5.bölüm

1.2K 74 7
                                    

2 hafta sonra

Baekhyun yeni işine alışmış her sabah tek başına gidip geliyordu. İlk bir hafta yanında bir adam ona yardım ediyordu fakat ne adını öğrenmiş ne de senini duymuştu.

Yine bir sabah hazırlanıp evinden çıktı. Alışmıştı tek başına gidip gelmeye. Durağa gidip beklemeye başladı. Otobüsün gelmesine dakikalar kalmıştı.

"Oğlum sen hangi otobüse bineceksin?" Yaşlı teyze sorunca baekhyun gülümseyip önünde eğildi.

"Merkeze gidene teyze" yaşlı teyze baekhyuna bakıp güldü.

"Eşin de pek yakışıklıymış" ne dediğini anlamamıştı baekhyun. Ne eşimden bahsediyordu?

"Ben evli değilım teyze" kadın şaşkın bakışlarla ilerdeki adama baktı daha sonra da baekhyun'a baktı.

"E ben seni 2 haftadır takip ediyorum. İlk hafta yardım eden adam her gün seni burda izliyor ve takip ediyor. Arkandan minibüse biniyor. Sen inince o da iniyor." Baekhyun sehunun olduğunu düşündü fakat onu kokusundan tanırdı.

"Bilmiyorum ki teyze hiç konuşmadık sadece yardım etti" kadın baekhyun'un omzunu pat patlayıp ordan ayrıldı. Baekhyun'u izleyen adamın yanına gitti.

"Gel bakalım sen benimle" chanyeol anlamaz bakışlarla teyzeye baktı. Baekhyun'un yanına gidip durdurdu.

"Ne oluyor teyze kimi getirdin?" Baekhyun sorunca chanyeol gülümsedi.

"Ses versene oğlum merak ediyo çocuk" chanyeol öksürüp konuşmaya başladı.

"Benim baekhyun. Chanyeol" baekhyun ismi.duyduğunda donup kalmıştı. 2 haftadır onu takip edip dikkat eden o muydu?

"Chanyeol"  chanyeol adamın elinden tutup çekiştirdi.

"Ah şu gençler" baekhyun şaşkına uğramıi adımlar atıyor adamın götürdüğü yere gidiyordu.

"Sana hala ne kadar çok önem verdiğimi anladın mı?" Baekhyun utançla kafasını yere eğdi.

"Neden söylemedin senin olduğunu" chanyeol eliyle yüzünü okşadı.

"Çünki söyleseydim beni yanında istemezdin" baekhyun chanyeole hayran kalmıştı. Sehun bile yapmamıştı bunları.

"Ben ne diyeceğimi bilmiyorum teşekkür ederim" chanyeol elini tutup öptü.

"Seni seviyorum baekhyun teklifim hep aklında bulunsun" elini çekip sopasını tuttu.

"Teşekkür ederim" chanyeol aklına gelen şeyle lafa girdi.

"Bak ne dicem. Beni tanımanı istiyorum. Birlikte vakit geçirelim sabahları ben alayım bırakayım seni olur mu? Hem beni tanımış olursun " baekhyun bunun güzel bir.karar olduğunu düşündü. Yalniz da yaşamak istemiyordu. O yüzden hayatına onu tanıyıp öyle sokacaktı.

"Bu olabilir chanyeol lütfen iyi geçinelim" baekhyun elini sıkmak için uzattığında chanyeol baekhyun'u kollarının arasına almıştı.

"Bana bir şams vermeni saplayacağım baekhyun. Hadi gel götüreyim seni" baekhyun'un elinden tutup arabaya birlikte gitmelerini sağladı. Baekhyun rahatsız olmuştu elini çekip kendi ilerlemek istedi.

"Ah anladım pardon" arabaya bindirip kemerini taktı.

"Gidelim bakalım" kendide koltuğuna geçip oturdu.

"Hız yapma olur mu" chanyeol gülüp adama iç çekerek baktı.

"Merak etme yapmayacağım. " baekhyun chanyeol'ün bu güzel davranışından dolayı ona şans vermesi daha da artıyordu.

"İş çıkışı bir şeyler yapalım mı? Mesela seninle baş başa bir yemeğe gidelim olur mu?" Baekhyun işinin olup olmadığını düşündü.

"Olabilir her hangi bir işim yok" chanyeol heycanlıydı. İlk defa böyle şeyler hissediyordu. İçi kıpır kıpırdı.

Şirketin önüne geldiklerinde chanyeol baekhyuna bakıp gülümsedi.

"Gelmemi ister misin?" Baekhyun sopasını açıp inmek için yardım aldı.

"Hayır rahatsız olma inerim ben. Sende işine git çıkışta görüşürüz" baekhyun karşıya bakarak konuştu.

"Baekhyun sağa doğru biraz daha kafanı çevirebilir misin?" Baekhyun dediğini yaptı. Göz göze gelmişlerdi.

"Göz göze bakıyoruz şu an ve teşekkür ederim öyle baktığın için" baekhyun utanmıştı.

"Ben gitsem iyi olacak" kapıyı kapatıp şirkete girdi. Kalbinin hızlanmasına neden oluyordu bu adam.

-pohibohi-

вlínd || chαnвαєkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin