Birinin beni durtmesi ile uyanmıştım.Kim olduğuna baktigimdaysa bunun Taner olduğunu görmüştüm uyku sersemliği ile ona küfür etmiştim galba ve bana sırıtarak bakıyordu.
Uçağın inmesi ile beraber bizde inmiştik Kore ye ilk gelişim değil çocukken gelmiştim ama çok az şey hatırlıyorum.
Havalnindanda çıkınca derin bir nefes aldim ve önümde duran çöp konteynırın üstünden atladım.
Sonra Samet ten sırt çantamı ve bavulumu alarak sürüklemeye başladım.
Biraz hızlı gitmiş olmamalıyım ki kolumu biri tutarak beni durdu.Kim olduğuna baktigimdaysa nu kişinin Meriç olduğunu gördüm.Bir süre diğerlerini bekledik onlarda gelince ilerlemeye başladık.
Ara sokağa girdik neden...ah tabi ya video cakicektik demi bende hemen sırt çantamı aldim ve için de kafaya takılan camerayi alıp taktım ve çalıştırdım.Sonra bizimkilere dönerek başlayalım işareti verdim.Once Meriç başladı kolay bir yol seçti bense önce önünde duran koca duvar ile bakisyordum .Sonra anı bir karar ile ona tırmandım vee zafer zirvedeyim karşımda duran evlere pis bir sırıtış attım ve cebimden kulaklıklı çıkarttım ve Ezel den geceler şarkısını açtım sarki ile daha çok gaza geldim ve ortalarında baya bir mesafe olan yerden diğer evin çatısına atladım.
Hiç durmadan evden eve atladım en son ara sokağın sonuna gelmiştik ve ben hala daha çok enerjikim ve bitirmek istemiyorum zaten yarim saat gibi bir süre oldu bu bende devam etmeye karar verdim.Onumde duran 3 metreye yakın teller ile durmak zorunda kaldım. Sonra orada bulunan çöpün üstüne çıktım ve oradan atladım artık telin diğer tarafındaydım. Ve ilerlemeye başladım bizimkileri karşıda görünce onlara güvende olduğumu belirtmek için el salladım onlarda baş salladı.Sonra kaykay pisti dikkatimi çekti ve ona doğru yürümeye başladim orada bulunan herkesin bakışları bana döndü.
Bense onları hiç aldırış etmeden ilerlemeye devam ettim sanırım en çok dikkat çeken şey saçlarım ve biligimde azda olsa görünen dövmem.En tepeye çıktım aşağıya bir bakış gönderdim bizimkiler bana gülerek bakıyordu...Şov başlasın.
Ayaklarımı yerden kestim ve havada 3 takla attım tekrar yere bastım ve tam ortada olduğumu anladım ve bu durumu değerlendirerek tekrar zıpladım karşıdan bana doğru gelen çocuk bana korku ile bakıyordu. Ona göz kırptım ve hızla üstünden atladım o an bir alkış tufanı koptu ki ben daha yere bile inmedim havada 2 takla daha attım ve ayaklarım yere bastı.O an beni izleyen 7 kişi daha gördüm hepsi maskeli ve oldukça şüpheli görünüyordu.
Kim acaba onlar ve gözlerim istemsiz olarak bileğime kaydı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BTS 8.UYE
FanfictionBir kızın acıları ufak bi mutluluk ile son bulur mu? (Wattpet için uygun bulunmuştur )