Problematic Gay | Dutch

33

De dokter kijkt zorgvuldig naar de wond. Als alles oké is mag ik naar huis. Deze drie dagen leken er wel acht. Ofzo... ''Het ziet er goed uit. Ik pak een nieuwe pleister en dan daarna mag je gaan.'' Zegt de dokter en ik knik terwijl ik verwonderd kijk. Het ziet er oprecht goor uit. Die hechtingen... Gatverdamme. 

''Strijdwond.'' Grijnst Michael en ik lach zacht. 

''Was weinig te strijden.'' Zeg ik lachend en mijn moeder laat ook een klein lachje.

''Ik ben benieuwd of mensen nog getuigenis hebben afgelegd.'' ''Ja, de mensen die Dani geholpen hebben en een paar anderen.'' Zegt mijn moeder tegen Michael en ik frons. ''Echt? Hoe weet je dat?'' Vraag ik verward. ''Ik bel iedere dag. Ik wil gewoon weten waarom iemand dit zou doen. Je komt niet aan mijn zoon.'' Zegt mijn moeder vastberaden waardoor Michael en ik beide glimlachen.

Alhoewel het wel deels oneerlijk is. Zij heeft mij ook fucking veel pijn gedaan. Haar zoon.

Na instructie van de dokter mogen we gaan. ''Dani, ik wil dat je met mij mee gaat.'' Zegt mijn moeder als ik mijn benen voorzichtig over de bedrand gooi. ''Wat? Waarom?'' Vraag ik en ik kijk mijn moeder aan. ''Het is niet niks... Ik vind het fijn als ik zicht op je heb en je in de gaten kan houden.'' Ze is en blijft mijn moeder. Ondanks wat er gebeurd is. Even kijk ik mijn moeder bedenkelijk aan. 

''Oké, is goed. Voor een paar dagen...'' Zeg ik en mijn moeder glimlacht dankbaar. ''Moeten we nog spullen ophalen bij jou thuis?'' Ik knik en sta op. Michael pakt me vast en ik glimlach.

Ik gok dat ik Michael dus een aantal dagen moet missen.

Ik nestel mezelf op de bank en mijn moeder zet drie koppen thee op het tafeltje. Michael is naar huis gegaan. Nu zit ik oud en vertrouwd op de bank met mijn ouders. Net zoals vroeger. Dan dronken we thee en keken we de hele middag films.

Ik kan het niet laten om zacht tegen mijn moeder te leunen. Ik kan haast haar tevreden blik op me voelen als ze haar arm om me heen slaat. Voorzichtig laat ik mijn hoofd op haar schouder vallen terwijl de eerste film van de middag begint.

Door de dagen heen dat ik bij mijn ouders sliep kwam mijn vader iets losser. Niet al te veel. Soms sloot hij zich weer helemaal af. Alsof hij zich herinnerde dat de kerk het niet goed vond. Het gaat goed met de wond, het heelt goed en de pleister is er inmiddels af. Sommige bewegingen zijn gevoelig, maar dat hoort erbij.

 Nu is het weer tijd om naar mijn eigen plekje te gaan. Hoe fijn ik het ook vond om weer even verzorgd te worden door mijn moeder, een eigen plekje is altijd fijn. Mijn eigen bed en Michael. Ik kan nu nog genieten van Michael. Over een week verhuist hij. Hij moet mee. Hij kan niet anders. 

Hij kan geen plekje in de buurt vinden en ik vind het doodeng. Wat als Michael en ik net zoals Alex en ik uit elkaar moeten gaan door de afstand? Twee uur verderop is weer meer dan Alex toen der tijd was.

Komende week gaan Michael en ik nog zoveel mogelijk doen. We hebben nu nog de tijd. 

Ik gooi mijn tas met spullen op de grond en snuif de vanillegeur op die door het huis hangt. Ik kan me niet herinneren dat dat ooit zo was. 

Ik hoor geneurie uit de badkamer komen en ik loop muisstil de badkamer in.

Ik zie het silhouet van Michael door het beslagen doucheraam. Hij wast zijn haren terwijl hij een liedje neuriet. Wat een lekkerding is het toch. Hij staat niet onder de stralen zodat hij zijn haren kan inzepen. 

Zijn billen steken buiten de inloopdouche uit. Zijn prachtige rug en schouderbladen zijn te zien. Holy shit man.

Zonder na te denken geef ik Michael een tik op zijn kont. Met een schreeuw draait hij geschrokken naar me om. Bijna glijdt hij onderuit. ''Jezus christus Dani!'' Roept Michael die zijn ogen sluit en een hand op zijn hart legt. 

Ik voel de wond in mijn zij trekken aan mijn huid als ik lach. De tranen rollen over mijn wangen door het lachen en de pijn tegelijk. ''Mongool!'' Lacht Michael die zijn haren uitspoelt en de douche uitzet.

''Wat ruikt het lekker in huis.'' Merk ik op en Michael glimlacht. ''Goed he!'' Michael wikkelt een handdoek om zijn middel en geeft me een kus. ''Ja, hoelang was je hier al?'' ''Ik kom net uit mijn werk. Ik dacht nog even snel te douchen voordat jij kwam.'' Zegt hij zacht en ik glimlach. 

''Ik was lekker sneller.'' Grijns ik en ik steek mijn tong uit. Michael rolt lachend zijn ogen en pakt zijn kleding.

Samen liggen we op de bank met lekkere koekjes en thee. Het is zo fijn om weer met Michael te zijn. Tuurlijk is Michael langsgegaan bij mijn ouders. Maar we vonden het allemaal ongemakkelijk. Waarom weet ik niet precies.

''Ik heb je gemist.'' Mompel ik tegen Michael en hij glimlacht.

''Ik jou ook, Daantje.''