i can't think straight

XX

Taehyung'un yanına oturmam çok iyi oldu, günlük.

Bazı derslerde uyuyor ve ben de rahatça onu izliyorum. Yani, bugüne kadar rahatça izlemiştim. Kendimi rezil edene dek.

Taehyung'un artık uzun sayılabilecek saçları, yüzüne düşüyordu uyurken. Dikkatlice kenara çektim ama elimi yüzünden çekmeyi başaramadım. Etrafa baktım, kimse bize bakmıyordu. Yanağını okşasam ne olurdu ki?

Ama minik bebeğime döndüğümde, onun gözlerini açıyor gibi olduğunu fark ettim.

O an öyle bir afallayarak kendimi geri çektim ki, sıradan düştüm. Canım acıyordu ve herkes bana bakıyordu. Hafif gülüşmeleri de duyuyordum. Rezillik resmen.

Özür dileyip yerime oturdum. Taehyung da uyanmıştı, onu uyandırmıştım. Çekingen bir tavırla iyi olup olmadığımı sordu.

Tam bir odunum. "Uyusana sen." dedim soğukça.

Oysa demek istediğim şuydu,

'Ben iyiyim, sen endişelenme. Yorgunsun bebeğim, uyumana devam et hadi.'