Acı Hayat (Tamamlandı) #Wattys2016

16. Bölüm - Kan

Merhabalaar :) önçelikle size @neslihan_256 nın hikayesi Serseriyi okumanızı tavsiye ediyorum. Bakarsanız sevinirim :)

Bu bölümü yazarken çok zorlandım açıkçası inşallah istediğim gibi size o duyguları yani o acı olan sahnelere hissedire bilirim. yine uzun yazmaya calışdım umarım güzel olmuşdur. Multimedyada Yaren...

Bölüm Sarkisi Claude Kelly - I hate love kizlarin durumlarina cok uydugunu düsünüyorum 

İyi okumalar...

〰〰〰〰

Bazen insan bulmaçada gibi hisseder kendisini. Sanki o bir kelimeyi bulsan herşey kendiliğinden döküleçekmiş gibi hissedersin. İşde şuan bende tam öyle bir noktadaydım. Yaklaşık 1 buçuk, iki haftadır buradaydım ama o sadece bir kelimeyı bulamıyordum. Ama o dövme sanki bana bi mesaj gibiydi. Onun anlamını bilebilsem herşey kendiliğinden geleçekmış sanki. Erdemin odasındaki resimdeki kızın ve Ellanın dövmesi aynıydı ve bunun bir bağlantısı olmalıydı. Bunu nasıl öğrene bilirdim bilmiyorum ama birtürlü yapmalıydım. Bir an için Ellaya gidip sormak istemişdim ama sonra hemen bu fikirden kurtuldum çünkü bu bile şüphe uyandıra bilirdi. Akşam bunları mutlaka Okana anlatmalıydım. Onun en azından internetden bi araşdırma şansı vardı. Bir süre kendi yatağımda öylece tavana bakıyordum ve bunlari düşünmüşdüm. Birde yasdığımın altındaki uyuşturucuyu. Onu şuanlık oraya saklamışdım. Başka koya bileçeğim biryer yokdu acıkcası. Birşeyler yapmam lazımdı. Bir çözüm. Buradan cıkmak imkansız gelsede Okan dediklerini düşünüyordum. Bodrum katında yine sesler yankılanıyordu. Şebnem Abladır diye tahmin ediyordum, çünkü topuklu ayakkabılarının sesi kulaklarımı dolduruyordu. Bir anda kapı acılınca, tahmin etdiğim gibi Şebnem abla girmişdi içeri. Ama yanlız değildi. Ahmet serefsizi ve Faruk denen piç. Onu bana işkençe yadığı günden beri görmemişdim. Ikiside gerçekdende iğrenclerdi. Hafif siyah ve beyaz karışımdaki sacları ve kirli sakalları. Kısaçası korkutuculardı. Onlar içeri girer girmez bütün kızlar ayaklandı ve askerdeki gibi sıraya dikildiler. Tabi bende onlara uymak zorunda kaldım. Onlara saygı duymak zorundaydık. Belkide saygı yanlış kelime ama en azından karşı gelemezdik. Bir anda Ella aklıma geldi. Onun bu adamlardan çok çekdiğini biliyordum. Düşünçelerimden sıyrılıp, Faruk piçinin fark etsim bana doğru bakdıyordu. Bu gerçekdende tiksinmeme neden olmuşdu. Birde iğgren bir gülümseme varsı yüzünde. Bu süreçde Ahmet konuşmaya başladı ve bütün kızlar dikkatini ona vermişdi.

"Meleklerim benim, Size küçük bir süprizim var. Lafı dolandırmadan direk konuya giricem. Bir hafta sonra büyük bir kutlama daha doğrucası bir Party olucak. Bu partyde daha çok Masekli balo tarzında olacak. Çok zengin iş adamları, oğullar, Abileri Arkadaşları geliçek. Yani bu Party çok önemli. Partinin nedeni, bu paycon 30 yıl önçe yapdırılmışdı. Yani bir hafta sonra 30 yılını doldurcak. Gelen müşteriler çok önemli iş adamları ve sadık müşterilerimiz. bu yüzden O gün hepiniz işe cıkıcaksınız. Bana çok para kazandırmanızı istiyorum.." dedi ve durdu. Biraz düşündü ve devam konuşmaya başladı

"Haa unutmadan, kaçmayı elbette deneyebilirsiniz ama bütün müşteriler geldikden sonrakapılar kitleniçek. Herzamanki gibi korumalar ve kameralar. Her katta ve her köşede. Benim gözüm heryerde bunu unutmayın. Denerseniz bunun bedelini cok ağır ödersiniz, demi Ella?" dedi ve ona sapık sapık, bakıp göz kırpdı.

Demmekki Party. Bu aslında benim için iyi bir fırsat olabilirdi. Belki kaçmak için değil ama en azından Maskeli olduğu için daha iyi bilgilere ulaşabilirdim. Benim kafamı karışdıran, Ellaya bukadar takmalarıydı. Aslında o çok sakin ve uysaldı yani en azından Ciğdem gibi bos boğaz değildi. Burası aynı zamanda çok farklı biryerdi yani öyle bilinen fahişelerin calışdığı yer değil. Herşey daha başkaydı. Genelikle duyduğum herzaman fahişelerin yol kenarında dururlar sonra işde bilirsiniz naaıl olur. Ama burası bir hapishane gibi daha çok. Ama o Hapishanenin içinde dolaşabiliyorız korumasız. Bu durum insanın dengesini gerçekdende bozuyor. Kısıtlıolarak özgürlük. Aslında özgürlüğümüz bile onların elindeki olan ipliklerin uzunluğu kadar anca. o ipliklerle gidebildiğimiz yere kadar.