CHAPTER 14

37 0 0
                                    

"Surprise! Surprise!"

Agad akong napairap kay Nathaniel nang bigla na lang siyang sumulpot sa harap ko. As if naman na na-surprise talaga ako.

"Julia told me already. Stop jumping, you're making people stare!"

"Oh, you don't want them to stare at me? How sweet of you, Dindin!"

What the hell?! I gave her my coldest stare, which will make the Antartica even colder.

Narinig kong tumawa si Julia sa tabi ko. Napalingon ako at nakita ko kaagad ang lalaking pinakagusto kong makita sa lahat. Gosh! He's really here, in a flesh!

Nakasuot lang siya ng black T-shirt, khaki shorts, and white rubber shoes. Hanep din pala pumorma hetong si Sebastian. Simple lang pero...malakas ang dating. Gusto kong batiin siya katulad ng dati kong ginagawa.

No, Diana! Ignore him! You promised that you won't bother him, so, don't you dare talk to him!

"Hey, Sebastian!" I greeted with a wave. Okay okay, I know, but it's rude not to greet a person you are with, right? I am just being...respectful. Yes, respectful, indeed.

After that, I just fixed my gaze on Nathaniel, which apparently took a picture of me. What the fudge?!

"Hoy, i-delete mo 'yan!"

"Luh. Huwag na. Cute mo nga rito oh, p'wede na pangblackmail," wika niya at humagalpak ng tawa. Sinamaan ko siya ng tingin. Kailangan kong makuha ang phone niya! Hindi p'wedeng may pangblackmail siya sa akin!

Wait? May pangblackmail ako sa kanya! I suddenly smiled when I remember it. I got the last laugh, Nat. I got the last laugh. I swear, I wanted to do the evil grin or evil laugh but Sebastian is watching. Wait, is he?

Aish, Diana. Huwag mo na siya intindihin. Dedma niya nga palagi beauty mo diba? So dapat dedma mo na rin kagwapuhan niya.

"Idi-delete mo o sasabihin ko ang sikreto mo?" I asked. He looked at me questioningly. Gustong gusto ko na talaga tumawa, hindi man lang niya matandaan?

"Huh? As far as I am concern, I don't have dirty little secret, Dindin."

Hindi ko na napigilan at napatawa na ako. "Oh, you sure?"

Mas lalo lang kumunot ang noo niya. "Wait? What do you mean?"

"The thing you said to me, yung reason kung bakit 'di ka nakapasok sa Literature," I grinned.

"Diba sabi mo, kahiya hiya iyon at kamumuhian ka? Gusto mo ba sabihin ko sa kanila?" Tawang tawa talaga ako, sobra lang akong nagpipigil.

He stiffened. That's right, Nathaniel. I got the last laugh. So you better delete that ugly image of me!

Sinamaan niya ako ng tingin, at pinakita pang dinilete nga niya yung picture. Napapalakpak na lang ako. "Very good!"

"Ang cute niyong dalawa! Bagay talaga kayo," Julia giggled. Wait? What?!

How many times do I need to tell her there's nothing between us? We're just friends! F.R.I.E.N.D.S!

"Tara na sa arcade!" yaya ni Julia.

Gustong gusto kong paghiwalayin sila ni Sebastian dahil magkatabi silang naglalakad papuntang arcade. Tapos humawak pa si Julia sa braso ni Sebastian, hindi ko alam, bigla na lang akong nanlulumo.

Oh God, Diana! Don't look. Just don't look! It is just for...today. Yes, for today lang naman. Makakasurvive ka pa.

"Are you planning to murder them?" I heard Nathaniel mumbled beside me.

The Moment I Knew | On-GoingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon