Untouchable

Hoofdstuk 26.

Harry's POV

Bij de repetitie naar binnen lopen was enorm ongemakkelijk.

Louis had mijn hand zo stevig vast dat ik het gevoel had dat hij gebroken was en hij keek Liam kwaad aan. Liam keek echter een beetje bang. Ik had het idee dat ze er nog niet over hadden gepraat ondanks dat ik ze wel heb zien praten via de telefoon.

Verrassend genoeg liet Louis mijn hand los en marcheerde hij naar Liam toe met zijn kaken stevig op elkaar geklemd.

"Nou, je hebt één minuut om je te verontschuldigen en dat is het," zei Louis met een luide stem.

Liam knipperde verbaasd.

"De tijd tikt gewoon door," waarschuwde Louis.

Liam kwam meteen in actie en begon snel te praten, "Oké, luister, Louis. Je weet dat ik van je hou en dat ik om je geef. Ik probeer nu geen excuus te verzinnen voor mezelf want ik weet dat ik een klootzak tegen je was en wat ik zei was ook echt stom van me. Het spijt me echt heel erg en ik zweer dat het niet de bedoeling was om je belachelijk te maken voor wie je bent, Louis. Het maakt niet uit wie of wat je bent en het was niet mijn bedoeling om over te komen dat ik dat niet ben. Ik ben echt heel blij voor jullie en je weet dat ik overbezorgd ben. Dat is waarom ik zo reageerde maar ik denk dat het geweldig is dat je nu gelukkig bent en-,"

"Tijd," onderbrak Louis hem.

Louis stond voor Liam met zijn hoofd een beetje scheef. Zijn gezichtsuitdrukking was bijna onleesbaar. Ik wist niet zeker of Liam het zag, maar Louis glimlachte heel even een klein beetje dus wist ik dat hij niet meer boos was. Hij wilde gewoon even wraak nemen, denk ik.

"Louis-,"

"Kop dicht," snauwde Louis en liep een rondje om hem heen.

Het was bijna lachwekkend hoe theatraal en cliché hij zich gedroeg.

"Dus. Wat gebeurt er als dit weer gebeurd?" vroeg Louis.

"Weet ik niet," zei Liam, "Dan moet ik over de knie?"

Louis schudde zijn hoofd.

"Fout. Er is geen volgende keer, begrepen, Payne?" zei hij met een lage en gevaarlijke stem.

Ik kon het niet meer tegenhouden en ik grinnikte. Louis draaide zich om en keek me even boos aan dus herstelde ik me weer.

"Begrepen," zei Liam. Het was duidelijk dat hij zich nog kleiner wilde maken.

"Goed," zei Louis knikkend, "Kom hier, Harry."

Ik ging naast hem staan. Ik legde zijn hand op zijn onderrug en hij keek even op.

"Ik ben verliefd op hem. Hij is verliefd op mij. Hij is mijn vriend. Ik vind hem leuk om hem te kussen en om zijn hand vast te houden. Daar zul je aan moeten wennen," zei Louis.

"Geen seks in de bus alsjeblieft," zuchtte Liam.

Louis haalde zijn wenkbrauw op.

"Dat zal geen probleem worden, Liam. Je hebt het over mij," zei hij.

Liam keek weer een beetje schuldig.

"Geen.... Geneuzel in de bus, op wat voor manier dan ook," zei hij.

Louis begon te schateren.

"Liam, zei je nu echt geneuzel?" vroeg hij nog steeds lachend. Blijkbaar was hij klaar met het spelletje. "Kom hier, verdomme."

Ik haalde mijn hand van zijn rug zodat hij Liam een knuffel kon geven. Het was fijn om te zien dat ze weer goed met elkaar om konden gaan.

"Ik was echt even bang hoor," zei Liam toen ze elkaar weer loslieten.