Ruin my life

1

Luna.

Naomi en ik kijken beiden toe hoe onze vrienden met andere mensen staan te dansen. 'Sinds wanneer blijf jij nuchter?' Vraag ik licht fronsend, terwijl ik me naar Naomi toe draai.

Ze kijkt me glimlachend aan. 'Sinds ik deze week een aantal belangrijke proefwerken heb Luna. Waarom ben jij altijd nuchter?' Vraagt ze op een wat uitdagende toon.

'Omdat ik geen interesse heb in wat jullie altijd doen. Klinkt nog best logisch toch?' Ze haalt haar schouders op. 'Misschien vind je het wel wat. Als we hier zijn kijken er genoeg jongens naar je. Oftewel genoeg dans kandidaten!' Zegt ze met een juichend gebaar. Ik barst in lachen uit en kom een paar seconden later weer op adem. 'Doe dat alsjeblieft nooit meer,' zeg ik nog giechelend. Ze knipoogt en zegt verder niets. Wel staat ze op en loopt ze naar een jongen toe die duidelijk interesse in haar heeft.

Zo gaat het altijd. Alleen blijft er meestal iemand bij me. Die persoon noemen ze mijn slachtoffer. Het is niet mijn probleem dat ik niet van dit soort feestjes hou. Ik trek mijn jurkje strak en kijk rond.

Aan de andere kant van de woonkamer staat een jongen. Hij neemt een slok van zijn bier en kijkt mij dan even aan. Er verschijnt een korte grijns op zijn gezicht die op mij gericht is en dan gaat hij verder met wat hij aan het doen was.

Zijn bruine haar krult en het zit op de perfecte lengte. Zijn ogen zien er donker uit, ik vraag me af hoe ze er van dichtbij uit zouden zien.

Ineens realiseer ik me dat ik nog steeds naar hem zit te kijken. 'Chips,' mompel ik tegen mezelf. Hij kijkt me weer aan, maar kijkt deze keer niet weg. Deze keer ben ik degene die weg kijkt.

Uit het niets ploffen Katie en Autumn naast me neer op de bank. 'Waar is Naomi?' Vraagt Katie die ondertussen haar haar goed doet. 'Ze is naar een jongen toe gegaan,' zeg ik schouderophalend.

'Je had best naar ons toe mogen komen, dat weet je he?' Ik knik en antwoord er verder niet op.

Ik kijk weer terug naar de plek waar de jongen stond, alleen hij staat er niet meer. Zijn vrienden wel. Jammer..

Wat verbaasd over mijn gedachtes staan we met zijn drieën op en gaan we dansen.

We lachen als Katie op een rare manier staat te dansen. Ik blijf echter rustig dansen en doe geen gekke, sensuele dansjes. Zo'n tien minuten later gaan Autumn en Katie wat te drinken halen en ik ga naar de wc.

In de gang, waar mogelijk de wc zou kunnen zitten, bots ik tegen iemand aan. 'Ben je blind?' Zegt een mannelijke stem op een geïrriteerde toon. Voordat ik iets kan zeggen op zijn opmerking is hij me weer voor. Voordat de woorden uit zijn mond kwamen keek hij me even goed aan. Ook verscheen er een grijns op zijn gezicht.

'Jij bent die meid die staarde niet?' Ik slik en begin te stotteren. 'I-ik-' 'Rustig ik ga niet boos op je worden of iets.' 'Ik moet naar de wc,' zeg ik dan en zo loop ik langs hem de wc in.

Na een korte tijd heb ik mijn vrienden weer gevonden en hebben ze me op een of andere manier over gehaald om truth or dare te spelen. 

A/N: Ik heb al redelijk wat hoofdstukken geschreven. Ook heb ik het boek nog eens een stuk of drie keer veranderd. Dus ik hoop dat jullie het wat vinden. Ik vond het namelijk best leuk om het te schrijven :))