Eighteen

22. Eighteen

Ik word wakker.

Ik rek me uitgebreid uit en begin luid te gapen.Dan kijk ik even om me heen en realliseer ik me iets.

Vandaag is niet zomaar een dag. Het is mijn verjaardag. Ik ben vandaag 18 geworden. Eindelijk kan ik serieus worden genomen en mag ik meer dingen alleen doen. 

Ik sta gelijk op en kijk op mijn nachtkastje. Ik grijns. De brief ligt nog open op mijn nachtkastje.

happy birthday 

Ash :)

Lees ik van een afstandje. 

Dan sta ik op en ga ik voor mijn kast staan. Ik denk even na, wat zal ik aandoen?

Dan pak ik een Beatles shirt uit mijn kast met een over-sized spijkerblouse.  Ik trek er een zwarte skinny jeans bij aan en mijn Dokter Martens. Ik doe mijn haar los en krul het. Ik doe wat mascara, concealer en eyeliner op. Dan twijfel ik nog even. Zal ik lenzen indoen? of de bril van..... Ik zucht. '' Ashton'' mompel ik. De bril ligt verlaten op het nachtkastje. Ik schud mijn hoofd. Dan doe ik mijn lenzen in en loop ik naar beneden.

Als ik beneden ben, is er helemaal niks versiert. Er staat geen taart, er zijn geen ballonen, geen slingers, zelfs mijn ouders zijn er niet. Matt en Joe zijn ook weg en het is overal stil. Ik zucht. Dan pak ik de schoen van mijn moeder van de grond en gooi ik hem tegen het keukenkastje. Dan stampvoet ik naar de koelkast en schenk ik een beker melk in.

Ik schenk het glas tot de rand vol en prop het pak weer in de koelkast. Maar als ik mijn glas pak, zie ik iets kleurigs door het keukenraampje. Ik kijk er met scheefhoofd naar en schuif het gordijntje een beetje opzij.

Daar staan ze. Met zijn 4en. Matt, mijn moeder, mijn vader en Joe. Ze zijn helemaal omsingeld met slingers en balonnen. Ze hebben feesthoedjes op en toeters in hun monden. Ik lach en vergeet de melk. 

Ik ren naar de gang en trek de voordeur open. Ik hol naar de achtertuin en doe alsof ik niets heb gezien. Ik begin helemaal te lachen. '' verassing!'' roepen ze alle 4. Ik lach en begin ze te omhelsen '' aw, dat hadden jullie niet hoeven doen'' mijn ouders houden hun schouders op '' je bent 18 joh, ben je gek ofzo?'' Matt stoot me aan.'' bovendien mag je nu ook veel meer'' ik knik '' ik ben nu volwassen'' ik kijk vooral mijn ouders aan.

'' hebben jullie ook een kado?'' vraag ik vriendelijk. Mijn ouders verstijven '' euhm'' begint mijn moeder '' we euhm...'' Joe en Matt zijn ook sprakeloos. Ik begin heel verdrietig te kijken. De tranen borrelen op. Menen ze dat nou? zijn ze het echt vergeten? echt?

Dan klaart hun gezicht op. Ze grijnzen alle 4. Ik kijk ze moeilijk aan. '' wat is er aan de hand? hebben jullie een paard gekocht ofzo? een auto? een nieuwe laptop?''  Joe lacht trots. '' happy birthday'' mompelt hij. Ik schud mijn hoofd en doe een stap naar voren. '' wat is er aan de hand? zeg het nou!''

Ik waag het erop. Ik draai me langzaam om. Ik aarzel even maar dan loop ik de achtertuin uit. Ik loop langs het steegje. Dan loop ik richting de ontzettend lange straat. Ik ga midden op de weg staan en tuur in de verte. Er is helemaal niks te zien. Alleen maar Amerikaanse vlakte, 

Dan draai ik me weer om. Ik kijk eerst verward. Maar dan ben ik gelukkig. Ontzettend gelukkig. Gelukkiger dan ooit tevoren.

Want jawel. 

Daar staan ze. 

Met zijn 3en.

18 meter van me verwijdert. 

Ze grijnsen breed als ze me zien en houden hun armen wijd. '' LUKE, MICHAEL, CALUM'' Ik ren zo hard ik kan naar ze toe. Ik struikel bijna maar blijf nog net overeind. Ik blijf rennen en rennen. Dan spring ik in hun armen en wurg ik ze bijna. Ik barst in huilen uit van geluk. We oen 1 grote groepshug. '' CHARLIE'' schreeuwt Calum nog. Ik lach heel erg hard en de jongens doen ook mee. We houden elkaar zeker een kwartier vast. Dan laten we elkaar voorzichtig los.