i can't think straight

XXI

Bugün de kötü bir gündü.

Şu sıralar Hana'yı tamamen boşlamıştım. Ona ilgi göstermeyi isterdim. Ama kalbimde Taehyung varken.. Yapamıyordum.

Bugün okul çıkışında sırıtarak kolumu tuttu. Aslında kızmasını, sorun ne diye sormasını beklerdim. Ama yapmadı. Sadece sırıttı.

"Bugün şu West Coast kafeye gideceğiz. Sen de gelsene."

West Coast kafe, Taehyung'un çalıştığı yer değil miydi? İçimi büyük bir tedirginlik kapladı. Ona bir şey yapacaklarını biliyordum. Belki bir şekilde onlara engel olabilirim umuduyla kabul ettim teklifini.

Ama engel olamadım günlük. Yapamadım. O ve iğrenç arkadaşları Taehyung'u rezil etti. Kovulmasına sebep oldular.. ve ben öylece olanları seyrettim.

Taehyung eşyalarını toplayıp giderken peşinden gitmek için hamle yaptım. Ama Hana kolunu koluma sardı. O ve arkadaşları ben gitmeye çalışana kadar hep gülmüştü. O an hepsi durdu.

"Neyin var birtanem? Eğlenmedin mi?" diye sordu Hana. Aptal kız.

Sinirden güldüm. "Çok eğlendim." deyip kolumu kolundan kurtardım. Gözüme yan masadaki pasta ilişti. Bir saniye bile tereddüt etmeden onun yapmak için saatler harcadığı ve iki saniyede bir düzelttiği saçlarına pastayı yapıştırdım.

"Bitti. Duydun mu? Senden ayrılıyorum."

Hızlıca yürürken arkamdan attığı çığlıkları duydum. Fakat umursamadım. Tek umrumda olan Taehyung'du. Onu ağlatmışlardı. Bebeğime sarılmak istedim ama kafeden çıktığımda Taehyung çoktan uzaklaşmıştı. Onu göremedim.