Dangerously In Love

Kabanata 17

"I am only a crack in this castle of glass"

"PRIORITY"
😊😊😊😊

"You are not yourself today" puna sa akin ni Chang ng magkaroon kami pareho ng break time. Sa ER siya nakatoka habang nasa Neo Ward ako.

Halos mga bata ang nandoon at medyo naririndi ako sa ingay ng mga paslit at pati ng mga bagong babies.

"You see?"

"Obviously Dom! You've been spacing out. Tingnan mo nga at nagsasalita ako kanina pa pero di ka naman pala nakikinig diyan" anito habang sumipsip sa dala nitong softdrinks.

"Something happened to me this morning. Hinatid ako rito kaninang umaga ni...ni Marcus Riggs"

"What?"

"Believe it or not. He's already here at hinatid niya ako at..."

"Do not tell me that there is more to it? There is? What did he do to you?" eksaherado nitong yugyog sa aking mga balikat.

"He kissed me" sagot ko sa kanyang mapanuring mga tingin.

Hindi nga ako nagkamali, impit na napatili si Chang ng malaman ang nangyari sa aming dalawa ni Marcus.

Six thirty ng gabi ng makita ko ang lalaking sanhi ng pagiging aligaga ko buong araw na naghihintay sa exit ng hospital kasama si Chang, nagkakatuwaan ang dalawa habang nakatayo doon.

Napatigil ako sa aking paglalakad habang napalingon siya sa akin. He's just wearing a very white shirt and a fresh gray shorts with an expensive walking shoes as his footwear. 

I continued walking towards them.

"Hey there pretty. Look who's here.." anito na may bahid ng panunukso ang boses at mga mata.  I rolled my eyes to her dahil alam kong talagang nanunukso siya.

"Hi" he greeted while looking at me intently.

Ngumiti lang ako sa kanya habang tumingin sa paligid. Kuya Jerry's car is not around.

"Wala pa ba si Kuya Jerry, Chang?" tanong ko sa kaibigan ko.

"Ako ang susundo sa iyo Dom" maagap na sagot nito na naging sanhi ng pagtitinginan naming dalawang magkaibigan.

Siya na naman ang sundo ko?

"Oh, nandito na pala ang sundo mo kanina pa eh.. Paano iyan una na ako sa iyo? Masakit ang katawan ko dahil sa pag-aassist ko sa ER. I want to rest early"

Alanganin akong napatango sa sinabi niya at tabingi ang ngiti.

"Let's go?" tanong nito sa akin, nasa mga bulsa ng shorts nito ang mga kamay.

Tumango ako at sumunod sa kanya sa parking lot. Lumapit kami sa isang itim na Montero, iba sa sinakyan namin kaninang umaga.

"Can I take you out to dinner?" walang alinlangan nitong tanong habang papalapit na kami sa kotse nito.

I froze from locking my seatbelt, is he asking me out? Did I heard him right?

Tumaas ang kilay niya nang hindi ako sumagot.

"What did you say?" I know I look like an idiot, I heard him but I just wanna make sure I heard him right.

"I am taking you out to dinner" anito at binalik na ang mga mata sa pagmamaniobra ng kotse. Hindi na tanong iyong lumabas sa bibig niya. It was a statement.

Mas naliwanagan ako ng hindi pauwing bahay ang daang tinahak namin kundi papuntang down town.

"I told your brothers, don't fret" lingon nito sa akin at ngumiti. Tumango na rin ako at tumingin sa labas.