Baekhyun chanyeol'ünde yardımıyla eve girmişti. Koku chanyeol'e aitti. Bütün evde onun kokusu olacaktı.
"Evini görmek isterdim doğrusu" chanyeol adamı koltuğa oturtup kendide yanına oturdu. Ama çalan telefonu rahat bırakmıyordu.
"Efendim sehun?"
"Baekhyun nerdesin bu saate kadar merak ettim ne zaman geleceksin" baekhyun sehunun onu bu kadar sıkmasından bıkmıştı.
"Sehun ben bebek değilim başımın çaresine bakabilirim ve bugün bir arkadaşımda kalacağım" sehunun yüzü düşmüştü.
"Peki baekhyun haber vermedin sadece korktum. İyi eğlenceler" baekhyun kapatıp adama gülümsedi.
"Senin üzerine çok düşüyor galiba. Hiç hoşuma gitmedi" baekhyun adamı dinledi. Konuşmasında kıskançlık seziyordu.
"O hep böyle eve geç gittiğim vakitler hep arar. Sadece bana bir şey olmasından korkuyor" gülüp adamın vereceği cevabı bekledi. Hoşuna gitmişti.
"Söyleseydin benim yanımda olduğunu. Rahatlardı." Baekhyun koltukta geriye yaslanıp rahat davranmaya çalıştı.
"Şimdilik bilmesine gerek yok" chanyeol ayağa kalkıp adamın karşısında durdu.
"Bir şey içmek ister misin baekhyun?" Baekhyun düşündü. İçki içince kafayı buluyordu ve olduk olmadık şeyler yaşıyordu.
"Meyve suyu olabilir" chanyeol mutfağa gidip doldurdu. Elindeki bardaklarla içeri geçtiğinde baekhyun oturmuş elleriyle oynuyordu.
"Al bakalım güzelim" baekhyun bardağı alıp bir yudum aldı. Ağzı kurumuştu vs bu serinletmişti.
"İçki koymak istedim ama sonra istemezsin dedim" baekhyun içki diyince aklına gelen tek şey o geceydi.
"Ah yok içince çok sarhoş oluyorum" chanyeol yanına oturup adamı izledi.
"Uykun gelmedi değil mi?" Baekhyun gülümseyip adamın bu kadar sabırsız olmasına şaşırmıştı.
"Yok ama uzanarak da sohbet edebiliriz bence" adamın işini kolaylaştırmak adına adımı atmıştı baekhyun.
"Tamam o zaman gel hadi. Üzerine göre bir şeyler vereyim" baekhyuna yardım edip odasına götürdü.
"Gel otur sen şöyle. Bana küçük olan bir kaç bir şey vardı. Baekhyun beklemeye başladı adamı.
"Seninkilerden giysemde olur chanyeol fark etmez" elinds tişört ve eşpfmanla gelen chanyeol kucapına bıraktı adamın.
"Kapının önünde bekliyorum baekhyun giyin hadi" baekhyun kapı sesiyle üzerini çıkarıp giyindi.
"Gelebilirsin chanyeol" içeri giren uzun boylu suilet dolaptan kendi kıyaferlerini de alıp giyindi. Yatağa yaklaşıp baekhyunun yatmasınu sağladı. Kendide yanına yatıp göğsünün üzerine yatmasına izin verdi.
"Evet anlat bakalım senin gözlerin nefen böyle oldu. Yanlış anlama ama çok merak ediyorum" baekhyun bilmiyordu nasıl olduğunu ama kaza da kaybettiğini de biliyordu
"Aslında trafik kazasından sonra kaybettim ben gözlerimi. Kazanın nasıl olduğu hakkında ise hiç bir fikrim yok. Kime sorsam geçiştiriyor" chanyeol bunun altında bir iş yattığını sezmişti.
"Neden acaba. Bence bunun altında başka bir şey var baekhyun" baekhyun da eliyle yine oynamaya başlamıştı.
"Bende bilmiyorum chanyeol" bu işi çözmeye kara verdi baekhyun.
"Senin de iznin olursa ben bunun altında yatan şeyi öğrenmek istiyorum " baekhyun onun için uğraşan birisini ilk defa görüyordu.
"Ben çok uğraştım ama bir şey bulamadım chanyeol" somurtup yüzünü düşürdi.
"Gerektiği kadar çalışma yapmamışsın o zaman" baekhyun gülümseyip kollarını adamın bedenine sardı.
"Hangi yılda oldu bu? Kim vardı arabada detaylıca anlatır mısın?" Baekhyun toparlanıp anlatmak için hazırlandı.
"4 kişiydik. Annem babam ben ve bir çocuk daha vardı. İsmi aklımda kalmadı. Annem ve babam öldü. Diğer çocuktan ise hiç haberim yok. Hastane ise bizim eve yakın olan hastane. Orda tedavi gördüm. Gözledim iyileşmişti aslın da ama sonra görmemeye başladım. Hiç bir şey bilmiyorum bu kadar" chanyeol'ün aklında pek çok şey oluşmuştu.
"Bu çocuğu bulursak her şey halledilir" kendinden emin konuştu.
Bu çocuğun sehun olmasından şüpheleniyordu.
-poinemi-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
вlínd || chαnвαєk
Romance✎Poi Yapım Sunar Baekhyun yıllar önce sır gibi saklanan bir olaydan sonra gözlerini kaybetmişti. Dünyaya hayata küsmüştü. Kendi halinde yaşayan bir adamdı. Ve chanyeol'e aşıktı... Chanyeol ise ünlü bir şarkıcıydı. Dünyaca ünlü bir adamdı. Baekhyun...
