~the future~
Hey, ik ben Olivia Caroline Stark. Je denkt messchien al 'Wat! een Stark!'. En als je dan ook denkt 'Is dat de dochter van Tony Stark?'. Dat heb je helemaal juist.
Ik ben 20 jaar en ik heb een bachelordiploma van mechanica en engineerin...
We zitten nu al een tijdje op een één of ander dak, uit te kijken over de stad, op zoek naar iets om te doen. We hebben tot nu toe nog niet echt veel gedaan. Anders dan fiets diefstallen en winkel dieven hebben we niets speciaals gedaan.
"HEY! Zijn jullie niet die Spider-Boy en Spider-Girl van YouTube? "
Roept er opeens een man van onder ons bij een hotdogkraampje. We springen recht en kijken waar het vandaan komt. Als Peter de man ziet roept hij terug.
"JA! Noem ons maar Spider-Man en Spider-Woman! ''
Roept hij dan terug naar de man.
''Okay, Spider-Woman en Spider-Man doe eens een flip?! "
Roept de man nog eens. Ik kijk Peter aan en ik weet dat hij nu staat te grijnzen onder zijn masker. We tellen stil af en doen dan tegelijk een back-flip. De man juicht en zwaait naar ons en loopt dan weer weg met een hotdog in zijn hand. Ik grinnik en swing dan verder naar een volgend gebouw met een brandladder. Ik ga op de rand van de ladder zitten en nog geen 5 seconden later zit Peter al naast me. Peter haalt dan opeens broodjes van achter zich.
''Waar heb jij die nu vandaan gehaald?!"
Vraag ik verwonderd aan Peter.
''Oh, ik heb hier altijd een voorraad zitten.''
Zegt hij alsof het niets is en wijst naar achter naar een stuk maar waar een gat in zit en waar er inderdaad een zak met broodjes ligt. Ik rol met mijn ogen. Typisch Peter natuurlijk. Pete rijkt me een broodje aan en ik neem het aan. Ik schuif mijn masker over mij mond zodat ik zou kunnen eten. Terwijl ik mijn broodje opeet, kijk ik een beetje rond. Niets speciaals of intertesants te zien. Plots zie ik een groepje van 5 mannen zich heel raar gedragen voor de ingang van een bank. Ik leun voorover, langs Peter, om het te kunnen zien. Ze breken de deur open! Ik geef Peter een stootje en wijs naar de bank. Peter knikt en we sluipen erop af. We landen voor de bank en sluipen naar binnen. Ze hebben echt rare hightech wapens ofzo bij zich. Ze snijden als boter door het metaal van de kluis. Daarna pakken ze een ander wapen en zweeft het stuk metaal dat ze hebben gesneden er zo uit. Peter lucht even zodat de mannen het zouden merken dat er hier twee spider-mensen staan.
''Hey! Julie zijn de Avengers! Zo fijn om jullie eindelijk te ontmoeten!''
Zegt Peter enthousiast wanneer de mannen zich hebben omgedraaid. Ik grinnik en spring op het plafond. Ik kruip naar de man en schiet een web naar hem en plak hem aan het plafond. Peter is terwijl bezig met de guy het het gravity wapen.
(⬇ gravity wapen)
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
De man richt het wapen op hem en tilt hem op. Ik schakel terwijl de andere twee mannen.
"Dit voelt zo raaaaar!!! ''
Schreeuwt hij Peter uit als hij wordt opgetilt door het wapen. Ik schiet snel een web naar het wapen zodat het aan de muur hangt samen met de man. De andere man met het wapen dat het metaal heeft doorkliefd is alleen nog over. Peter schiet een web naar zijn wapen maar dat web raakt de knop om het aan te zetten. Er wordt een mega laserstraal afgevuurd door het wapen en ik en Peter springen weg om het te ontwijken. De man is door de kracht van het wapen achteruit geblazen. Ik ontspan een beetje tot plots Peter weer in paniek slaat.
''Mr. Delmar!''
Roept hij bezorgd, rennend naar het supermarktje aan overkant van de straat waar de laser op in is geslagen. Ik ren er ook naar binnen en vind daar Peter bij een man en een kat. Peter pakt de man mee en ik de kat. We zetten ze neer een eindje verderop.
''Okay. Alles goed?"
Vraagt Peter bezorgd aan de man.
''J-ja hoor.''
Stottert de man een beetje in shock. Ik knik en geef de kat aan hem. Ik wenk Peter dat we moeten gaan. Hij knikt en mompeld een afscheid naar de man en loopt dan mee met me. Ik swing terug naar het steegje waar we onze rugzakken hadden achtergelaten.
''Shit. Onze rugzakken zijn weg.''
Mompel ik tegen Peter.
''Oh... Fantastisch.''
Antwoord Peter sarcastisch.
~Aan de voet van de Avengers Tower~
We staan nu onder de Avengers Tower en we moeten nu dus naar onze kamer vanboven op de toren klimmen. We beginnen aan de klim. Na de helft te hebben beklommen ben ik al moe. Ik zet nog even door en volg dan Peter door het raam van zijn kamer. Peter klimt er als eerste door en ik volg. We klimmen op het plafond en Peter doet zo zachtjes mogelijk vanaf het plafond de deur dicht en ik het raam. Peter laat zijn voeten los en laat zichzelf daarna zachtjes landen op zijn voeten. Ik die hetzelfde. Ik zucht even van opluchting dat niemand ons heeft gehoord. Ik draai me om en sta dan weer stijf stil. Peter ziet het en draait zich ook om en staat net als ik stok stijf van schrik.
Hoe dit eindigd zullen jullie zien in het volgende hoofstukje. Okay, i know, i'm evil when i do this. 😊😈 But i like cliffhanger so deal with it. Dus niets nieuws aan de horizon. Behalve dat de examens bijna gedaan zijn. Morgen nog eentje en dan VAKANTIIIEEEEEE. Okay nog even nieuws voor Billie-Jane Vanhee(ik kan je profiel nie vinden). Je vroeg me vandaag:'Wanneer komt Harry nu echt terug?'. Ik zei als ik de FFH zou gezien hebben hij terug zou komen. Maar ik heb misschien nog een ander idee om hem al eerder te laten terug keren. Want zoals je weet kenen Peter en Hazz elkaar nog niet. So i say soon. Maybe in the next one(almost sure in the next one) Dus nu ByeBye koeienvlaai. Tot de volgende. Grtjs Heike 💖
