i can't think straight

XXV

Bugün çok mutlu oldum.. ve günün başlangıcında, bu kadar mutlu olacağımı tahmin edemezdim.

Her zamanki gibi aptalca bir şey yaptığımı düşünüyordum, öğle yemeğinden önceki dersin son dakikasında bir sıranın altına saklanarak.

Taehyung ve Yeeun'un öğle yemeğini sınıfta, birlikte yiyeceklerini konuşurlarken duymuştum.

Onların konuşmalarını dinleme fikrini aklıma sokmuştu duydularım. Aslında düşününce çok saçma ve kalp kırıcıydı planım. O ikisi cidden sevgili olabilir ve sınıfta benim şahit olmaktan haz etmeyeceğim şeyler yapabilirlerdi. Ama o an bunu hiç düşünmemiştim, tek aklımda olan onların bir açığını yakalamaktı.

Dolayısıyla, tüm sınıf zilin çalmasını bekleyip ayaklandığında, boşalan sıralardan birinin altına saklandım. Taehyung beni fark etmemişti. Sınıf yavaşça boşalırken onu seyrettim.

Çok yakışıklıydı. Diğer erkekler gibi kendisini havalı gösterecek şeylere ihtiyacı yoktu. Kusursuzdu, bütün kusurlarıyla. Diğerlerinin dalga geçtiği sivilceleriyle de güzeldi o.

O an o garip pozisyonda minik bebeğimi seyrederken duygularımı daha da iyi fark ediyordum. Bu hissettiklerim basit bir hoşlantı ya da öylesine bir şey değildi.

Ben Kim Taehyung'a deliler gibi aşığım günlük. O benim için nefes almak gibi. Onsuz yapamam.

Taehyung kafasını kaldırıp sınıfı incelediğinde düşüncelerimden sıyrıldım ve kendimi iyice geri çektim. Neyse ki beni görmedi ve bir süre sonra kapı açıldı.

Gelen Yeeun'du. "Al bakalım Kim Taehyung." gibisinden bir şeyler söyledi. Her şeyden nem kapıp kendimi kandırabilecek bir haldeydim o an. 'Kim Taehyung'un pek de birisinin sevgilisine seslenebileceği tarzda bir hitap olmadığını düşündüm. Ama sonra hemen ümitlenmememi söyledim kendime.

Fakat sonraki konuşmaları da beni şüphelendirdi. Yine de kendimi umutlandırmamaya devam ettim. Ki bir an Taehyung, Yeeun'a öyle uzun baktı ki, neredeyse bütün umutlarım sönecekti.

Ama sonra, Taehyung şunları söyledi.
"Sadece düşünüyordum. Gerçekten düz olsaydık ve bu ilişki gerçek olsaydı... Yaşadığım kötü şeylerin hiçbirini yaşamamış olacaktım. Bunları hak edecek ne yaptım ki ben?"

O an çığlık atabilirdim günlük. Ama bir şekilde kendimi tuttum. Sadece olduğum yerde titriyordum. Onların ilişkileri gerçek değildi ve bu da benim hâlâ bir şansım olduğu anlamına geliyordu. Kısa bir süreliğine zirvede bırakıp kalp krizinden öleceğimi sandım.

Ama asıl vuruş bu değildi. Yeeun'un verdiği cevap bitirici etki yapmıştı. (Bu arada bu Yeeun ne de sevimli bir kızmış böyle. Umarım çok mutlu olur :))

"Ben bir eşcinselim, sen de öylesin. Korkma, senin tek suçun Jungkook'tan hoşlanman..." Böyle demişti.

Ve ben kendimi daha fazla tutamadım günlük.

Duyduğum cümleyle öyle bir zıpladım ki, kafamı sıraya çarptım.

Tabi bu gürültüden sonra duymamalarını beklemek salaklık olurdu. Acıyan başımı tutarak ayağa kalkmaya çalışırken, ikisinin korku dolu bakışlarını gördüm.

Güzelim koşarak yanıma geldi. "İyi misin?" Ben yüzüne şaşkınca bakarken o bir şey çıkardı cebinden. Ama sevgilisi (!) çıldırmış gibi bağırmaya başladığında beni bırakıp ona döndü.

Yeeun benden hesap sormaya başladı. Neden sıranın altındaymışım filan. Hak veriyordum, eşcinsel olduğunun bir homofobik tarafından öğrenilmesi güzel bir şey değildi. Ama Yeeun şunu hiç düşünmüyordu.

HOMOFOBİKLER DE GİZLİ EŞCİNSELDİR.

(Geçen internette gördüm bu cümleyi ve çok hoşuma gitti, günlük. Sence de bu cümlenin kanıtı ben değil miyim?)

Her neyse. Duyduklarımın heyecanını konuşabilecek kadar üzerimden attığımda, onlara yönelimlerini kimseye söylemeyeceğimin sözünü verdim. İkisini bir an önce sakinleştirip Taehyung'a itiraf etmek istiyordum. Evet, hemen oracıkta ona söylemek istedim. Hatta cümleme başlamıştım bile, "Sana söylemem gerekenler var..."

Ama minik ve düşünceli bebeğim, alnımdaki kanayan yarayı -kafamı çarpınca oldu- temizlemeye başladığında her şeyi unuttum.

Dilim tutuldu. Bana ne diyeceğimi sorduğunda bile bir süre sadece anlamsızca bir şeyler geveledim.. ve, başaramadım. "Bunu sana karne gününde söyleyeceğim, o zamana kadar bir şey sorma." deyip sınıftan çıktım.

Sakinleşmeye, sakince düşünmeye ihtiyacım vardı.

Ona nasıl itiraf etmem gerektiğini düşünüyorum bu olay yaşandığından beri. Okulda konuşarak halledebileceğimi sanmıyorum.. Of! Daha önce kimseye böyle bir şey yapmadım.. Nasıl yapılır böyle şeyler?

Taehyung son sayfayı açtı.