The Casanova's Queen

Chapter 46

Evan's POV

I'm actually happy now that finally Lucia and I graduated from College. This is one of the day I'm actually excited for. Why? Because of the promise that we've made. We'll get married after graduation at hindi na ako makakapag hintay pa.

I asked my friends about this and they told me that it's okay to get married specially tapos na rin kami mag aral. I don't want to lose Lucia. I want her to be mine forever. Gusto ko na siyang itali sa akin para wala na siyang kawala pa.

She's mine at hindi ako makakapayag na mapunta pa siya sa iba. Lucia is one of a kind. We started because of a bet and I actually didn't expect that we'll end up like this.

At first, I thought na cha challenge lang ako sakaniya. Dahil iba siya sa lahat nang babae na nakilala ko. I thought it was all about the excitement and thrill but I was wrong. I just woke up one day and it made me realized that I love her. All the jealousy na naramdaman ko. Ang pagiging possessive ko sakaniya. Akala ko noon ayoko lang na magkaroon ng kahati sakaniya. Na gusto ko ako lang ang makakagalaw sakaniya pero puro akala ko lang pala ang lahat.

I love her. I love her so much. And that's the best thing na nagawa ko sa buhay ko. Ang mahalin siya. She's the first woman and the last woman that I'm going to love. Wala nang iba. Tangina. Baka mabaliw ako kapag nawala pa siya sa akin. I can't afford to lose her. Mawala na ang lahat sa akin huwag lang siya. Ganoon ko siya kamahal. I can't trade her for anyone.

"Bro, sigurado ka na ba sa gagawin mo? Aayain mo na talaga siyang magpakasal bukas?" Tanong ni Kennedy sa akin. She's Lucia's bestfriend that's why I ask help from him. He knows Lucia a lot. Baka nga mas kilala niya pa sa akin si Lucia.

"Yes bro. I want to marry her. ASAP."

"Agad agad talaga? As in aayain mo na talaga siya bukas? Ayaw mo sa susunod na bukas?"

"Oo nga. Ulit ulit ka." Makulit din ang isang 'to.

"Hindi ka na ba magpapa pigil? Hindi madali ang buhay may asawa baka akala mo madali lang 'yon."

"Tangina naman Kennedy. Bakit sa tono mo parang ayaw mong ayain ko mag pakasal ang bestfriend mo?"

Bigla namang umiyak si gago. Tangina talaga. Napatingin sa gawi namin ang ibang mga tao.

"Why are you crying? Damn it. Stop crying!"

"Evan, bestfriend ko 'yon e! Bestfriend ko ang pakakasalan mo. Nagiging emosyonal tuloy ako. Alam mo ba ang nararamdaman ko?! Hindi! Dahil wala ka namang bestfriend na babae na pinaka iingatan mo. Huhuhu."

"Ano ka niya tatay? Daig mo pa parents niya ah. Stop crying. Pinag titinginan na tayo."

We're actually in Starbucks at dito kami nag uusap at nagpa plano kung ano ang gagawin namin.

Yesterday was our graduation and later pupunta pa kami sa party ni Kennedy dahil ngayon niya naisipan mag party.

"Alam na ba ng mga magulang niya ang binabalak mo? Paano si Luke? Nagpa alam ka na ba sakaniya?"

"Hindi pa."

Yesterday we had lunch together with her family and with my family. The lunch was actually good and I had so much fun. I was so happy yesterday. Para talaga kaming isang buong pamilya and I know Lucia was happy too.

"Ano ba 'yan?! Hindi ba kapag ganiyan dapat kausapin mo muna ang pamilya niya? Paano kung hindi sila payag?"

"That's the reason why I didn't ask for their permission. Baka hindi pumayag."

I'm actually scared to take their daughter's hand. What if tumutol sila? Specially Luke. I can see that Luke really loves her sister. Napaka protektado niyang kuya pagdating kay Lucia. At baka hindi niya pa payagan na mag asawa ang kapatid niya. Mas mabuti nang tanungin ko na muna si Lucia bago sila. Atleast wala na silang magagawa non specially kapag si Lucia na ang nag salita.