Baekhyun iş çıkışında kapıda chanyeolü bekliyordu. Bugün özel bir randevuları vardı.
"Hadi ama nerde kaldın" kolunda hissettiği el ile arkasını dönmüştü.
"Chanyeol sen misin?" Chanyeol kolau girip ilerlemesini bekledi.
"Benden başkasını beklemiyorsan evet benim" baekhyun gülümseyip chanyeol'ün de yardımıyla arabaya bindi. Chanyeol kendi yerine geçip arabayı çalıştırdı. Baekhyun titreyen telefonunu alıp arayan kişinin sehun olduğunu duydu.
"Efendim sehun?" Baekhyun öbür kulağına alıp konuştu. Chanyeol duyabilirdi.
"Nerdesin baekhyun alayım mı seni?" Baekhyun sehun'un üzüleceğini bilsede yalan söyleyemezdi.
"Gerek yok sehun bu akşam bir arkadaşımla görüşeceğim teşekkür ederim yine de" sehun'un suratı asılmıştı. Bu arkadaş kimdi çok merak ediyordu. Ama baekhyun'a da hesap soramazdı da.
"Anladım tamam baekhyun dikkat et" telefonu kapatıp chanyeol'e döndü.
"Sehun aradı beni almak istediğini söylüyor" chanyeol sehun'u az da olsa seviyordu. Çünki tanışmalarına o sebeb olmuştu.
"Aslında iyi çocuk gibi duruyor sehun tanışmamıza da vesile oldu bir yandan" baekhyun gülümseyip konuşmasını bitirmesini bekledi.
"Aynen sehun çok iyi birisidir. Bu zamanda kadar yanımda olan tek kişi hakkını ödeyemem" chanyeol baekhyun'un dizinin üzerindeki elini tuttu. Fakat baekhyun anında geri çekmişti.
"Ah özür dilerim. Ben senin yanında kendimi kaybediyor heycandan ne yapacağımı bilemiyorum" baekhyun kafasınu sallayıp adama doğru çevirdi.
"Sorun yok. Sadece o geceden sonra temas biraz korkutuyor" baekhyun gerçekten o olayın tekrar olmasından da korkuyordu. Güvenemiyordu chanyeol'e kolay kolay. İzinsiz yapmıştı sonuçta o şeyi.
"Anladım. O gece yüzünden bana güvenmemen gayet normal. Ama bunların hepsini telafi edicem baekhyun" adam hayranı olduğu insandan bunları duyması gerçekten harika bir şeydi. İmkansız hayalleri gerçek olmuştu.
"Teşekkür ederim chanyeol" chanyeol şaşkın bakışlarını adama yöneltti.
"Ne için?" Gülümseyip adama elini uzatıp kolunu sıvazladı.
"Her şey için bana gerçekten değer verdiğin için. İnsanlardan normalde güzel cümleler duymam da. Bu mutlu ediyor insanı" chanyeol gülümseyip uzananan eli tutup öptü.
"Ben sana senden hoşlandığımı söylemiştim ve bu hiç bir zaman değişmeyecek. Çünki sen gerçekten kusursuz ve güzelsin" baekhyun kıpkırmızı olan yanaklarını saklamaya uğraşıyordu. Sehun sürekli uyarıyordu. Utandığında kızarıyorsun şeklinde.
"Utandın mı?" Chanyeol hülüp adama baktı.
"Ah hayır tabii ki" başını öbür tarafa çevirip adamdan biraz daha uzak durmayı sağladı.
"Benden korkma baekhyun. Sana zarar vermem" baekhyun gülümseyip başını salladı. Araba durunca geldiklerini anladı.
"Hadi bakalım harika bir yere getirdim seni. Eminim ki seviyorsundur" baekhyun arabadan inip ayakta chanyeol'ü bekledi.
"Deniz sesi geliyor sahile mi geldik?" Sorduğunda chanyeol adamın koluna girip alağı inmesinde yardımcı oldu.
"Evet. Akşamları çoğunlukla buraya gelirim ben. Gerçekten denizin sesi huzur veriyor" baekhyun geldikleri banka dikkatlice oturup sesi dinledi.
"Gerçekten harika chanyeol çok iyi geldi" chanyeol ayağa kalkıp baekhyun'a yukardan baktı.
"Pamuk şeker ve ya elma şekeri sever misin alayım mı?" Baekhyun elma şekerine bayılırdı.
"Elma şekerine hayır demem" chanyeol ilerdeki satan adamın yanına gidip iki tane aldı.
"Ak bakalım açtım paketini ben de çok severim bunu. Hem bak ortak noktamızda varmış" baekhyun gülümseyip şekerini yemeye başladı.
"Chanyeol sana ayak bağı olmuyorum değil mi ? Bak sonuçta senin bir mesleğin var ve bana vakit ayırırsan onları aksatırsın. Ben bunu istemem. Olmazsa beni eve bırak sen de işlerine bak" chanyeol konuştuklarına gülümseyip masum adama baktı.
"Benim artık senden başka işim yok baekhyun. Bu böyle de devam edecek. Lütfen sen bunları düşünme. Seninle vakit geçirmeyi her şeye tercih ederim"
-POHİBOHİ-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
вlínd || chαnвαєk
Lãng mạn✎Poi Yapım Sunar Baekhyun yıllar önce sır gibi saklanan bir olaydan sonra gözlerini kaybetmişti. Dünyaya hayata küsmüştü. Kendi halinde yaşayan bir adamdı. Ve chanyeol'e aşıktı... Chanyeol ise ünlü bir şarkıcıydı. Dünyaca ünlü bir adamdı. Baekhyun...
