My Ella's Fairytale (Completed)

SIXTY-TWO

GATECRASHER

-Cindy-

Hindi ako makapaniwala sa nakikita ko. He is here. He is definitely here, here in my party.

Nagmature siyang tignan. Ang dating magandang katawan niya ay mas gumanda pa. Ang perpekto niyang mukha na mas pinaperpekto pa. Pumuti rin siya ng kaunti at mas kahali-halina ang mga mapupula niyang labi.

I heard the familiar rhythm of my heart na matagal-tagal ko na ring hindi naririnig. I felt my face heating up and my whole system malfunctioning. This is the normal reaction that I lost when he left me.

"Tomorrow is supposed to be our wedding, right?"

Nakaramdam ako ng matinding galit dahil sa sinabi niya. How dare him to bring that up! Ang lakas din talaga ng loob na sabihin iyon sa harap mismo ng maraming tao.

I look around at hinanap ko kung nasaan na ang bwesit na guards. They are supposed to be guarding the gate to prevent such gatecrasher to crash in. May mga tao pala talagang walang kwenta.

Nahinto ang paningin ko sa entrance na papunta sa garden ng mansion. Nakita ko roon sina Tom at Gabriel leading the visitors out of the venue.

What the hell are they doing?!

Napabalik ang tingin ko kay Eijun. Kahit gustong gusto ko na siyang sigawan, I should not. Uunahin ko muna ang bisita ko bago ang lalaki na ito.

I walked towards that two idiot pero natigilan ako nang narinig ko siyang kumanta.

Playing:// Safe and Sound by Taylor Swift featuring Civil Wars\\

"~I remember tears streaming out your face when I said "I'll never let you go."

When all those shadows almost killed your light...~"

T-That song...

Agad akong napatingin pabalik kay Eijun.

"~I remember you said "Don't leave me here alone"

But all that's dead and gone and passed tonight...~"

I shivered and something familiar hit me.

"~Just close your eyes

The sun is going down~"

Then suddenly, hindi na boses ni Eijun ang naririnig ko. I'm hearing someone else voice. I'm hearing my brother's voice.

Kailan niya ba ito kinanta? Bakit ngayon ko lang naaalala?

I felt someone tapping my back, gently and carefully.

"~You'll be alright

No one can hurt you now~"

Huminahon ang rhythm ng puso ko. Pakiramdam ko ay bumalik ako sa kwarto at doon sa loob ay nararamdaman ko ang presensya ng isang tao, presensya ng Kuya Ken ko.

I remembered it now.

Kinanta niya iyon sa akin ng gabi bago ang araw na iyon. Bago ang araw ng pagkamatay niya. I'm actually sleepy na ng time na iyon at hindi ko na kailangan ng kanta galing sa kanya pero kumanta pa rin siya. Alam ko, hindi para sa akin ang kantang iyon.

"~Come morning light

You and I'll be safe and sound~"

At nagbago na naman siya. Ngayon ay kay Ate Chocolate naman na boses.