Eighteen

7. Some Drums

Het is alweer dag 4. 

Ik zit in de mediatheek een boek over studie's te lezen. We moeten van Mrs proppy een boek gaan lezen. De hele klas zit verveelt voor zich uit te staren. Niemand leest echt een boek. 

Ik kijk naar de klok. Nog 2 minuten. Met gespleten ogen kijk ik naar de klok. Hoe de secondewijzer verder tikt en de grote wijzer mee beweegt. Het geluid van de tikkende wijzers en de tikkende seconde wijzer. Jessie zit een boek over Sydney te lezen, maar ookal vind ze Australië prachtig, ze valt bijna in slaap. '' psst'' hoor ik achter me. Voorzichtig draai ik me om, want Mrs proppy heeft altijd alles in de gaten. 

Als ik voorzichtig achter me kijk, zit Calum tussen een boekenkast. Ik giechel.

Calum gebaart dat ik moet komen. Ik kijk even om me heen.

Dan sluip ik naar de boekenkast toe. Maar zodra ik bij de boekenkast sta waar Calum eerst was, is hij verdwenen. Ik frons mijn wenkbrauwen.

Dan trekt iemand me op de grond en houd zijn hand voor mijn mond.

Mrs proppy loopt heel langzaam langs, maar ziet ons nog net niet.

Dan merk  ik dat het Calum is. Hij heeft altijd handcreme op en ik kan de handcreme duidelijk ruiken.

Met onze adem in, blijven we naar Mrs proppy kijken. Onze ogen volgen voorzichtig haar bewegingen. Als ze weg is, haalt Calum zijn hand van mijn mond. '' dat was op het nippertje'' fluistert hij.

Dan draai ik me om. Calum grijnst '' sorry, ik moet eigenlijk bij Wiskunde zitten met de jongens, maar we hadden tijdens de les overlegt dat het misschien leuk zo zijn als.....nou ja, lees maar'' fluistert hij.

Dan haalt hij een briefje uit zijn zak. Ik pak het aan en begin het te lezen:

21.00  

lyric theatre Sydney

2e deur links

C,A.L,M

Ik begint te grijnsen '' wanneer?'' Calum kijkt even achterom. Dan kijkt hij weer serieus naar mij'' vanavond'' sist hij. ik knik '' ill be there'' we geven elkaar een boks.

Calum knikt bevestigend '' now go!'' zegt hij wenkend. Ik giechel en sluip stiekem terug naar mijn stoel.

Als ik weer zit, merkt Jessie pas dat ik weg ben geweest. '' wacht'' zegt ze '' waar was je net?'' 

ik slik '' euhm.....''

''triiiiinngggg'' de bel rinkelt loeihard en de hele klas staat op. Iedereen maakt zo snel als ze kunnen, zich weg uit de mediatheek en rennen naar buiten.

Jessie en ik staan ook op. Jessie kijkt me nog steeds onheilspellend aan '' Charlie'' mompelt ze.

'Ik moet weer de vriendin uithangen en meisjes achtig doen' denk ik bij mezelf.

'' ik las een boek over jongens'' lieg ik. Jessie's gezicht klaart op en lijkt erg geïnteresseerd. '' ow echt? hoe heette het boek? wat was de schrijver?'' 

Ondertussen lopen we het lokaal uit, maar voordat we de uitgang uitlopen, kijk ik nog even achterom. Ik kijk voorzichtig naar het hoekje van Calum was. 

Calum? die is verdwenen.

Dan lopen Jessie en ik verder door de lange gangen van de school. '' heb je al gehoord van de spooktocht?'' zegt ze oppeens heel erg opgewekt.

Ik frons mijn wenkbrauwen. Dan denk ik aan Andrew. Dit is zeker weer zoiets wat hij niet heeft verteld. Ik grijns een beetje '' nee, hoezo?'' Jessie haalt een poster uit haar rugzak: Spooktocht vrijdag 20.00  staat er met dikke letters geschreven.