вlínd || chαnвαєk

9.bölüm

Baekhyun yanında kıpırdanma hissettiğinde gözlerini açtı. Eliyle etrafı kolaçan etti. Chanyeol dibinde hala uyuyordu. Elini yüzünde gezdirip dudaklarından öptü.

"Chanyeol kalk bakim işe götür beni geç kalıyorum" chanyeol homurdanarak konuştu. Kalkmaya niyeti yok gibiydi.

"Öpersen kalkıcam" baekhyun eliyle yüzüne dokundu. Öpeceği yeri belirledikten sonra uzanıp uzun bir öpücük bıraktı 

"İşte güneşim şimdi doğdu" baekhyun adamın bu hallerine hayrandı.

"Hadi geç kalıyorum!" Kolundaki saati kontrol etti. Geç kalacaktı. Chanyeol adamı kucağına alıp yatağa oturttu.

"Değiştir bakalım üzerini" kucağına kıyafetlerini bırakıp kapıyı kapattı ama odadan çıkmamıştı. Kapıya yaslanmış adamı izliyordu. Arkasını döndüğünde ki gördüğü yara gibi bir iz vardı. Ama şekilliydi. Chanyeol'ün dikkatini çekmişti. Ses çıkarmadan nefesini dr tutarak yaklaştı. Bu bir semboldü. Chanyeol şok olmuştu.

"Chanyeol gelebilirsin!" Chanyeol kağıyı açıp kapattı.

"Değiştirdin mi? Harika görünüyorsun" yanakları kızaran adamın uzanıp yanağından öptü. Aklı hala o izdeydi. Beraber oldukları gece görememişti. Baekhyun sürekli sırtı yatakta şekilinde yatmıştı.

"Baekhyun bugün senin dün anlattığın o kazayı araştıracağım. Bir şey daha sormak istiyorum. Sırtında falan bir iz var mı kazadan kalan? Birlikte olduğumuz gece malum sırtını göremedim" baekhyun düşündü ama öyle bir yara olmadığını biliyordu.

"Hayır chanyeol. Öyle bir yara yok bildiğim kadarıyla" chanyeol ondan gizli yapılan bu yarayı araştıracaktı. Şeklini aklına not etti.

"Hadi çıkalım o zaman" evden çıktıklarında chanyeol adamı işind bıraktıktan sonra sehun'un yanına gitti..

"Sehun çık dışarı!" Sehun koşarak çıktığında adamı karşısında görünce şaşırmıştı. Koskoca park chanyeol kapısına dayanmıştı fakat burnundan soluyordu 

"Sen kimsin? Patronun kim!? Ve en önemlisi baekhyun'un sırtındaki izden neden haberi yok!" Sehun şaşırmamıştı.

"Canı sıkılsın istemedim söylemek onu mutlu etmiycekti çünki" chanyeol adamın kolundan tutup tüm gücüyle sıktı.

"Bana sakın yalan söyleme! Bu yara eskiden korenin gelmiş geçmiş en güçlü en zengin sülalesi norsim ailesinim sembolü. Ve bu aile kendisine ait kişilere bu dövmeyi yapıyor sen de de bu dövmeden var değil mi? Sende onlardansın ve baekhyuna sahip çıkmak adına yanında kalıyorsun!" Sehun gülerek adamın yakasını düzeltti.

"Çok fazla hayal kuruyorsun chanyeol" adamın elini tutup ters çevirdi. Arkasını dönmesini sağlayıp tişörtünü ilk çekişte yırttı. Aynı izden sehunda da vardı.

"Tahmin etmiştim. Bu işte senin parmağın olduğunu biliyorum! Şimdi her şeyini topla ve burdan defol!" Sehun kendini toparlayıp eve geçti. Üzerine bir gömlek giyip geldi.

"Ben gidersem baekhyun'u burda tek bırakırlar mı sanıyorsun? Chanyeol bi yanlışın var! Norsim krallığı hala ayakta sadece adları unutuldu. Çevrenizdeki insanların nerdeyse %70'i bu dövmeyi kullanıyor. Hazır olun bence birleşiyoruz tekrar ve sende dahil herkesi yok edeceğiz. Etrafına bakar mısın?" Chanyeol etrafına baktı. İnsanların tamamı ona ölümcül bakışlar yolluyordu.

"Ben  kimim peki biliyor musun? Şu an bu yaptığını başkasına yapsaydın insanlar bu kadar tepki göstermezdi. Ben yıllar önce öldürdüğünüz kralın oğluyum! Ve çocukluğumdan bu yana baekhyun'un yanından ayrılmadım! Ailesi de bu izleri taşıyordu! Baekhyun hiç bir şey bilmiyor chanyeol ona olan sevgimi bütün norsim insanları biliyor. Baekhyuna anlatacağım ama daha vakti var. Ayak altında durma derim! Kül olursun" chanyeol bu krallığın yıllar önce yok olduğunu düşünüyordu. Fakat küllerinden yeniden doğmalarını da beklemiyordu.

"Baekhyun emin ol seni seçmeyecek sehun. Sen onu unut. Onun gözlerini unut. Ellerini unut." Chanyeol kafayı sıyıracaktı. Yere dizlerinin üzerine düştü.

"Baekhyun'u kaybedemem"

-poinemi-