CHAPTER 1

30 3 0
                                    

"Magbihis ka na, Diana. Papagalitan na ko ng mama mo eh kapag hindi ka pa naghanda."

I sighed. I didn't move on my bed. I really don't want to go. Is that hard to understand?

"Yaya, you know naman na ayaw ko. Besides, wala rin naman akong gagawin don. Tititigan ko lang ang mga bisita."

"Oo, ija. Alam ko namang ayaw mo pumunta, pero isasama ka ng parents mo. Wala akong magagawa doon."

Yeah, she has a point, and she's the kind of yaya that would not break my parents' command.

"Just tell them, I'm not feeling well," I boringly uttered and locked myself under the blanket.

"Iha naman, alam mong di maniniwala ang parents mo sa rason mo na yan. Magbihis ka na. Inihanda ko na ang damit na susuotin mo."

Napabugtong hininga na lamang ako. As always, I ended up doing what my parents want me to do.

"H'wag ka nang malungkot dyan, Diana. For sure naman, may mga kasing edad ka rin doon na pupunta. Hindi ka maboboring."

Mas lalong lumukot ang mukha ko.

For sure rin naman magpapayabangan lang naman ang ganap. That party is not entirely about business. That party is also about boasting your wealth to other people. That's one of the reasons kung bakit ayaw ko pumunta. Puro payabangan lang naman ang mangyayari.

Lumabas na si Yaya Teresita at iniwan na ako mag-isa sa kwarto.

Nagsimula na akong mag-ayos. I'm wearing black sleeveless cocktail dress. Wala itong kahit ano mang disenyo. Just a cocktail dress. That's it.

As far as I wanted to wear flat shoes, my mom would not allow me dahil party ang pupuntahan namin. Pero like duh? Paki ba ng mga bisita kung ganun ang gusto kong suotin.

But, my wants always not the priority here. Yeah, their wants! Period.

So, I wear my black stiletto. I also wear my favorite necklace. It has a heart shape pendant. Bigay pa ito sa akin ni grandma bago siya mamatay.

I really miss grandma. Siya lang naman nakakaintindi sa akin. At kung nandito pa siya hanggang ngayon, she will definitely insist kay Mama na huwag na akong sumama.

Ipinusod ko ang buhok ko para mas mahighlight ang kuwintas.

I grabbed my silver pouch and headed outside my room. Nadatnan ko sila Mama at Papa sa may sala.

"As always, my dear. You're so gorgeous," bungad sa akin ni mama.

Tipid na lamang akong ngumiti sa kanya. Wala ako sa mood ngayon.

"Come now, we're gonna be late," maotoridad na sambit ni Papa, sabay ayos ng kanyang necktie.

Mabilis na kaming nakarating sa isang mansyon na pagmamay-ari ng kaibigan ni Papa. I don't know who he is, I don't care, anyway.

Humiwalay ako kaagad sa kanila nang magsimula na silang magbatian. I'm not in the mood right now to socialize.

What am I saying, I'm not the social type of person. I just became talkative if I really wanted to talk to a person.

More likely, I wanted to be all alone especially when I don't really enjoy the atmosphere.

Hinanap ko ang garden area. I hope there's no one there. Well, lucky me, I found the garden at wala man lang ni isang tao dito.

Of course, nasa loob ang mga tao at tuloy sa pagyayabang ng mga suot nila.

"Diana, you're here too?"

The Moment I Knew | On-GoingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon