James

389 19 1
                                    

Ik had besloten om voor hem te gaan staan. En opeens zag ik een man even later keek ik beter, Het was niet zo maar een man. Een man met lang blond haar in een paardenstaart en had een zwart jackje aan en een zwarte broek, Hij kwam me bekend voor maar ik wist niet meer van wat.. Even later zij hij: "En hoe heet jij?... " Ik zij me naam even later zei hij: "oohjaa dat ene meisje die met edward cullen heeft, ja die ken ik zeker.." zei hij. Ik keek hem boos aan en ik kwam erachter wie dat was.. ik zei: ik weet wie je bent en dat vergeef ik je nooit wat je hebt gedaan,En hoe ben je hier terug gekomen!?" Zei ik woest. Hij zei: 'tjha vampieren hé die kunnen alles.." Zei hij uitdagend. Ik keek hem woest aan, Ik had de neiging om hem aan te vallen maar ik liet het zitten. Hij keek naar me arm. Ik keek richting zijn ogen om te kijken hoe hij gaat reageren. Hij ging steeds meer heigen en heigen omdat hij mijn bloed rook, Hij rende op me af. Maar ik duwde hem naar achter met mijn pijnlijke arm. Het leek alsof hij me ook naar achteren duwde dus ik veel 1 meter naar achteren, Terwijl james 7/8 meter verder op lag. Hij stond snel op en liep naar me toe. Opeens hoorde ik iemand hier heen komen rennen. Het was geen mens, maar het was edward! Hij liep zo snel mogelijk naar mij toe en pakte me op en duwde james zo ver mogelijk naar achteren weer en nam me mee richting ons huis en in de tussen tijd dat hij aan het rennen was dacht ik aan james. Hoe hij terug op de aarde is gekeerd en wie dat heeft gedaan.. En toen dacht ik ook na hoe hij het raadsel wist van me moeder. Die ze me altijd vertelde... als ik pijn had. Ik werd ook tegelijke tijd bang van. Mischien is hij naar me moeder gegaan en heeft hij haar gedood of misschien wel phil gedood... Maar dat zou die niet doen denk ik hoop ik.. We waren thuis hij pakte zo snel mogelijk de verband en vroeg: "Bella, hoe komt het dat je bloed??ik maak  me tegenwoordig echt zorgen om je..." Zei hij bang. ik zei: "edward, je hoef je echt geen zorgen te maken ik bedoel ik leef nog ik zit nu naast je levend, Soort van" en er verscheen een scheve lach. nu kon ik van zijn lach genieten en zijn  prachtige ogen zonder dat me hart stopt of te keer gaat... En hij deed het verband zo snel mogelijk om me arm en gaf er een kus op en zei: "zie zo die is klaar me bells" En gaf me een kus en stond weer op

Breaking dawn part 3Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu