вlínd || chαnвαєk

12.bölüm

1 hafta sonra

Baekhyun gözlerinin açılmasına seviniyordu. Doktor biraz sonra gelecek ve onu bu karanlıktan kurtaracaktı.

"Chanyeol çok heycanlıyım ben" baekhyun etrafını dinledi seslendi ama kimseyi duymadı

"Chanyeol nerde doktor bey" doktor gülümseyip sargıyı açmaya başladı.

"O gitti baekhyun. İşi çıkmış" doktor gözlerinde ki pamukları da çıkarıp gözlerine eliyle hafif dokundu.

"Hazır mısın baekhyun?" Dedi adam baekhyun hazırdı çok da heycanlıydı.

"Evet hazırım" elini gözlerinden çekip açmasını bekledi. Baekhyun yavaş yavaş açtı gözlerini. Etraftaki eşyaları görebiliyordu. İnsanları görebiliyordu.

"Evet! Görüyorum! Sonunda görüyorum!" Heycanla ayakladı. Ona uzatılan aynadan kendine baktı.

"Tanrım bu ben miyim?!" Eliyle yüzüne dokundu.

"Evet baekhyun harika şimdi lütfen otur ve son tetkikleri yapalım" baekhyun yerine oturup doktoru izledi.

"Chanyeol ne zaman gitti neden gelmedi hala?" Doktor endişeyle baktı adama.

"Aslında baekhyun. O gitti. Tamamen gitti. Bir daha gelmeyecek" baekhyun şok olmuştu. Bu zamana kadar yanında olan adam şimdi yanında olmuyordu.

"Nasıl gider. Böyle bir günde beni bırakıp nereye gider" baekhyun şok olmuştu. Telefonunu çıkarıp numarayı aradı. Ulaşılmıyordu.

"Ah baekhyun basın açıklaması yapıyor orda" baekhyun adama baktı. Gerçekten harikaydı. İlk defa görüyordu onu. O çok güzeldi. Keskin yüz hatları ve çekiciliği beaekhyun'u mutlu etmişti.

"Merhaba millet! Biraz üzücü bir haber farkındayım. Ama ben artık mesleği bırakıyorum ve buralardan gidiyorum. Benim için çok önemli birisi için gidiyorum o kendini biliyor. Seni seviyorum byun. Sana aşığım byun. Bundan sonraki hayatında mutlu ol. Evine bıraktığım küçük kuşu besle büyüt ona bana baktığın gibi bak seni seviyorum" baekhyun gözleri dolmuş ağlıyordu.

"Baekhyun arada muayeneye gelmen gerek. Bu verdiğim ilaçları kullan aksatma."

"Tamam saolun iyi günler doktor bey" odadan ayrılıp üzerini değiştirdi. Eşyalarını toplayıp hastaneden ayrıldı. Evine gidip o kuşa sahip çıkmalıydı. Anahtarı deliğe sokup kapıyı kapattı. Masanın üzerinde duran kuşa koştu.

"Chanyeol neden yaptın bunu" kuşu alıp koltuğa oturdu. Üzerindeki not dikkatini çekti.

"Sakın üzülme ve ağlama. Eğer kaderimizde varsa tekrar karşılaşırız ama şimdi sen bunları unut ve hayatını yaşa. Gözlerini açtın hayallerini yaşa" yazıyordu. Baekhyun hıçkırığını durdurmak için elini ağzına kapattı. Açılan kapıyla kafasını oraya çevirdi.

"Baekhyun iyi misin?" Baekhyun sesinden sehun olduğunu anlamıştı.

"Sehun sensin! Tanrım chanyeol nereye gider. Hemde beni bırakıp. Haberin var mı?" Sehun adama sarılıp gülümsedi.

"Basın açıklamasından geliyorum. Herşeyi bitirmiş. Lütfen sende artık unut onu bak gözlerin açılmış önceliğin bu olmalı" baekhyun koltuğa oturup kuşa baktı.

"O olmasaydı açılmazdı gözlerim. " sehun yanına oturup kollarını sıvazladı.

"O seni unutma kararı almış. Sende onu unut ve yoluna bak. Boşver değmezmiş" baekhyun haklı olduğunu düşündü.

"Haklısın sehun. Önüme bakıcam. Mesleğimle ilgilenicem. Gelirse gelir. Gelmezse gelmez. Beni bırakmakla hata yaptı" sehun zaferle gülümseyip adamın elini sıktı.

"Harikasın baekhyun. Ee söyle bakalıö nasılım. İlk beni görmen çok güzel" baekhyın adama bakıp gülümsedi. Çok yakışıklısın oh sehun. Seninle evlenecek kişi çok şanslı" gülüp eliyle kolunu sıvazladı.

"Hey hey ben evlilik düşünmüyorum" sehun adama bakıp eliyle durdurdu.

"Nedenmiş kaç yaşına geldin evlen artık. Başıma kaldın ayol" baekhyun gülüp adamın ellerini indirdi.

"Yok yok hayatımın aşkını bir alayım sonra" baekhyun şaşırmıştı.

"Voah yoksa birileri mi var?" Sehun adama bakıp gülümsedi.

"Evet baekhyun. Sen sen varsın." Baekhyun yine aynı konuyu açınca gerilmişti. İstemediğini de belirtmişti halbu ki.

-poinemi-