Problematic Gay | Dutch

19

Ik word grof tegen een muur aangeduwd en vloekend kijk ik op. Kan ik niet eens meer vredig pissen op deze school? ''Wat de fuck ga-'' ''Wie denk je dat je bent?'' Onderbreekt Stefan me en verbaasd kijk ik hem aan. 

''Dat vraag je aan mij!? Jij bent degene die me tegen een muur ramt...'' ''Waarom de fuck was jij gister met Michael? Hij zou naar mij komen.'' Sist hij boos. ''Kan ik niks aan doen Hij ging naar jou toe, maar koos toch voor mij. Moet je mij niet de schuld geven.''

''Je hebt een grote bek maar je bent inmiddels niet meer zo stoer. Dus doe niet alsof. Je ballen zijn er afgevallen inmiddels, vriend. Je bent niet meer het baasje van de sch-'' ''Ging dit niet over Michael? Je bent off topic, man. Ik ben nooit de baas van deze school geweest.'' Antwoord ik en Stefan lijkt steeds bozer te worden. 

''Je probeert jezelf in te dekken. Je laat Michael met rust.'' ''Wie ben jij om te bepalen met wie Michael om gaat!? Laat me los, jank baby.'' Ik probeer Stefan zijn grip los te krijgen hij knijpt nog harder in mijn bovenarm. Het brand en doet pijn. Ik voel haast hoe de sneetjes weer open gaan. Ik mag hopen van niet. ''Wat zei je?'' Sist Stefan en ik herhaal wat ik zei. 

Geen geweldige keuze.

Ik haal mijn spullen uit mijn kluis. De tranen branden in mijn ogen. Nu zijn we officieel weer terug bij af. ''Hier ben je. Waar was je?'' Ik hoor Michael dichterbij komen en sluit kort mijn ogen. Niet nu Michael, niet nu. ''Wow wat is er gebeurd?'' Vraagt Michael die het propje papier in mijn neus ziet. Het stopte maar niet en ik moest toch iets. 

''Er zit bloed op je- Wat heb je gedaan?'' Onderbreekt Michael zichzelf die mijn korte mouw omhoogschuift om te kijken. Voor het eerst ziet hij de sneeën. Vorige keer keek hij niet omdat ik toegaf. 

''Dani je zou het niet me-'' ''Dat leuke vriendje van je was het. Hij heeft het zonder dat hij het wist opengehaald, op mijn bek geslagen, mijn maag gestompt en ik hoop dat jij van zijn pik kan genieten, want ik genoot er zeker niet van. Ik ga naar huis. Fijne dag, Michael.'' Zeg ik en ik gooi mijn kluis dicht. Terwijl ik wegloop doe ik snel mijn vest aan voordat mensen mijn blote bovenarmen kunnen zien.

Michael blijft verbaasd achter terwijl ik niet eens de moeite neem om me ziek te melden. Ik leef toch in één huis met de directeur, dan komt het vanzelf wel. Haastig fiets ik naar huis en als ik eindelijk boven ben laat ik mezelf op bed vallen.

Michael heeft me wel 11 keer gebeld. Veertig berichtjes gestuurd, maar ik heb even geen zin. Ongelooflijk, ik dacht dat Stefan een soort oude Michael was. Blijkbaar niet. Wat een puinzooi dit.

''Dani? Daan? Vertel me wat er is gebeurd. Heeft Stefan echt dingen gedaan?'' Michael duikt haast boven op me en voor ik het weet sta ik oog in oog met twee uiterst bezorgde blauwe ogen. ''Michael ga weg. Ik heb hier geen zin in. Je maakte Snoes bijna dood.'' Zeg ik slaperig en ik leg mijn hoofd weer terug tegen Snoes aan. 

Ik was in slaap gevallen, heerlijk dutje. 

''Dani... Ik meen het. Heeft Stefan echt aan je gezeten?'' ''Ja, ik zeg toch hij sloeg m-'' ''Ik bedoelde of hij je godverdomme verkracht heeft!'' Zegt Michael gefrustreerd. ''Soort van ofzo.'' 

''Soort van ofzo? Dani wat de fuck.'' ''We hebben geen seks gehad.'' ''Dus hij heeft je niet verkracht?'' 

''Nou volgens mij hoort je pik in iemands keelgat boren zonder toestemming best we-'' ''Ik haal hem neer.'' Gromt Michael die witheet mijn kamer uit stormt. 

''Michael?'' Ik ren achter hem aan en blokkeer de voordeur.

''Ga weg.'' Sist Michael en ik zweer dat de angst in mijn lichaam schiet. Ik heb iemand nog nooit zo boos gezien als dat Michael nu is. 

Straks maait hij mij nog gelijk met de vloer als ik hem niet laat gaan. 

Holy shit man. 

''Michael niet doen. Beter dan dat, weet je nog? Ofzo...'' Mijn stem lijkt haast te trillen zo zenuwachtig ben ik voor zijn reactie.

''Dani hij heef-'' ''Weet ik. Weet ik echt. Maar wat wil je doen dan? Het helpt niks.'' ''Wedden van wel!'' Zegt Michael en ik zweer dat mijn knieën het haast begeven als ik Michael zijn gezwollen aderen zie en zijn borstkas hevig op en neer zie gaan.

Fucking aantrekkelijk, maar straks maakt hij me nog dood...

''Michael, alsjeblieft.'' ''Volgende keer is hij dood.'' Sist Michael en ik knik. ''Ja, maar dan maak ik hem wel dood. Niet jij.'' Mompel ik en Michael neemt me in zich op. 

''Ben je oké?'' 

''Ik ben bang dat je me zo doodsteekt als ik je niet laat gaan. Maar het gaat goed.'' Zeg ik benauwd en Michael fronst waarna zijn ogen schuldig staan. 

''Sorry, dat was niet de bedoeling. Ik wil jou niks aan doen. Allen Stefan. Klootzak.'' Zegt Michael die zich lijkt te ontspannen.

''Stefan is trouwens niet mijn vriend. Nooit geweest en hij zal dat nooit worden ook.'' ''Dat is niet zijn mening.'' Zeg ik zacht en Michael fronst. 

''Ik mocht niet met je omgaan. Hij was niet zo blij dat je hier was gister.'' Zeg ik en Michael rolt zijn ogen.

''Je moet weg.'' ''Wat?'' Vraagt Michael en ik ga recht op zitten. ''Anders doet hij het nog een keer hoor.'' Zeg ik en Michael schud zijn hoofd. ''Oh echt niet. Dat gaat echt niet gebeuren. Ik zeg je toch, hij gaat meer dan neer.'' Zegt hij en ik slaak een diepe zucht.

''Hoe gaat het met je arm?'' ''Goed.'' Zeg ik kortaf en ik kruip weer onder mijn dekens naast Snoes. ''Zeker?'' ''Ja, echt waar Michael.'' Zeg ik en hij knikt. ''Zal ik gaan?'' ''Alleen als je niemand doodmaakt.''

''Dan blijf ik nog even.'' Zegt Michael die bij me op bed komt samen met Flappy.