Eymen okulun erkekler tuvaletindeydi, kendine gelmek için elini yüzünü yıkıyordu. Dün gece, 'uzun zamandır olduğu gibi' uyuyamamıştı.
Bu yüzden çok yorgun ve halsiz hissediyordu, belki kendime gelebilirim diye elini yüzünü yıkmaya çalışıyordu.
Soğuk suyu yüzüne vurdukça biraz olsun rahatlama hissi geliyordu. Elindeki peçete ile yüzünü kuruyordu ki, bu sırada tuvalette olan genç çocuklar çıkmaya başladı.
Hepsi biri birşey demiş gibi tuvaletten çıkmıştı, Eymen ne olduğunu anlamaz bir şekilde bakıyordu. Elindeki ıslak peçeteyi çöp kovasına atıp tam çıkmaya yeltendiğinde karşında gördüğü surat ile yutkundu.
Onunla hiçbir zaman bu şekilde göz göze gelmemişti, hep bir an insanın göz göze geldiği gibi olmuştu. Ama şuan karşısında genç tam olarak ona bakıyordu.
Sinirli yüze bakıyordu sadece, o surat ona yavaş yavaş yaklaşıyordu ve Eymen ise geri geri gidiyordu. Nefesinin kesildiğini ve kalbinin hızlandığını hissediyordu.
Biri onu boğuyor gibi hissediyordu. Nefes almakta zorluk çekiyor gibiydi. Rahat nefes almaya çalışsa da başaramıyordu.
"Hani seni dövmemi bekliyordun? Neden geri geri gidiyorsun?"
"Bu insanın elinde olan bir durum değil."
Şuan ilk defa doğru düzgün iletişime geçmişlerdi ve bu hiçte güzel bir konuşma değildi.
Emir karşındaki gence baktı, zayıf ve cılız bir çocuktu. Aynı zamanda göz altları kızarmış bir haldeydi.
"Şimdi yüz yüze iken bir kez daha sormak istiyorum. Gerçekten eşcinsel ve bana aşık mısın? Yoksa dalga mı geçiyorsun?"
Eymen'in boğazı düğümlenmiş ti, mesaj yazarken bu kadar zor değildi. Ama şimdi aşık olduğu genç bana gerçekten aşık mısın diyordu.
"Birşey söyleyeyim mi? Keşke öyle olsaydı. O zaman belki bu kadar acılar çekmezdim."
O dakika Emir emin oldu, çocuğun bakışlarında birşey vardı. Ciddi anlamda kendisine çok farklı bakıyordu, ve daha önce kensisine böyle bakan biri görmemişti.
Ama gene de onu dövmek istiyordu. Ona bir yumruk atmak için elini kaldırdığında genç çocuk gözlerini kapattı.
Şuan ne kaçmaya çalışıyor ne de karşılık veriyordu. Şuan ciddi anlamda dövülmeyi bekliyordu. Yüzüne inecek yumruğu bekliyordu.
O yumruk yüzüne indiği vakit, artık hayata dair birşeyi kalmayacaktı. O yumruğun yüzüne inmesini istiyordu.
Belki de hak ediyorum diye düşünüyordu. Ama o yumruk yüzüne inmedi. Eymen gözlerini açmış sebebini merak ediyordu. Emir ise birşey anlamaya çalışır gibi Eymen'e bakıyordu. Belliydi sinirliydi, ama neden kendisine vurmuyordu?
Normalde olsa şuana kadar genç çocuk yere serilmiş olması gerekiyordu. Bir sürü küfürler edilmesi gerekiyordu. Neden böyle olmamıştı, neden vurmuyordu?
Emir birşey demeden tuvaletten dışarı çıkmıştı, ama hala sinirliydi. Bu yüzden son giderken kapıya yumruk ve tekme atmıştı.
Eymen ne olduğu hakkında hiçbir fikri yoktu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sinirli Yarim •bxb•
Teen Fiction"Hemen sinirlenip insanlara saldırmaya başlayan ben, ona vuramıyordum."