Kabanata 41

4 0 0
                                    

Villa

The travel to Upper Piedad was slow. It was Saturday afternoon when we left the house. Pagpasok pa lang sa intersection nang Toril Highway patungong Camella Park I opened my window, nagtataasan ang mga pine trees sa gilid nang kalsada.

Hindi traffic at paangat ang daan patungo sa farm nina Mommy. Naka convoy kami sa kanila. Nasa pinaka una ang sasakyan nina Mommy at Daddy kasunod ang kay Nic, then Nico, nasa iisang sasakyan naman sina Vel, Kirk, at McKenzie. Kasunod nito ang Van sakay ang ibang dalang kasambahay. At nasa hulihan kami. Mukhang kompleto ang tropa dahil weekends naman ngayon.

"Can we turn off the AC na lang?" I asked the driver and open the window on my side. He nodded at tahimik lang na binaling ang atensiyon sa pag da drive.

Inilabas ko ang aking isang kamay sa bintana..feeling the cold smooth breeze in my palm. Dahil pagabi na, mas lalong lumamig ang simoy nang hangin.

Tahimik si Marcus. Siya ang driver ko ngayon. Hindi na rin naman kami nag-uusap while driving. I wonder, hindi kaya siya na bore kasama ako?

Pinagmasdan ko siyang maigi habang nagmamaneho nang seryoso.

He is so matangkad, hindi naman bulky ang katawan, yong tamang-tama lang naman ang mga muscles. His was in the right places and very lean. Surely, its sturdy.

His tattoos are very well emphasized. His skin is not that dark, not that fair, and very handsome for my liking. Yes, that's true.

Kumurap-kurap ako sa mga naiisip ko. I find cringey.

Wala siyang masyadong accesories sa katawan kundi ang isang soldier's watch and a pair of a silver stud in both ears. Pasimple kong tiningnan ang kanyang mga kuko, malinis ang mga iyon sa mala kandila niyang mga daliri. His candle like fingers are clean as well. He is wearing his very white t-shirt and dark blue walking shorts and an expensive men sneakers. His hair now is a clean cut pero natatabunan nang bull cap niyang suot.

Tiningnan ko ang sarili ko, simpleng lilac puffed sleeve maxi dress lang ang suot ko at white flat sandals. I sighed at uminom na lang ng Milktea na baon galing sa Tea Barrel na naorder ko galing foodpanda bago kami umalis nang bahay..

"You want?" Tanong ko, tiningnan niya lang ako at hindi sumagot. Iniumang ko sa kanyang bibig ang straw nang inumin, and he just sipped. Saka ko lang na realized, ginamit ko na ang straw na iyon at doon din siya sumipsip.

"Malamig ang hangin sa labas at malamig din iyang iniinom mo baka malamigan ka niyan at siponin" he commented. Wala lang naman akong sinabi pa at ngiti na lamang ang sinagot sa kanya.

All these times na nandito ako sa pamilya ko, palagi din siyang nandiyan. Bisita sa bahay araw-araw. I always spaced-out ngunit nandiyan siya para hatakin ako pabalik sa reyalidad. Doktor ako, pero hindi malaman kong anong dapat kong gawin para matahimik. Sabi nga ni Thetel, I am battling for my mental health. Palaging malalim ang iniisip at madaling ma distract. Kapag nandiyan siya, I am relaxed though. Calm and relaxed. Kahit sa mga sessions ko kay Thetel kasama ko pa rin siya.

"You want some more?" I offered. He shook his head. Hininto niya ang sasakyan at nagtaka ako.

"I want some more of these instead," when he pulled over, he grab me by the waist and kissed me on my lips freely.

Una ay isang long kiss, it was long but just steady.

I was astonished!

"I've been longing to do that since forever pero ayaw kong maguluhan ka. I know what you have been through.."

Good thing nakabaliktad ang bull cap nito at nasa likod ang visor kaya ay malaya niya akong nahahalikan. Hindi ako nakapagsalita, nakahinto kami at medyo distansiya na ang Van sa unahan namin.

Dangerously In LoveWhere stories live. Discover now