Dangerously In Love

Kabanata 25

PUKAW

"Nakausap mo ba ang clinical instructor?" Tanong ni Chang sa akin habang kumakain kami sa isang restaurant.

"Yes, in fact I had my clearance. I am good to go. Kailangan ko na lang kausapin si Nico at Damien.",

"Paano kong hindi sila pumayag?"

"Wala silang choice, I have decided" she lopsidedly grin at her.

Dumating ako sa bahay na nagkakasiyahan ang mga kaibigan nina kuya, since ito naman talaga ang nagiging tambayan nila noon paman.

"Dom! Andito kana pala. Nag dinner kana ba? Magpapahanda ako ng pagkain kay Nana Alicia.."

"I'm full Nick, nagdate kami ni Chang"

"Oh, okey. Join us.." Imbita nito sa akin sa may poolside. Nandoon nga silang lahat except sa kaibigan nilang pulis.

"Since, nandito na rin lang kayong lahat. . I wanted to say something.." I saw Marcus, turned to us habang nakahilig siya sa mini bar malapit sa poolside. Katabi niya roon si Kirk. Umayos ito sa pagkakatayo at hinanda ang sarili sa pakikinig sa kaniya.

"What is it Dom?" tanong ni JV sa akin habang nakaupo siya sa lounger.

"I am good to go",

"Go where?" tanong ni Nick habang kunot ang noo. Seryoso siyang nakatitig sa akin, hindi ko naman inalis ang tingin ko sa mga mata niya. I don't know kung ano ang magiging reaksiyon niya sa desisyon ko.

"Go back to Boston" sabi ko at nilingon silang lahat.

"I passed the admission exam sa Tufts Med School. Probably, next week ang alis ko. Nakakuha ako ng slot para sa kurso ko so I will be able to continue the degree there--"

"Wait, wait, wait..dahan dahan lang. Yes, I know na nakapasa ka. You're brilliant, pero ang lumipat ka roon next week? Next week? As in, sa susunod na linggo na? Bakit madalian?" Kirk asked me at lumapit na sa grupo.

"Exactly, the early the better!"

"Alam ba ito nina mommy?" mahinahong tanong ni Nick sa akin makaraan ang ilang segundo naming katahimikan.

"Yes, sila ang unang naka-alam nito.. Anyway si mommy naman ang nagpauwi sa akin dito so, siya rin ang unang naka alam na gusto ko na uling bumalik",

"Bakit ang bilis naman yata?!" Sabat uli ni Kirk.

"Kasi hinahabol ko ang pasukan nila doon, at may nakatakda na akong oras para pumunta",

Walang nagawa ang mga Kuya ko sa desisyon kung iyon..iniwan ko silang magkakaibigan habang nagpapalitan ng ideya tungkol sa bombang pinasabog ko kani-kanina lang..

Akma akong aakyat sa hagdan ng bigla akong hinila ng isang malakas na kamay, nahigit niya ako at napasandal sa kanyang--for sure, matitigas na dibdib kompara sa malambot na katawan ko.

Napaigik ako sa pwersa ng pagkakahatak niya!

Napabalikwas ako ng bangon sa puntong iyon ng aking panaginip, naramdaman ko pa ang init ng kanyang kamay ng humawak siya sa akin.

Iyon ang huling araw na nakita ko siya..

Tahimik lang, walang masabi, buong atensiyon nya ay nasa akin. Kahit ng sinigawan ko na, ay hindi pa rin tuminag.. I remembered his gray orbs intently looking to me, he look so adorable, that stares sent shiver down my very soul. Creepy sa iba, pero iba ang ibig sabihin para sa akin. He look like memorizing my every contour, all of it. Marahil, dahil iyon din ang huli naming pagkikita.