Sinirli Yarim •bxb•

~Nerelerdesin?~

Emir'i uyandıran yüksek sesli alarm sesi oldu. Mızmızlanarak alarmı kapattıktan sonra olduğu yere baktı. Neden burada uyuduğu hakkında en ufak fikri yoktu. Gerçi dün hakkında hatırladığı hiçbir şey yoktu.

Gözlerini ovuşturarak banyoya girdi. Başında fazlaca hissettiği bir ağrı vardı. Elini yüzünü yıkadıktan sonra etrafa bakmaya başladı.

"Eymen?"

Başka odalara bakıyor, ve nerede olabileceğini düşünmeye çalışıyordu. Saate baktığında geç kaldığını gördü. Eymen de okula gitmiştir diye düşünerek üzerini giyinip hızlıca evden çıktı.

Evvelsi gün okul olacağı bir zaman bu kadar içmemeliydi. O zaman bu kadar başı ağrımazdı. Zar zor olsa da okula gelebilmeyi başarmıştı. Kahvaltı bile edemeden okula gelmişti ve kendisini şu an hiçte iyi hissetmiyordu.

Hızla ilk derse girmek zorunda kaldı. Aradan geçen zamandan sonra zilin çalması ile dışarı çıkıp kendine bir kahve ve yiyecek bir şeyler aldı. Elindeki şeyleri bir yandan yiyor bir yandan da Eymen'i görebilme umudu ile etrafa bakınıyordu. En azından burada olup olmadığını bilmek istiyordu.

Zilim çalması ile elindeki şeyleri hızlıca bitirip sınıfa çıkmak zorunda kaldı. Sırasına oturmuştu ve aklındaki düşünceler ile ikinci dersin de bitmesini bekliyordu. Gözü saatte ve geçen her dakikayı kolluyordu.

Ama zaman bir türlü geçmiyormuş gibi geliyordu. Sanki o saat hep aynı öyle duruyormuş gibiydi.

Dakikalar bir şekilde bitti ve ikinci dersin bitiş zili de çaldı. Aklında düşünceler olunca dersi dinlememişti bile. Hemen Eymen'nin sınıfının önüne gelip içeri baktı. Ama içeri de de yoktu. Telefonunu çıkarıp onu aradı ama telefonu kapalıydı.

Her tarafa bakmaya başladı ama hiçbir yerde yoktu. Yoksa okula gelmemiş miydi? İyide neden gelmemişti ki? Şu an neredeydi?

Aklındaki bu düşünceler ile bütün okul gününün geçmesini bekledi. Derste gibi gözükse de aklı hep başka yerlerdeydi. Sürekli nerede olabileceğini düşünerek geçirmişti bütün günü.

Okul bittiğinde hızla eve yol almaya başladı belki orada olabilir diye düşünüyordu. Evinin kapısının önüne geldiğinde hemen anahtarla içeri girdi.

"Eymen?"

Ona efendim diyen Eymen'i evde bekliyordu, ama evde sessizlikten başka bir şey yoktu.

Oflayarak koltuğa oturdu. Neden okula gelmediğini aşırı derece de merak ediyordu. Eğer okula gelmiş olsaydı elbet onu görürdü. Bu yüzden okula gelmediğini anlıyordu. Telefonunu eline alıp onu tekrardan aradı, ama sonuç aynıydı. Birkaç dakika aralarla sürekli arıyordu ama her defasında aradığınız kişiye ulaşılamıyor diyordu.

Nerede olabileceğini düşünüyordu ama hiçbir yer bilmiyordu. Umarım akşam eve gelir diye içinden geçirdi ve sadece eve gelmesini bekledi.

Biraz yorgun olduğu için uyumak istedi ve odasına geçip kafasını yastığa gömdü. Dünün etkisi ve bütün gün okulu tavaf etttiği için hemen uykuya dalabilmişti.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Emir birden hışımla uymadı. Sanırım rüya görmüştü ama ne rüya gördüğünü hatırlamıyordu. Esneyerek saate baktığında sinirle ayağa kalktı.

Saat onbir olmuştu, içinden umarım eve gelmiştir diye geçiriyordu.

"Eymen?"

Bütün eve baktığında gene sessizlik yanıt verdi.