Candle in the Dark (Tragic story #1)

Chapter 4: Doubt

Past: "You did doubted him. But you doubted yourself first"

Ilang minutong katahimikan ang namuo sa pagitan namin nang makaalis ng tuluyan si Jack.

Seryoso siyang nakatitig sa akin. At ako, hindi alam kung bakit natahimik. I am stuck. Between making him answer the questions in my mind or just remain silent and forget about what happened? Pero hindi ako manhid para hindi magtanong. I was about to ask him, kaya lang nagsalita siya, naunahan ako.

"Alam kong marami kang katunangan kay-"

"Buti alam mo!" I spat.

I rolled my eyes at him. I saw how his veins protruded. His jaw clenching as if stopping himself from doing anything bad. He shifted on his weight and tightened his grip on the yard of our house. Frustration is clearly visible in him! Of course, he should! Dahil maski ako, naguguluhan sa pagkatao mo! He looped and stand still. Pinili pang tumingin sa lupa, hindi mo nakayanan ang konsensya anoh? You've been playing with me, treating me as your past time toy. And then assuring me you're a good person.. but here you are, is that it huh? Is that it!

Binalik niya ang tingin sa akin. This time he looks determined and confident. Mas nadagdagan pa ang inis ko sa pinakita niyang yun! So full of yourself! Hindi mo pa aminin na totoo nga ang mga iniisip ko! Sa sobrang galit na nararamdaman, hindi ko na napansin ang panginginig ng mga kamao ko.

"I am not what you think I am" napaka seryoso at may pagbabanta sa kanyang boses.

Tila ba narinig niya ang mga katanungan sa utak ko. And the way he said it, he's not answering my queries but rather stating a fact! Bawat kataga, nagsasabing totoo ang pahayag niya. Now, Hetiara are you convince already? Ganun na lang ba yun?

Nagagalit ako sa sarili nang mapagtantong.. anuman ang makita at marinig ko tungkol sa kanya, isang sabi niya lang ng opinion niya, naglalaho agad.

"Then prove it! Ano yun, hah? Isa kang mamamatay tao, ganun ba yun? Katulad ka nung mga lakaking yun? Yung Gregor, katulad mo din ba siya? Si Jack, totoo ba ang sinabi niya.. hawak niyo si Gregor at ano ang gagawin niyo? Babalatan ng buhay? Aalisin isa isa ang daliri? Ano!"

Hindi ko na napigilan ang sarili. Naikuyom niya ang mga kamao habang patuloy ang pag-galaw ng panga. Until I realized everything that I said! Fuck Hetiara, you judged him that easily! Ni hindi mo inalam ang mga rason. Kinalma ko ang sarili.

"I-I'm sorry" sa mahinang boses, sinabi ko. "I-I'm just..."

Tumuwid siya ng mabuti. Bago unti unting lumapit sa kinaroroonan ko. I observed his every moves and then back to his eyes. I noticed the scars and some stain of blood on his face. I almost forgot he's hurt! Siguro'y nabugbug nang grupong iyun. I silently cursed those men and prayed that they'll get karma for doing things like this!

Ano naman kung nabugbug siya, Hetiara! Ipagtatangol mo? What! No! I mean.. of course in some way, yes. Achile is a.. I guess already a friend to me. So, if things like this happen to some of my friends, I really am going to avenge them. Really, you can do that? Really, Hetiara?

"You're scared and afraid.." bulong niya ng makalapit ng tuluyan sa akin. "I know"

He slowly hugged me and gave me a gentle rub on my back. Napapansin ko ang madalas na pagyakap niya sa akin. Hindi ko alam kung mag pprotesta ba ako o iisipin na tsansing ang ginagawa niya. But he'serious every time he does this. I can't feel anything but his seriousness and deep concern. Kaya madalas napapabayaan ko na lang. Plus the fact that when he does this, I feel secured.

"I am sorry, Iara. Nagdududa ka sa akin alam ko" magkayakap pa rin habang sinasabi niya.

"But please don't hate me.." sa nagmamakaawang tunog, sinabi niya.