Problematic Gay | Dutch

09

Al bijna een hele week hou ik het vol. Al bijna een hele week heb ik iedereen bij Michael uit de buurt weten te houden. En als het niet lukte kreeg diegene een stomp 2 keer zo hard als dat Michael die kreeg. Dat ik me zo laat opnaaien door een jochie. Godsamme.

Hopeloos laat ik mijn hoofd op mijn biologie boek vallen. Morgen is de toets. Wat een gezeik. Ik snap er íets meer van. Maar niet goed genoeg voor een voldoende. 

Mijn boek wordt onder mijn hoofd weggetrokken en geschrokken kijk ik op. 

Michael kijkt naar de opengeslagen pagina. ''Jezus je bent echt een sukkel.'' ''Hey klootzak. Ik heb afgelopen week heb ik iedereen bij je uit de buurt gehouden. Je mag op zijn minst normaal doen. Ik ram je helemaal naar de klote.'' Zeg ik kwaad.

''Juist... Yuri zijn neus was inderdaad behoorlijk aan het bloeden zag ik, ja.'' Merkt hij op en ik trek het boek uit zijn handen. ''Laat maar zitten. Ik doe niks meer voor je. Ondankbare sukkel.'' Michael rolt zijn ogen en pakt het boek terug. 

''Gaan we echt zo doen?'' ''Ja, dikzak.'' 

''Dat ik aangekomen ben betekend niet dat ik dik ben. Sinds wanneer noem jij überhaupt mensen dik? Je scheld mensen niet uit voor homo, omdat je dat zelf bent. Ben je onzeker misschien?'' 

Zonder na te denken haal ik uit naar zijn gezicht.

''Ik haal liever een 1 dan dat ik langer naar jouw gezeik luister.'' Zeg ik en met een ruk neem ik het boek terug. Hij kijkt me over zijn hand aan. 

''Je lijkt op Yuri nu...'' Merk ik op en hij kijkt me boos aan.

''Hier jij.'' Ik pak Stijn ruw vast aan zijn schouder en sleur hem mee de bieb in. Stijn kijkt me benauwd aan en ik gooi het biologie boek op tafel. Mensen kijken boos op maar ik negeer het. ''Je gaat me dit nu uitleggen.'' Beveel ik en Stijn knikt nerveus.

''Je kan echt niks.'' Zeg ik gefrustreerd. Stijn kan uitleggen, maar niet goed genoeg. Ik snap er geen kut van. Hij legt niet goed uit. Hij is saai. Hij legt niet uit op de Michael manier dus ik schiet er geen ruk mee op. Ik pak mijn spullen op en raas de bieb uit. Als ik door het raam nog één blik in de bieb werp zie ik Michael geamuseerd toekijken. Twee tafels achter waar Stijn en ik zaten. Kwaad stomp ik tegen de muur. Met de andere kant dan de vorige keer. Dit keer gaat het goed.

''Danitj-'' Michael stopt als ik in een fractie van een seconde mezelf omdraai en Michael hoog tegen de muur gedrukt hou. Mijn handen om zijn nek geknepen. 

Zijn ogen kijken me benauwd en angstig aan. 

''Nu ga je te ver. Je krijgt het te hoog in je bolletje, vriend. Je denkt zomaar er even bij te horen. Luister, dat doe je niet. Je hoort er niet bij. Zo makkelijk gaat dat niet. Denk niet dat je zomaar mij even kan neerhalen. Dat is niet hoe het werkt. Je kan me chanteren wat je wilt, maar je bent niemand. Helemaal niemand.''

 Al mijn woede en frustratie van de afgelopen tijd komt eruit. Tot Michael uiteindelijk onbeweeglijk tegen de muur ligt.

Wie denk hij dat hij is met zijn grote bek. Oprotten. Niet bij mij.

''Wow, bro...'' Ik draai me verward om. Verward om mijn eerdere acties, verward door mijn opluchting dat onderdrukt wordt door schuld, verward door alles. ''Bro... Ben je oké? We mochten niks maar... Dude leeft ie' nog?'' Tim kijkt met opgetrokken wenkbrauw en een lichte pijnlijke blik in zijn ogen naar Michael.

''Kan me geen reet schelen.'' Mompel ik en ik loop naar mijn fiets. ''Winkelcentrum?'' Tim zijn stem klinkt twijfelachtig. Moet hij wel wat zeggen? ''Ja.'' Zeg ik zacht en we fietsen in stilte naar het winkelcentrum. 

Waarschijnlijk zullen we doelloos rondjes lopen. Maar ik zal genoeg tijd hebben om na te denken. Of Tim vertellen waarom ik zo boos was. 

Alex wel wegfilteren uit het verhaal uiteraard.

Ik had gelijk. Deels. We hebben doelloos rondjes gelopen en daarna heb ik toch verteld wat er was.

''Hij kreeg inderdaad ineens een grote bek.'' Ik knik instemmend en kijk naar de grond.

''Gaan we zuipen?'' Opnieuw knik ik instemmend. ''Top, ik zie je vanavond, ja?'' ''Tot vanavond.'' Ik pak mijn fiets en fiets richting huis. Als ik langs school fiets kijk ik toch nieuwsgierig naar het plein. Michael is weg en er staan ook geen fietsen meer. Hij is niet dood dus.

''Hey maatje.'' Een zwaar gewicht word van me af getild. Als ik slaperig mijn ogen open, zie ik Tim met Snoes in zijn armen. Hij aait het grote beest. ''Is Daantje in slaap gevallen hé. Ouwe man moet dutjes doen voor het drinken he.'' Grijnst Tim die weet dat ik al wakker ben inmiddels. ''Klaar voor?'' Ik knik en wrijf slaperig in mijn ogen.

''Ja, altijd klaar voor.'' Zeg ik lachend en ik sta op. ''Zet jij Snoes beneden in het hok? Ik neem Flappy mee.'' Tim knikt en loopt voor op naar beneden. ''Je wordt dik Snoes. Wat eet jij allemaal, meid.'' ''Ik verwen haar soms.'' Grijns ik. ''Dieren seks is illegaal.'' Een grijns verschijnt op Tim zijn lippen waarna ik mijn ogen rol. ''Klootzak.'' Fluister ik en Tim grijnst nog breder.

Vanavond ga ik drinken tot ik niet meer kan. Het maakt me allemaal vrij weinig uit. Ik ben er klaar mee. Met alles.