Eighteen

16. please!

Ik storm de kamer van Matt binnen.

Matt schrikt zich dood '' ben je niet goed bij je hoofd ofzo?'' ik grijns. Hij kijkt onheilspellend '' ik herken die blik, wat wil je nou weer?'' ik zucht '' Matt?'' hij knikt '' Wil je met me mee?''

Hij kijkt me verbaast aan '' hoe bedoel je? '' ik doe de deur dicht '' luister Matt, ik wil.....oke, beloof je dat je het geheim houd?'' hij denkt even na. '' vooruit'' ik kijk om me heen '' ik wil proberen om terug te vliegen naar Australië, maar ik ben nog geen 18...zou jij mee willen?'' Matt valt zowat van zijn stoel '' ben je helemaal gek geworden?!'' hij gaat voor me staan '' we kunnen nog worden opgepakt door de politie!'' 

Ik doe een stap naar achteren '' ja weet ik, maar we kunnen het toch proberen? het lukt ons vast wel, bovendien ben je 18!'' Matt schud zijn hoofd '' nuhuuh, geen denken aan!'' 

Ik doe mijn armen over elkaar. Dit gaat niet werken '' waarom wil je überhaupt naar Australië?'' vraagt Matt. Ik kijk naar beneden '' dat zeg ik liever niet''mompel ik.  Matt gaat weer dichterbij staan '' Charlie, ik ben je broer'' ik zucht '' ik....ben verliefd op een jongen en hij is......hij is aangereden oke!'' ik veeg een traan weg. '' ik heb hem alleen gelaten!'' ik schud mijn hoofd '' laat maar'' mompel ik '' ik blijf wel gewoon thuis''

Ik draai me om en doe de deur zachtjes dicht. Dit had ik gewoon niet moeten doen.

Ik loop naar mijn kamer toe. Ik gooi de deur dicht en zucht diep. Wat een rotweek.

Mijn bed ligt nog steeds bezaait met allemaal spullen die uit mijn koffer komen. Sterker nog, mijn koffer ligt gewoon languit op mijn kussen.

Ik plof op mijn bed. Net als ik er op plof, waait er iets van mij bed. Het is een envelop. Ik kijk er met scheef hoofd naar. Ik pak het op. '' Voor Charlie'' ik moet lachen. Maar net als ik de envelop open wil maken, komt Joe binnen wandelen. Zo snel als ik kan, prop ik de brief onder mijn kussen. Ik zet mijn 'nep lach' op. 

''hey Joe'' Joe grijnst '' kom je eten?'' ik knik '' ja ik kom eraan'' hij knikt, maar gaat niet weg. Hij blijft doodnormaal in de deuropening staan. Het is even stil. '' kom dan'' zegt Joe uit het niets. Ik schrik ervan en uit reflex, sta ik meteen op. Dan lopen we samen naar beneden, terwijl de brief nog steeds onder mijn kussen ligt.

Als we beneden komen, zit iedereen al aan tafel. Mijn vader, moeder en Matt. Ze kijken vriendelijk terwijl de walm van gekookte aardappelen voorbij komt vliegen. Matt kijkt me niet aan, zo te zien vindhij het idee van terugvliegen nog steeds geen goed idee.

Ik ga aan tafel zitten. Ik schep wat eten op en begin te eten. Matt kijkt me voortdurend aan. ''wat?'' vraag ik met volle mond.

Matt schud zijn hoofd. ik zucht.

'' hoe was het op school vandaag?'' begint mijn moeder. Joe antwoord gelijk enthousiast '' ja goed, ik heb een 5.7 op wiskunde!'' mijn ouders knikken ook enthousiast '' dan sta je een voldoende!'' Joe knikt '' ja klopt en...'' ik hoor half niet wat hij zegt. Matt en ik staren elkaar steeds aan. '' ik heb het Joe verteld'' zegt Matt zachtjes. 

Ik zucht'' waarom?je had het beloofd!'' sis ik. Hij kijkt naar onze ouders en dan weer naar mij '' het is Joe maar, bovendien is hij ook 18 en kan hij ook mee'' iknzucht en prop wat broccoli in mijn mond '' maar ik ben heus geen 8 meer hoor'' Matt schud zijn hoofd '' nee, maar we willen niet dat er iets met ons zusje gebeurt''

onze ouders zijn inneens stil. '' w....w.....'' mijn vader kijkt ons verbaasd aan '' waar hadden jullie het over?'' we gaan allebei rechtop zitten '' euhm..'' stottert Matt. '' over dat Matt me misschien kon helpen met huiswerk'' zeg ik vlug. onze ouders halen hun schouders op en gaan vrolijk door met praten

'' betekent dit ook dat je meegaat?'' ga ik verder. Matt schud zijn hoofd ''dat heb ik niet gezegt!'' ik zucht '' waarom niet?''     '' daarom! dat weet je best!'' ik ga weer naar achteren zitten. Ik denk na. Er moet toch wat te verzinnen zijn om hem over te halen?

'' mam?'' mijn moeder kijkt op. '' ja schat?'' ik slik even '' wat zou je doen als je verliefd op iemand was en je diegene moest verlaten. Dat je ver weg van hem woonde, maar je wel de mogelijkheid had om terug te gaan? bijvoorbeeld papa?'' Mijn moeder denkt even na '' dat is een moeilijke!'' ik grijns.

'' ik denk dan ik er alles aan zou doen om terug te gaan naar die jongen, ookal woont hij verder weg.'' ik knik '' denk je dat je dan wel wat hulp kan gebruiken?'' ga ik verder. Mijn moeder kijkt verbaasd '' ik begrijp het niet''    

   '' ik bedoel'' ga ik verder '' dat een beste vriend bijvoorbeeld meegaat'' mijn moeder knikt '' dat zou heel erg attend en lief zijn, wat een geluk moet je dan hebben.........'' ze denkt weer na '' waarom vraag je me dit eigenlijk?'' ik schud mij hoofd '' gewoon, zomaar'' ze knikt.

Matt heeft er genoeg van hij pakt me bij mijn arm en trekt me naar de gang '' auw, auw, auw'' mompel ik. Hij duwt me de hal in en gooit de deur dicht. Hij drukt me tegen de muur ''wat wil je hier nou mee bereiken?'ik haal mijn schouders op. hij schud zijn hoofd '' het is toch niet nodig om mama hierbij te betrekken?''       '' dat doe ik toch ook niet? mama weet van niks....please!''

Dan is het even stil. '' luister Charlie, je weet dat ik het met tegenzin ga doen en dat ik het niet leuk ga vinden. Dus ik wil geen geklaag horen als ik chagereinig of irritant ben oke? en dat geld hetzelfde voor Joe'' ik kijk even naar hem. Dan lach ik '' dus we hebben een deal?''