Ruin my life

15

Connor.

We zitten op de bank een film te kijken. Ze kruipt dichter tegen me aan en slaakt een zucht. 'Mmm... je bent warm,' mompelt ze. 'Je hebt het koud?' Ze haalt haar schouders op. 'Dit is oké hoor,' zegt ze tevreden. Ik geef een kus op haar voorhoofd. 'Zin in popcorn?' vraagt ze. Wanneer ze wil opstaan trek ik haar terug. 'Nee nee, je kan niet op staan! Je bent mijn gevangene voor vandaag,' zeg ik met een blije uitdrukking op mijn gezicht.
'Dan moet jij maar de popcorn pakken he,' zegt ze met opgetrokken wenkbrauwen.' Met een glimlach sta ik op en verwarm ik de popcorn. Als het klaar is kom ik terug met een grote bak. Het voelde erg lullig om die dingen te hebben gezegd van eerder. Maar waarom zou ik me er zo over moeten voelen? Ik geef nauwelijks om haar en heb ik überhaupt regels? Het is me tenminste gelukt om haar in bed te krijgen. Ook al was ze dronken.
De weddenschap of dare wat het ook was, het is gelukt. Daar gaat het om... denk ik.

Luna.

Er is een bepaalde emotie van zijn gezicht af te lezen, maar ik kan de emotie niet plaatsen. Hij lijkt zenuwachtig, maar ook weer niet. Misschien moet ik het gewoon laten gaan. Maar wat als er wel iets is? Wat als hij spijt heeft van wat hij tegen me heeft gezegd?
'Is er iets?' vraagt hij licht fronsend.
Nadenkend schud ik mijn hoofd. 'Nee, zou er iets moeten zijn?'
'Nee tuurlijk niet.'
Een aantal uur later ben ik maar naar huis gegaan. Er verschijnt een frons op mijn gezicht als Nick op onze bank zit. 'Wat doet hij hier?' vraag ik aan Autumn. 'Hij is hier om jou iets te vertellen zegt hij,' antwoord Autumn.
'Ja, inderdaad. Ik kreeg een berichtje van Connor vanochtend.' Mijn wenkbrauwen zakken in een nog diepere frons.
'Hoezo is dat belangrijke informatie voor mij?' 'Weet je. Ik heb een soort weddenschap samen met hem.'
Steeds wordt ik meer nieuwsgieriger. 'Waar gaat de weddenschap over?'
'Ik heb zo'n idee dat je het al lichtjes weet Luna.' Autumn kijkt me even medelevend aan.
'Het gaat over mij...' mompel ik. Er komt een zwaar gevoel in mijn buik te zitten en mijn hoofd begint licht te worden.
'Ja en het is hem ook nog eens gelukt,' zegt hij met een domme grijns. Oh wat wil ik hem graag slaan. Niet alleen hem. Ook Connor.
'En waar draaide het om heen?' vraagt Autumn. De grijns op Nick zijn gezicht wordt op de een of andere manier nog groter. 'Hij moest haar binnen een maand ontmaagden.'
Autumn kijkt me verbaasd aan. 'Jij en hij? Jullie hebben-' 'Ik was zwaar dronken Autumn,' zeg ik tegen haar voordat ze haar zin kon afmaken. Mijn keel brand door de tranen die ik tegen hou.
Hou je sterk Luna, hou je sterk. 'Rot op,' mompel ik. Autumn staat ook al wat dreigend op. Nick grijnst echter nog en staat dan op. 'Alvast een fijne vakantie dames.' Hij loopt naar de deur, richt een knipoog op ons beiden en gaat dan weg. Ik staar naar de dichte voordeur.
'Luna, misschien moet je even zitten,' hoor ik Autumn niet al te hard zeggen. Ik antwoord er echter niet op. Het brandende gevoel verdwijnt en ik laat de tranen stromen. 'En alles ging nog zo oke vandaag. Hij zei dingen Autumn.'
Ze trekt me in een lange omhelzing. 'Jongens zijn harteloze dingen. We gaan maar eens een goede meiden avond vanavond houden.'