18

85 8 0
                                    

''Wanneer mogen we Hugo ontmoeten?'' ''Op zijn begrafenis.'' Antwoord ik waarna John en Finn in de lach schieten. ''Hoezo?'' Vraagt Mila en ik kijk haar dom aan. ''Nou, we zijn niet samen. Ik word gek van die jongen. Hij laat me niet met rust.'' Zucht ik diep en Mila knikt. 

''Maak het dan duidelijk. Die arme jongen is waarschijnlijk tot over zijn oren verliefd op je.'' ''Ik heb hem al 100 keer voor schut gezet, gezegd dat we niks zijn en hem weggestuurd. Niks werkt. Daarom moet ik hem doodmaken.'' Een grijns bespeelt mijn lippen als Mila zich met een ruk omdraait. 

''Dani!'' Als Mila mijn lacherige hoofd ziet schiet ze ook in de lach. ''Een sukkel ben je.'' 

''Ik hou ook van jou, tante!'' Glimlach ik en ze drukt een kus op mijn hoofd.


Als ik uit school kom kijk ik verbaasd mijn oom en tante aan. Julia en Eric zitten aan de tafel. Wat de fuck? Ik vul zonder ze ook maar een blik te gunnen een glas met drinken. ''Ik ben op mijn kamer.'' Mompel ik geïrriteerd. Een diepe zucht verlaat Eric zijn mond en ik negeer het. 

''Dani, alsjeblieft kom even prat-'' ''Nee.'' Onderbreek ik John en ik stamp door naar boven.

''Maar dan moet je toch de wortel van die doen en dan keer die ander-'' Ik stop met praten en kijk op als Mila met een vriendelijke glimlach binnen komt. ''Ik ben huiswerk aan het maken. Als je komt om te vragen of ik beneden kom om met die twee sukkels te praten kan je nu direct al opgeven.'' Zeg ik en Mila slaakt een zucht. ''Dani...'' 

''Mila nee. Echt niet. Als zij mij zo koelbloedig uit huis kunnen zetten. Dan hoef ik ze niet te zien. Al helemaal niet als ze 5 maanden later pas weer opduiken.'' Zeg ik en ik draai me weer naar Michael toe die op mijn beeldscherm staat. Hij moet zo weg dus gingen we even snel via FaceTime.

Mila besluit toch dat het haar niet gaat lukken en aait mijn hoofd waarna ze naar beneden gaat. ''Zijn je ouders er?'' Vraagt Michael en ik knik. ''Ja. Dus keer die and-'' ''Ben je oké?'' Onderbreekt Michael me en ik kijk op van mijn schrift. ''Ja, waarom niet? We zijn bijna klaar. Dan kun jij gaan.'' Zeg ik en Michael slaakt een diepe zucht en knikt dan. ''Ja, keer die andere en dan bij elkaar optellen.'' Maakt Michael mijn berekening af en ik knik.

Michael en ik hebben langer gepraat en hij is uiteindelijk toch niet naar Stefan gegaan. Missie geslaagd dus. Als ik beneden kom zie ik dat ze er nog zijn. ''Wat eten we?'' ''Dani luister even alsjeblieft.'' Ik trek mijn arm los als Julia me vastpakt. ''Nee.'' Zeg ik bot en Julia zucht diep. ''Maar Dani... We houden van j-''

''Bullshit! Pure fucking bullshit! Als je om zo iets kleins je kind uit huis kan zetten! Als je om zo iets kleins je kind volledig uit je leven kan flikkeren zonder moeite! Dat is geen fucking houden van. Na 5 maanden is het ineens 'oh Dani dit' 'oh Dani dat'. Flikker toch op met je onzin.'' Zeg ik kwaad. ''Dani, doe even rustig. Neem wat drinken. Laat hun praten en zij laten jou praten.'' John wil me op een stoel zetten maar eigenwijs verzet ik me.

''Ik ben oud genoeg om mijn eigen keuzes te maken. Voor mij valt er niks te vertellen. En voor hun ook niet. Ze haten me omdat ik gay ben. Dat is duidelijk genoeg. Wat willen ze gaan doen? Sorry zeggen. Excuses aanvaart dat jullie mijn leven nog erger verneuken dan dat het al verneukt was.'' Zeg ik woest en als het kon kwam het vuur uit mijn ogen en de stoom uit mijn oren.

''We snappen dat je boos be-'' ''Boos? Oh nee, dat is niet eens half van wat ik voel. Jullie kunnen echt oprotten. Ik ben net zo klaar met jullie als jullie met mij.'' Zeg ik kwaad en ik stamp weer terug naar boven. Dan blijf ik maar hier tot ze weg zijn.

Voetstappen komen de trap op en als het iemand is om me beneden te halen, dan ga ik slaan. Maakt me niet uit wie het is. Ik kijk niet op tot er iemand op het bed klimt. ''Ga w-'' Ik onderbreek mezelf als Michael me met een onschuldige glimlach aankijkt. 

''Wat doe jij hier?'' ''Je deed raar op FaceTime. Ik dacht dat het kwam omdat je ouders je toch dwarszitten. Eigenlijk zou ik toch nog naar Stefan gaan, maar ik vond dit even voorrang hebben. Ben je écht oké?'' Vraagt Michael en ik glimlach klein.

''Dankje... Ja, ik ben oké denk ik. Net ben ik flink tekeergegaan tegen ze. Ze lieten me even uitrazen en toen ben ik weer naar boven gevlucht. Ik wil ze niet zien. Ik ben weer terug bij af door hun. Gingen ze ik hou van jou zeggen. Wat denken ze wel niet? Als dat zo was hadden ze me niet met zo weinig moeite en zo weinig gevoel uit huis gegooid. 5 maanden al! Allemaal bullshit praten ze, Michael.'' ''Terug bij af?'' Is het enige wat Michael zich afvraagt en ik knik.

''Ja, allemaal door hun. Stelletje gevoelloze klootza-'' ''Terug bij af, Dani?'' ''Wat lul je Michael?'' Ik ben boos en dan gaat hij dom doen. ''Hoe bedoel je terug bij af?'' ''Zoals ik het ze-'' ''Wat voor manier, terug bij af, Dani? Niet dom antwoorden.'' ''Domme vragen krijgen domme antw-'' ''Dani!'' Michael zijn ogen staan gefrustreerd. ''Wat wil je dat ik zeg?'' ''Wat er met je aan de hand is!'' Roept Michael boos en ik kijk hem boos aan. Waarom schreeuwt hij naar me. Oprotten hoor.

''Terug bij af met wat? Word je weer dikker? Of val je juist te veel af? Of do-'' Michael zijn ogen worden tegelijk met mij groter als hij zichzelf onderbreekt. Michael duikt boven op me en ik probeer hem weg te houden. Al snel liggen we stoeiend op mijn bed. ''Michael stop.'' ''Nee! Trek je fucking shirt uit!'' Michael trekt aan mijn shirt terwijl ik hem weg probeer te krijgen. Inmiddels zijn Michael en ik even sterk en dat is echt flink kut.

''Dani nu.'' Ik schud mijn hoofd en heb hem bijna weg als hij plots boven op me zit en ik machteloos ben. ''Als je niks te verbergen hebt doe je ook niet zo, Rivera.'' ''Hou je grote smoel dicht.'' ''Zeg jij. Of all people zegt het persoon met de grootste bek dat iemand anders zijn bek moet houden. Hou toch op.'' Michael lacht me haast uit terwijl ik hem aankijk met een kop als een oorwurm. 

Ik wil hem doodmaken.

Aan de andere kant vind ik dominante Michael leuk.

Maar niet nu. ''Je doet niks.'' Zegt Michael die mijn handen loslaat die boven mijn hoofd liggen. Het zweet breekt me uit en de paniek giert door mijn lichaam. Michael zijn ogen doorboren de mijne. Hij geeft me even bedenktijd en het werkt. Als hij zijn handen naar mijn shirt beweegt kijk ik hem benauwd aan. ''Oké. Ik geef toe. Niet doen. Alsjeblieft.'' Het komt er smekend uit en direct stopt Michael zijn bewegingen. Thank god.

''Ja, niet doen. Alsjeblieft.'' Herhaalt Michael die me aankijkt en zacht op zijn lip bijt. ''Maar-'' 

''Geen gemaar. Niet doen. Laat je ouders je niet onderdrukken in wie of wat je bent. Laat je ouders niet verpesten wie je geworden bent en aan het worden bent. Je bent goed bezig. Je staat geen enkele onvoldoende meer, je examens zijn bijna en die ga je halen en je bent gewoon goed bezig. En toch laat je ze je volledig neerslaan. Je vecht zo hard.'' Ik bijt op mijn lip. 

''Hard vechten vergt energie. Ik ben al 6 jaar keihard aan het vechten.'' ''Je bent er bijna. Je hebt nog wel energie. Kom op nou.'' De tranen staan in mijn ogen. 

''Je hoeft niet altijd de tough guy te zijn die iedereen denkt dat je bent. Gevoel staat je goed, Dani.'' Fluistert Michael en hij kruipt van me af en gaat naast me zitten.

Hij trekt mijn hoofd op zijn schoot en speelt met mijn haar zoals hij wel vaker heeft gedaan. Ik sluit mijn ogen en laat mijn tranen vallen. Pussy pussy pussy.

Fuck Julia en Eric. 

Problematic Gay | DutchWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu