8. Bölüm - Fahişe

4.3K 171 0
                                    

Kapının acılmasıyla birlikte orta yaşlarda bir Kadın girdi içeriye. Kadın cok bakımlı ve güzeldi aslında. Kadının sesi biraz telaşlı cıkıyordu "hemen aşaya gelin, Ella yine kriz geçiriyor galiba şu zıkkım şeyden yine fazla cekmiş. Okadar tembihledim bizim çocuklara okadar cok vermesinler diye. Bugün işede cıkamiycak gibi görünüyor."

Ahmetle o adam sadece sinirli bir bakışla odadan hızlıca ayrıldılar. Kadın kapıyı örtmeden beni fark etdiğini hissetdim. sadece göz ucuyla bakıp gitdi.

Erdemle odada yanlız kalmışdık.

Ama şuan acılarımdan dolayı o bile umrumda değildi.

Bir müdet yatağın ucuna oturup beni izledi tek kelime bile etmeden. Sonra yavaşça beni çözdü. Ellerimi Çözerken gözlerime bakıyordu.

İfadesiz.

Bense gözlerimden kin akıyordu. O an acımı basdırarak bütün nefretimle cok derin bir şekilde onun gözlerinim içine bakdım.

Yatkdan dogrulamıyordum bile. Acım cok yoğundu. Yanık olan her yer kabarmışdı.

Yanıma gelip bana doğrulmam için yardım ediçekdi bense ona sert cıkışdım

"Sakın dokunma bana anladınmı, sakın"

"Salak, meraklı değilim zaten ama sen daha bize lazımsın" dedi ve bir dolabdan tişört alıp fırlattı yüzüme.

"Giy şunu"

"hayvan"

Üstüme tişörtü giydim ve yavaşca kalkdım ayağa. Ayaklarımda his yokdu, acı okadar yoğunduki.

Erdem hızlı haraketlerle yanıma geldi ve kolumdan tutup hayvan gibi cekişdirdi. Onun ani hareketiyle birlikte ağzımdan cılık sesi cıkdı.

" Yavaş ol canımı yakıyorsun."

"Zaten amacımda bu"

Asansörün kapısı acılınca en alt kata inmişdik. Sonra ise otelin resepsiyonuna gelinçe merdivenlerden bodrum katına indik. Uzun, Karanlıkdı hiç Gün ışığı yokdu. Sonra bi an durduk ve bana döndü

"Biliyorsun deme artık neler olucağını?" dedi ifadesiz bir sesle.

"Ne gibi?" dedim anlamazlıkdan gelerek aslında biliyordum.

"Burası genel evlerine benzemez. Fahişe olucağını anlamıssındır zaten. Gerci zaten bi sürtükdün.. Herneyse. Buraya cok zengin erkekler gelir. Kendini en kalite halde sergilemen lazım o yüzden akıllı bi kız ol ve uslu dur" dedi.

Sesis kaldım ve devam yürüdük yolun sonuna geldiğimizde demirden olan bir kapının önünde durduk ve erdem kapının önünde adamlara gözleriyle acmalarını işaret etdi.

Onlar kapıyı açınça. Yerde bir kız yatıyordu. ağzından köpükler cıkıyordu. Yerde onuna yanında deminki kadın vardı ve saclarını okşuyordu "Geciçek ella birazdan bitiçek" dedi. Ahmet ve o adamda vardı onlar tam aksine sinirliler. ve etrafda bir sürü kız vardı. Gördüğüm kadarıyla yaklaşık 20 benim veya benden bi kaç yaş büyüklerdi. Hapisanedeki gibi demirden ranzalar vardı ve küçük mutfak tarzında bir köşe ve masayla sandalyeler vardı. Oda cok soğukdu veya ben üşüyordum.

Ahmet öfkeyle " Biraz daha bekle ve hala böyle olursa doktoru çağır. Ve bidahada bu gerizekalı kız bela olursa yemin ederim senden sorarım hesabını Şebnem anladınmı beni"

"Tamam anladım" dedi kadın. Adınında Şebnem olduğunu öğrendim.

Sonra kapıya doğru yol aldıklarında beni ve erdemi daha yeni fark etmişlerdi.

Adını bilmediğim adam sırttı. ahmet ise ona dönerek sadece "Faruk onun işine sonra bakıçaz" dedi. Ve onunda adının Faruk olduğunu öğrenmişdim.

Kızların gözü bende olduğunun farkındaydım. Erdem bianda" kızlar buda yeni iş arkadaşınız ona işi iyi öğretin" dedi ve göz kırpıp, üçü birden demir kapıdan cıkıp gittiler.

Kızlardan biri bana seslendi "Gel güzelim yanıma otur, anlaşılan o köpekler sanada yapmışlar yapcaklarını" dedi.

Yürümeye calışıyordum, acı hala canımı yakıyordu. Sonra durup yerimde Ellaya bakdım " Noldu ona?" diye Şebneme sordum.

"Şuan bence bunu bilmek istemessin. git Laranın yanına otur ve sana bir krem sürsünler" dedi.

Şebnem biraz soğuk ama viçdanlı gibiydi. Ellayı bi kaç kızla birlikte yatağa yatırdılar ve üstünü sıkıca ortüller.

"Biraz uyusun uyandırmayın. Uyku ona iyi gelicekdir" dedi Şebnem kızlarda "Tamam Abla" dedileler.

sonra Şebnem benim yanıma geldi.

"Burdaki gördüğün bütün kızlardan ve artık sendende ben sorumluyum. Bazen bir anne bazen bir abla veya arkadaş olurum. Bana Burdaki kızlar Abla der. Sizin buraya düşmenizi istemezdim tabi. Ama buraya düşmüsseniz mecbur buranın kurallarına göre hareket etmek zorundasın. Akıllı bi kız ol sakın ve sözümden cıkma yoksa seni ahmetin veya Farukun elinden kurtaramam. Gördüğüm kadarıyla daha 17sin demi?" dedi.

Kafam ile sadece onayladım dediği şeyi.

"Peki, dediklerimi unutma. bu senin iyliğin için sadece bi uyarı.

Buarada Adın neydi?"

"Şuara"

"Hm güzel isim. Kızlar Şuaraya herşeyi gösterin. Ellayada arada bakın ve bu akşam izin gününüz. Kaynaşmaya bakın. Görüşürüz" deyip odayı terk etdi.

Kızların hepsi isimlerini söyleme başlamışdı.

Yanımdaki oturan kız

" ben lara" dedi içden bir gülümsemeyle. Kızlar devam etdi

"Efsun"

"Çiğdem"

"Nataşa"

"Erika"

"Filiz"

"Yaren"

"Nur"

Son olarakda "bende Felli" dedi bir kiz. Hepsi samimi ve sıçak geldiler.

Demin tahmın etdiğimdendr daha az kız varmış.

Bende onlara hafif gülümsemeyle "Menun oldum bende Şuara Almira" dedim...

Acı Hayat (Tamamlandı) #Wattys2016Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin