Bölüm 20: Sapık Polis

1.3K 167 37
                                    

Dedektifi kendi arabasına ıturttuğumda kendisi çoktan yardım etmesi için birimden birilerini çağırmıştı. Uzaklardan gelen siren seslerini işittiğimde Dedektif Miller beni bileğimden yakalayıp kendisine çekerek "Beni dinle." dediğinde sessizce ona bakmaya başladım.

Elini kolunun üstünde gezdirirken "Hiç kimseye bir teneke olduğunu söyleme." dediği zaman anlayamamıştımö hafif gülümseyerek "Ama ben bir-" konuşmama devam etmeme izin vermeden aniden "Sakın, dedim!" diye bağırması, bir olmuştu.

Hiç kıpırdamadan suratına bakmayı sürdürdüğüm zaman sesli bir nefes vererek "Onların hepsi seni bir insan sanıyor. Bırak öyle sanmaya devam etsinler." dediğinde surat ifadesini analiz etmeye çalıştım. Sanki tedirgin bir hali, vardı fakat neye karşı olduğunu anlamam imkansızdı.

Bir polis aracı yanımızda durduğunda içinden iki kişi çıkmıştı. Ben gelen adamları incelerken Miller hızla"Şu konserveler iyice dengesizleşiyor." diyerek söze girmişti. Siyahı polis memuru gülerek ellerini, cebine sokarken "Alışsan iyi olur." demesiyle kaşlarım çatılmıştı. Miller'ın da aynı tepkiyi verdiklerini görmüş olacaklar ki diğer adam "Bugün yapay zekalarla ilgili on, yeni dosya geldi. Son bir ay içinde bu altmışıncı dosya oldu ve artmaya devam ediyor." demesiyld karşılarım daha da çatılmıştı.

Bir süre kendi aralarında konuştuktan sonra Miller kolunu oynatarak "Bize saldıran robot orada. Benim silahımla kendisini öldürdü." dediğinde sakince "İntihar etti." dedim. Bakışlar bir an bana döndükten sonra iki adam robota ilerşerken bir tanesi "Biz bunu hallederiz. Siz merkeze dönün." demişti.

Sürücü koltuğuna ıtursn Miller'ın kolundan tutup "Aracı kullanacak kadar iyi durumda değilsiniz Dedektif. Lütfen, bana bırakın." dediğimde başını, karşısına çevirip, emniyet kemerini bağlarken "Hayatta olmaz." demişti. Israr etmek ağzımı açmıştımki "Hayır dedim. Kendi işimi kendiö görebilirim. Şimdi, şu kemerini bağlada gidelim." demesiyle yanında ki koltuğa oturup yavaşça kemerimi bağladım. Ona göz ucuyla bskarken "Yinede, eğer isterseniz ben sürebilirim." dememle gaza basmıştı.

Polis karakoluna vardığımızda Dedektif sakince etrafs bakarken "Dediklerimi sakın unutma. Sen bir insansın. Robot olduğunu hiçbir şekilde, hiç kimseye belli edemezsin. Kim ne derse desin, sadece benim dediklerimi yap. Anladın mı?" dediğinde bir süre suratına baktım. Ardından "Anlamıyorum." dememle Dedektif bir an durmuş, ardından bana bakarak "Bunda anlamayacak ne var? Her şey çok açık." demişti. Omuz silkerek "Hayır, dediklerini anladım Dedektif. Fakat bunları neden istediğini anlayamıyorum. Beni sıfırlamak isteyen siz değil miydiniz? O zaman neden eski halime geri çevirmeye çalışıyorsunuz?" dediğimde durmuştu.

Bende durup ona bakmaya başladığımda başını bir süre sağa sola çevirip bekledikten sonra "Amacım seni sıfırlamak değildi." demesiyle devam etmesi için beklemeye başladım. Öksürüp boğazınıza temizledikten sonra sakinliğini, koruyarak "Şu çok yetkili Martinez'den bir e-posta aldım. Senin benden bir şeyler gizlediğini, bunları bana açıklayacağını, belki cinayeti çzebileceğimi ama seni de yanımda getirmem herektiğini söyledi. O şerefsizin seni sıfırlayacağı aklımın ucundan bile geçmezdi. Yeniden başlatmanın bir sıfırlama işlemi olduğunu bile bilmiyordum!" demesiyle tek kaşımı kaldırarak "Zaten sıfırlama işlemi değildir Dedektif. Sistemi en baştan kapatırsınız ve yeniden güç vererek yanlış giden şeyler varsa bunların düzelmesini umarsınız." dedim.

Bir süre sessizlik olduğunda elini omzuma koyarak "Sanırım seni oraya götürmekle bie hata yaptım. Ben eski halini, seviyordum." diyerek yürümeye başlamasıyla arkasından sessizce onu izlemeye başlamıştım.

Dedektif'in peşinden bende karakola girdiğimde koşarak asansöre yetişmeye çalıştım. Son anda kapıdan içeri girip Dedektif'in yanına ulaştığında kolundaki saate bakarak "İşte sıkıcı bir iş günü daha." demişti. Kaşlarımı çatarak "Beni eski halime nasıl, getireceksiniz?" dediğimde omuz silkerek "Aslında birisine ulaştım. Sizleri üreten doktorlardan birisi. O bana bu konu hakkında yardım edebileceğimiz söyledi." demesiyle asansör durmuş, kapılar açılmıştı.

Yapay Zeka : EveHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin