gone. I am now excited that I am now in the Philippines. I am excited to see my friends, my family and specially him.

"Para kang tanga diyan. Kanina ka pa naka ngiti." Luke said to me as we're walking outside the airport.

"Syempre. It's been a long time since I was here. Miss ko na silang lahat."

"Yari ka kay Papa. Hindi mo alam kung ano ano ang pinag sasabi ko kada tatawag siya sa akin para itanong at kausapin ka."

"Mas mag alala siya kung hindi niya na talaga ako makita. Or kung nakita niyang bangkay nalang ako." Tumawa ako nang pagka lakas lakas dahil sa biro ko. Napahinto ako sa pag lalakad at pag tawa dahil wala nang Luke sa tabi ko. Nasaan na 'yon?

Lumingon ako and I saw him standing there at naka tingin lang siya sa akin.

"Huy! Napano ka? Pumunta ka nga dito!"

He walked towards me and he hugged me so tight. Aww my sweet brother!

"Lucia, please. Don't do that again."

"Hindi na talaga mangyayari 'yon."

I remember everything that happened one year ago. I left. I broke up with Evan. I declined his proposal. But I told him to wait. Nahintay niya kaya ako? Kaya niya pa ba akong tanggapin pagkatapos ko siyang iwan at saktan? But he knows how much I love him.

Humiwalay si Luke sa pagkaka yakap sa akin.

"Sinabi mo ba sa kanila na kasama mo ako at nandito na ako?"

"No. I didn't tell anyone."

That's good. Because I want to surprise them.

"What about Evan? Did you tell him? How is he? God! I'm so excited to see him."

Hindi ako sinagot ni Luke at iniwas niya ang tingin niya sa akin. Napakunot ang noo ko sa reaksyon niya.

"Oh? Bakit ganiyan ang reaksyon mo?"

"Wala. Ano ba gusto mong i react ko?"

"Wala naman. Luke! Samahan mo ako mamaya sa OB ko dati. Gusto kong magpa check up ulit."

"What the fuck? Anong gagawin mo sa OB?"

"Remember noong kami pa ni Evan? Hindi ba nagte take ako ng pills? I just want to ask some things to my OB before. I want to get pregnant."

"P-pregnant?" Iniwas niya nanaman ang tingin niya sa akin at naguguluhan na ako sa mga pinapakita niyang mga reaksyon. Bakit ba parang takot na takot siya? Parang sira.

"Yes. Now that I'm back I know Evan would be happy. I hurt him but I told him to wait for me. Pakakasalan ko na siya ngayon and I'll make sure that he'll get me pregnant."

"Lucia, ano kasi. H-hindi biro ang isang taon na pagkawala mo tapos ano."

"Ano?"

"Ano ah... basta! Ayun na ang kotse oh. Baka si Papa na 'yan." Itinuro niya ang isang kotseng kadarating lang.

I saw Papa waving at us kasama si Mama na kakababa lang. Oh my god! I miss them both! Mabilis akong tumakbo papalapit sakanila at yinakap sila ng sobrang higpit.

"Walanghiya ka anak! Anong kalokohan nanaman ba ang pumasok sa utak mo at hindi ka nagparamdam sa loob ng isang taon?!"

"Sorry na Pa. Hindi na mauulit."