CHECKMATE | harry styles.

Five

"Hemen geçmeyen acı ve açılan yaralar..."

***

Sırtımın yumuşak bir yüzeye değmesiyle gözlerimi araladım. Zihnime son yaşananların ve bayılmadan önceki anların görüntüleri doluştu. Yavaşça doğruldum.

Üç adet birbiriyle birleştirilmiş sandalyelerin üzerinde uyanmıştım. Pembe, yumuşak ve gayet rahat olan sandalyeler bedenimin sığabileceği genişlikteydi. Bir kafede olduğumu anlamam zor olmadı. Beyaz masalar, çiçeklerle kaplı duvar kağıdı ve satış bölümündeki Kasey'in favorisi olan turtalar beni gülümsetti.

Bu halde bile.

Başımım ağrısıyla sızlandım ve elim alnıma gitti. Harry'nin kafenin koridorundan çıkan bedenini gördüğümde yüzümü ifadesiz tutmaya odaklandım. Kendimi güçlü tutmalıydım, o dediği 'kurban' kelimesinin açıklamasını elbette yapacaktı. Ama bugün değildi, şuan hazır değildim.

"Uyanmışsın?" Soru sorar gibi çıkan sesi, sanki beni kırmaktan korkuyormuş gibiydi. Hoş, sanki benim için önemli biriydi?

Değil mi? dedi iç sesim. Eğer senin için önemli değilse bir kelime için neden bu kadar kırıldın?

Şuan laf yetiştirecek durumda olmadığım iç sesime göz devirdim. Sandalyelerde oturur konuma geçtiğimde, Harry karşımdaki yerini aldı.

"Neredeyiz? Neler oldu? Neden burada-"

Aniden kıkırdadığında kaşlarımı çattım, "Hey! Sakin ol, açıklayacağım tabii ama önce," Sonunda yüzü ciddi bir ifade aldı ve bana döndü. "Sen iyi misin, nasıl hissediyorsun?"

"Açıklama yaparsan daha iyi olacağımı hissediyorum." Sert ve soğuk çıkan sesim onu şaşırtırken, ellerini saçlarından geçirdi. "Dışarıda hortum tehlikesi var, olanlardan sonra bayıldın. Bende sığınabileceğimiz en iyi yer olarak burayı seçtim ve-"

"Ve sahibine sormadan kapıyı kırarak buraya mı girdin?" Ona sinirle kaşlarımı kaldırırken, çok rahat bir tavırla beni cevapladı. "Giderken verdiğim zararın karşılığından fazla bir miktar bırakacağım kasaya."

Kollarını masaya koydu ve gözlerini avuşturdu. "Harry, bu yaptığın hiç hoş değil! İnsanların mallarına böyle zarar veremezsin-"

"Ne yapmamı isterdin! Siktiğimin bir ton olayını yaşadık ve sen hala insanların iyiliğini mi düşünüyorsun!" Korkuyla gözlerimi açtım. Adeta kükremişti. Bir de üste mi çıkmaya çalışıyordu?

Ağzıma çok fazla kelime ve sözler doldu ama sustum. Biliyorum sinirliydi ve isteyerek bağırmamıştı. Zor bir durumdaydık ama bu kötülük yapmamıza hak veya imkan sağlamazdı. Bu doğru değildi.

"Ben kahve yapacağım." Masadan kalkarak mutfağa doğru yol aldı. Amacı beni deli etmekti sanırım. Veya sinir hastası.

Gözlerimi dışarıya çevirdim. Evet, fırtına dinmişti ama şimdi de rüzgarlar çıldırmışcasına esiyordu. Rüzgarın şiddetini, devrilmiş ağaçlardan anlayabiliyorduk. O an kızları merak ettiğimi hissettim. Telefonumu çıkarttım.

'Zayn Sana Bakmaz' grubundan 2 yeni mesaj

Yaşadığım o garip olaylar beni o kadar meşgul etmişti ki, böyle bir grubumuzun olduğunu bile yeni fark ediyordum. İstemsizce güldüğümde, Harry'nin gözlerinin bana döndüğünü hissettim.