Problematic Gay | Dutch

31

Als ik thuiskom en mijn slaapkamer in loop om me om te kleden zie ik iets op bed liggen. Vlak bij Snoes die uitgebreid op bed ligt te slapen. Mijn nieuwsgierigheid wint van mijn koude lichaam en ik pak het cadeautje op. Het moet wel van Michael zijn. Michael is de enige met mijn huissleutel. Maar Michael is nu aan het werk. Wanneer heeft hij dat gedaan dan?

'Omdat je zo beteuterd keek. :( Ik hou van jou. X Mikey.' Staat er op het briefje en mijn hersenen kraken. 

Omdat ik zo beteuterd keek? 

Waarnaar en wanneer? 

Ik pak het uit en voor ik het kan zien voel ik zachte stof langs mijn handen glijden.

Wat een debiel.

Mijn wangen kleuren vuurrood. Waarom maakt hij zo een groot punt van mijn ondergoed? Hij is er honderd keer meer mee bezig dan ik. Ik had het nooit moeten zeggen en laten zien.

Alhoewel, hij heeft wel een hele mooie uitgekozen.

Het is zacht, van kant en baby blauw. Het is oprecht mooi.

Ik geef snoes een aai waarna ik het papier weggooi en de onderbroek netjes wegleg. Volgens mij vindt Michael het gewoon stiekem heel leuk. Veel leuker dan ik.

Beter dan Alex in ieder geval. Ik heb niks te klagen. Onderbroeken zijn duur, vooral deze.

Over Alex gesproken, het is nu een week geleden gebeurd. Ik heb alles wat me aan Alex doet denken weggegooid. Overal en alles geblokkeerd en verwijderd. En het voelt zó goed dat ik dat heb gedaan. Ik had dat veel eerder moeten doen.

Zuchtend kleed ik me om en stuur Michael een berichtje zonder het cadeautje te benoemen. Zijn cadeautje komt nog wel.

-

''Hey lieverd.'' Michael ligt uitgebreid op bed en ik lach zacht. ''Hey.'' Zeg ik en ik hang over hem heen om zacht zijn lippen te kussen. ''Ik snap het nog steeds niet. Ik heb overal gezocht. Ik zweer dat ik een cadeautje voor je had neergelegd. Met een briefje erbij.'' Zegt Michael. 

Drie dagen terugkreeg ik zijn cadeautje, ik heb keihard ontkend dat ik het gekregen had. Misschien gemeen, misschien niet. 

Ik geef hem er toch wat voor terug?

''Niet zo beteuterd, schatje. Het is niet erg. Ik hoef geen cadeautjes.'' Zeg ik en hij kijkt me aan. 

''Ja, maar...'' Michael schudt zijn hoofd en laat het gaan. Mooi. Al de hele dag heb ik hiernaartoe geleefd. Lichte zenuwen in mijn lichaam, maar gezonde zenuwen. Denk ik.

Michael is ein-de-lijk op het punt aangekomen dat mijn broek uitgaat. Mijn broek is nog niet eens volledig over mijn kont gezakt als Michael zijn verbaasde ogen me aankijken. ''Jij.'' Fluistert hij waardoor een brede grijns mijn lippen bespeeld. 

''Wat?'' Vraag ik onschuldig terwijl Michael zijn hoofd langzaam schudt en haastig mijn broek uittrekt. Zijn adem stokt haast in zijn keel als hij me ziet. De zenuwen gieren door mijn lijf. Vind hij het niks?

Ik was kniesokken tegengekomen in dezelfde kleur als de onderbroek, zelfs de strikjes op de achterkant, boven aan de sok. Zelfs die matchen het kleine strikje aan de voorkant van de onderbroek. Het matchte te goed om niet te doen. Maar wat als Michael het niks vindt? Too much? Ik kon het gewoon niet laten.

Oh god nu heb ik mezelf voor schut gezet. Kut.

''Fuck.'' Vloekt Michael zacht terwijl hij me in zich opneemt. ''Hoe dan?'' Met vuurrode wangen haal ik verlegen mijn schouders op. 

Aan de lustige blik in zijn ogen te zien is mijn 'outfit' goedgekeurd. 

''Gevonden...'' Mompel ik en Michael trekt me tegen zich aan en kust mijn kaak zacht.

''Je bent prachtig.'' Fluistert hij terwijl een rilling over mijn rug verspreid en mijn wangen nog een donkerdere rode kleur aannemen. Michael vindt mijn lippen en al snel zijn we weer volledig verwikkeld in elkaar.

Onze eerste keer.

Ik word wakker als ik vingers over mijn onderarm voel. Streepje voor streepje. Mijn oude sneeën. Sneeën van 13-jarige Daniel. Ik open mijn ogen en draai mijn hoofd stilletjes naar Michael toe zodat ik kan zien hoe hij geconcentreerd mijn kleine overgebleven littekentjes overtrekt.

Ik neem Michael zijn slaperige hoofd in me op. Hij is zo mooi als hij net wakker is. Zijn haar staat warrig, extra warrig door mij. Als Michael mijn onderarm heeft gehad gaat hij door op mijn bovenarm, bij de nieuwere, nog niet zo mooi weggevaagde littekens. De oudste zijn spijtig genoeg van nog maar een aantal weken terug. Sommige zijn al aan het wegvagen, maar de meeste nog niet.

Zodra hij klaar is met het teder overtrekken van ieder litteken op mijn arm kijkt hij op naar mijn gezicht. Hij kijkt geschrokken als hij ziet dat ik wakker ben en hem recht in zijn ogen aankijk. ''Je bent wakker. Sorry.'' Zegt Michael met een verlegen glimlach en ik glimlach terug. 

''Sorry voor wat? Goeiemorgen lekkerding.'' Glimlach ik en Michael bloost licht. Daar hou ik van. Verlegen Michael. Ik mis verlegen Michael. Ik mis stoere Dani.

''Nou... Misschien vind je het niet fijn als ik er zo aan zit...'' Zegt Michael die me niet meer aankijkt. ''Het voelde wel fijn. Anders had ik je wel gestopt.'' Zeg ik en Michael kijkt me even twijfelend aan maar knikt dan toch. 

''Ja, ja dat is waar. Goeiemorgen.'' Zegt Michael die me een kus geeft. ''Lekker geslapen?'' Vraagt hij en ik knik. ''Heerlijk, jij?'' Vraag ik en hij knikt. ''Ook heerlijk. Hoe voel je je?" ''Goed, denk ik.'' Mompel ik en Michael lacht zacht.

''Gaan we zo douchen?'' ''Ja, maar nu nog niet.'' Zeg ik en ik kruip dicht tegen Michael aan. ''Eerst die. Dan douchen.'' Zeg ik en ik leg mijn andere arm voor Michael neer. Met een glimlach pakt hij mijn arm vast en gaat hij net zo zorgvuldig en teder over ieder litteken heen.