Dangerously In Love

Kabanata 34

Almost

Mainit ang sikat ng araw sa umaga at hapon at tuwing gabi nananaliktik ang ambon sa buong Himalayas.

Araw-araw ang rasyon ng pagkain sa amin ng mga Nepalis lalo na ang buong kabahayan nang taong nag organisa nang naturang mission. Nakikipag coordinate umano ito sa aming Director dahil mgkaibigan diumano noong nasa kolehiyo sa Harvard. Isang negosyante ang nasabing nagpasimuno noon, nasa trading ng tobacco ang naturang negosyo nito at goldmines sa Luklu at maging sa ibang bahagi ng Kathmandu, Nepal. Masasarap ang naturang mga pagkain galing sa locals ng lugar na iyon. Sandamakmak na pagkain ang hinahain sa aming mga doktor at nurses na naroroon galing sa sinabing negosyante. Doktor din daw ang anak nito, pero wala roon sa panahong iyon. Adbokasiya na umano nang doktor nitong anak na magkaroon nag medical mission roon taon-taon.

It was a little bit rainy outside the tents but the mission is still ongoing.

Nasa tabi niya si Shane umaasiste, nakatayo ito habang nakaupo naman siya.. Nasa linya niya ay mga kababaihan sa lugar na iyon. Of course doon siya magaling, in women's health, issues relating to pregnancy and female's reproductive system.

"Please take off your sleeves, we will check your blood pressure.." sabi ni Shane sa babaeng nakaupo sa harapan ko.

She checked her bp and temperature, may sinat umano ito ayon sa resulta. Mahirap kapag hindi kayo nagkakaintindihan dahil sa language barrier, may ibang nepalis kasing hindi bihasa sa English. I put on a little sticky and foamy strip on her forehead, which makes her flinched! That's a fever patch, but I do not know what they call it here.

Naisturbo ang buong mission..dahil sa hindi maingat na pag-parking ng iilang mga sasakyan. Kinabahan ako ng bumaba ang ilang mga kalalakihan mula sa mga pick-up trucks, puro sila mga armado.

"Not again..." mahinang sambit ni Shane habang pumalikod sa aking upuan.

Alam naming dalawa ang ibig sabihin noon. Hindi ko akalaing pati rito sa bansang ito ay talamak parin ang ganitong kalakaran. Rebels, that's what you call them.

Nanginig ako at tila hindi makatayo sa kinauupuan... Oh my God, not now...

"Doc..let's go.." Pinilit ako ni Shane na patayuin. Pero tila nanigas ako roon.

"Doc, come on..." Ulit nito..

"Oh no.. Is this your panic attack now? Please Doc..come on!" Natauhan ako sa putok nang baril. Napatayo at hinihila ni Shane kung saan.

Inipon kaming lahat sa gitna ng clearing.. Pati ang mga taong nagpapatingin sana sa amin ay nagkagulo ng may nagpaputok ng baril kanina lang.

A huge man with beard walks like a king infront of us all.

"White doctors," he said while giving us a creepy, inscrutible glares. He smoked on his tobacco and exhaled all of it in the air.

"Who's in-charge?" He asked. Dr. Faust Griffin moved forward.

"We mean no harm Sir. We just give free check-ups to them, we're here to help"  he gestured the people who were grouped on the other side.

"I do not care! You tell Maximo Thismatu, you go or we fire, immediately" he said in his Nepali accent but our language.

"Americali! Are all to hell! We give you one day to pack and leave! Or else, see the consequences!" anito at tumalikod habang nagtatawanan ang mga kasama nito..bago sumakay uli sa mga trucks.

I shivered when I heard the men's laughters. Their endless whispers that we do not understand, their malicious stares to the lady doctors around, their heavy weaponries that I remembered about the incident in Benghazi not long ago. I stood there trembling. Hindi natinag nang hindi inakay ni Shane papasok sa loob ng tent.