You're Mine (Jailene)

Chapter 21: Tawa

Jairus’ POV

Ikaw.

Ang simpleng salita na ito ang naging rason kung bakit pa tirik ang aking mga mata sa ganitong dis oras ng gabi. Ano bang sumpa meron ang ‘ikaw’ at di ata ako dinadalaw ng antok?!

Napaisip tuloy ako, ano kaya ang ginagawa ko sa utak ng barumbadang yun sa pagkakataong iyon?

Kabanas naman oh! Bakit pa kasi sinabi yun ni Sharlene?! Siguro may kung anong gayuma ang nilagay dun ni barumbada sa strawberries at di ako makatulog!

Hayop siya.

Napa tingin ako sa aking cellphone nang tumunog ito, sino naman kaya ang mag tetext sa akin ng ganitong oras? Napa bangon ako nang maging klaro sa aking mga mata ang pangalan ng nag text.

 

│From: Barumbada

4pm ang last subject ko sa hapon, A602.│

                                                               

Ano to? Nag papasundo siya?

│To: Barumbada

Hoy! Nag papasundo ka ba?│    

I was waiting for her reply habang binabasa ng paulit-ulit ang unang message niya sa cellphone ko, pero parang ang tagal na ata at di man lang siya nag rereply. Para na akong tangang ino-on ang backlight sa cellphone ko tuwing nawawala ito sa kada minutong paghihintay ng isa niyang reply.

 

│To: Barumbada

Bat’ gising ka pa?│

Dagdag kong text sa kanya. Dinalaw na ata ako ng antok pero di pa siya nag rereply! Bahala siya sa buhay niya!

 I woke up late in the morning, mabuti nalang 9am pa ang klase ko sa umaga. Nakataob pa ako ng higa saka inabot ang cellphone ko sa side table ko. Walang message ni isa. Muli kong binalik ang cellphone ko sa side table. Humarap ako ng higa habang inaalala ang nag lalaro sa aking isipan bago paman ako pinuntahan ni Sharlene sa kwarto.

I could win Sharlene but does this satisfy my winning? On the other side, siya na din ang naunang kumausap sa akin kahapon kaya that makes her chasing me right?

Napangiti ako thinking about uncertain reason lingering on my head. I got up and prepared for my morning class.

I was driving my way to school nang maalala ang nangyari kahapon na dinalhan ako ni Sharlene ng strawberry. Oo! Those strawberries got me! Yun lang yun at wala  nang iba. Ano ba tong nag lalaro sa isipan ko? I’m confused of something na hindi ko man lang alam. Mukhang hindi magandang ipaaga ang kasal namin ni Sharlene ah.

Pinag buksan naman ako ng gate ng guard ng school nang makitang paparating na ang sasakyan ko. Nag drive ako papasok sa loob ng aming paaralan saka nag tungo sa eksklusibong paradahan ng sasakyan na bigay ng skwelahan para sa akin dahil nga kaibigan ng mayari ng school si Dad.

I glanced on my phone na naka lapag sa shotgun seat ko. Nakita ko ang pangalan ni Dad saka agad ko itong inabot. Kumunot ang noo ko sa gulat nang mabasa ang text sa akin ni Dad.

F*ck! seriously Dad?!

I was on the midst of my reaction from the message that my Dad sent me when I heard a loud knock on my windowshield.

Kiko signaled me to get off my car and so I did with my brows meeting.

“Hoy! May utang ka pa sa amin ah!” Rumintado ni Francis habang dinuduro ako. I sarcastically smiled at him saka ko siya nilampasan. “Ahh, so yun na yun Jairus? Di ka babawe sa pag iwan sa min’ nung isang araw?”